Αισθησιακοί 8 - Τσούκου Τσούκου 5

Ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμασταν. Εκεί που δεν μαζευόμασταν, τελικά μαζευτήκαμε πολλοί, τόσοι που οι τεμπέληδες τώρα τελευταία Μήτσος και Μεγάλος Αρχηγός Αντρέας αποφάσισαν να μην μπουν να παίξουν, και ξανανιώσαμε. Ένας φίλος ήρθε από τα παλιά, ο Ευθύμης, και μάλλον αξίζει και τον τίτλο του MVP του αγώνα. Έβαλε δυο γκολ είχε πάθος, δημιούργησε ευκαιρίες, έδωσε ασίστ... Από κοντά κι ο Ηλίας κι ο Μίλτος που στάθηκε πολύ καλά στο κέντρο χωρίς τις φτερούγες προστασίας του Αρχηγού αλλά κι ο Φίλιππος που εκτός από ταχύτητα είχε και ψυχραιμία και τεχνική Πάμπλο Γκαρσία (ε, δεν μπορούσα να μην το πω!). Μύστα και Ντίνος καθάρισαν όλες τις ψηλές μπαλιές στην άμυνα αλλά βοήθησαν και στην σωστή ανάπτυξη του παιχνιδιού από πίσω. Ώπα, είπαμε Μύστα στην άμυνα; Ναι, είπαμε Μύστα στην άμυνα! Μήπως ήταν κίνηση κλειδί; Απλά θέτουμε το ερώτημα προς συζήτηση... Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε στον τερματοφύλακά μας που ήταν σε μεγάλη μέρα κι έπιασε μερικά πολύ κρίσιμα σουτ όταν ακόμα το παιχνίδι ήταν αμφίρροπο.
Γιώργος Μι και ΑτΚ δεν ξεχώρισαν αλλά δεν έβλαψαν και κανέναν που υπήρχαν. Κι η ομάδα μας πάντα διακρίνετο από ανεκτικότητα προς εκείνους που ναι μεν δεν μπορούσες να τους πεις ποδοσφαιριστές, όμως αγαπούσαν το ποδόσφαιρο και προσπαθούσαν τίμια να παίξουν αυτό το παιχνίδι. Πώς όταν παίζαμε στις αλάνες και τις πλατείες ερχόταν κανά μικρό, πολύ μικρό, και ήθελε να παίξει κι ήταν κι η μαμά του και σου έλεγε "Καλέ αφήστε και τον γιωργάκη να παίξει που θέλει" ε, και μικρός ήσουν κι εσύ, δεν μπορούσες να πεις όχι και άφηνες τον μικρό να γυροβολάει, να τρέχει άσκοπα πέρα-δώθε παράλληλα με την μπάλα, χωρίς ποτέ κανείς όμως να του δίνει μια πάσα; Κάπως έτσι λοιπόν χτίζονται οι ανεκτικές κοινωνίες, στον αντίποδα της λογικής του Καιάδα που είναι η λογική του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, του επαγγελματικού αθλητισμού εν γένει ας μην ξεχνιόμαστε.
Οι υπηρετούντες το μετερίζι του ποδοσφαιρικού Αισθησιασμού, Αισθησιακού ποδοσφαιρισμού λοιπόν χαμογελούν και πάλι κι αν κάποιος ανησυχεί αυτός είναι ο Καγκιλέρης αλλά αν κάποιος ανησυχεί πραγματικά αυτός είναι ο ιδιοκτήτης του kifissos club ο οποίος αρνείται πεισματικά να ικανοποιήσει το αίτημά μας να ξεκινούν οι αγώνες μας στις 10 και χθες κανόνισε μια διαιτησία που προσπαθούσε να κάνει το ματς ντέρμπυ ακόμα κι όταν πήγαινε να γίνει περίπατος. Δεν συνηθίζουμε να μιλάμε για διαιτησία (φράση κλισέ που όλοι οι ποδοσφαιρόβιοι θέλουν να πουν μία φορά) αλλά ο διαιτητής χθες γελούσε όταν σκοράραμε λες και έβλεπε κάτι ασυνήθιστο. Ειδικά εκεί που ο Μίλτος με ένα μπλονζόν, βούτηξε προς τον αντίπαλο τερματοφύλακα ο οποίος διώχνοντας έστειλε την μπάλα πάνω του με αποτέλεσμα η μπάλα να καταλήξει στα δίχτυα, ο άνθρωπος με την σφυρίχτρα κόντεψε να ξεκαρδιστεί. Δεν καταλαβαίνουμε...
Ο ιδιοκτήτης του kifissos club γνωρίζει πολύ καλά ότι καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια, για να το πούμε κι έτσι (κι ας τους να ψάχνονται), και προσπαθεί να εμποδίσει την αγωνιστική και τελικά υλική ανάταση των Sensuals. Φευ, ας διαβάσει το "απολείπειν ο θεός Αντώνιον" (http://users.hol.gr/~barbanis/cavafy/antony-gr.html) για να πάρει μια πρόγευση του μέλλοντος των μικρομεσαίων στρωμάτων της Ελλάδας, των μικροιδιοκτητών και μικροεπιχειρηματιών όπου ανήκει και που αποτέλεσαν τον εθνικό κορμό της χώρας.

"Κι η δύναμή τους θα σκορπίσει, κι ο πλούτος τους θα διασκορπιστεί"

Εμείς τότε θα καταλάβουμε τα άδεια γήπεδα και θα παίζουμε σε αυτοοργανωμένα τουρνουά. Θα είναι τσάμπα κι οι αγώνες μας θα ξεκινάν στις 10.

Εν πάσει περιπτώσει, εν τέλει, εν κατακλείδι, εν ολίγοις...

Για νέες ήττες, για νέες συντριβές

Κάθε Δευτέρα μια υπέροχη ευκαιρία

Αισθησιακοί 1 - Ταυρομάχοι 6

Τι έγινε ρε παιδιά; Γιατί μας γαμάνε όλοι έτσι; Ή στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Προφανώς και το γήπεδο του kifissosclub είναι γεμάτο λακούβες, κι οι μπάλες με τις οποίες παίζουμε είναι συνήθως αερόμπαλες (σήμερα δεν ήταν κακή). Σαφώς 9:30, 10:00 η ώρα το βράδυ, μετά από μια κοπιαστική Δευτέρα κι ενώ συγχρόνως παίζει το Νησί και ξέρεις ότι το χάνεις, δεν μπορείς να αποδώσεις τα αναμενόμενα. Βεβαίως η Ελλάδα ποτέ δεν είχε ποδοσφαιρική παιδεία εν αντιθέσει με τον χώρο του μπάσκετ που έχουμε φτιάξει "σχολή". Όμως όλα αυτά ισχύουν για όλους όσοι "εκτίουν την ποινή τους στην πράσινη φυλακή κάθε Δευτέρα σούροπο"*...

Επομένως, μάλλον στραβά αρμενίζουμε. Όπως σε κάθε ιστορική διαμάχη, κάποιοι ισχυρίζονται πως φταίει το σύστημα (το 2-4-1, όχι ο καπιταλισμός εν προκειμένω) ενώ κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως το σύστημα είναι μια χαρά αλλά είναι θέμα ατομικής επίδοσης, απόδοσης και πειθαρχίας. Η ζωή θα δείξει

Ας περάσουμε τώρα σε κάτι πιο ελαφρό: Με ελαφρά τροποποιημένο σχήμα παρατάχθηκαν οι Αισθησιακοί στον σημερινό αγώνα. Ο yorgos mi υλοποιώντας την υπόσχεσή του αγωνίστηκε στην θέση του σέντερ-φορ χωρίς ωστόσο να σκοράρει (σκόραρε αντ' αυτού ο κουτσός-Ολλανδός που ώρες-ώρες θυμίζει τον μαύρο ιππότη απ' τους ιππότες της ελεεινής τραπέζης http://www.youtube.com/watch?v=2eMkth8FWno&feature=related). O Μήτσος ήρθε φαγωμένος και έπαιξε κυρίως τέρμα ενώ το βάπτισμα του πυρός (κυριολεκτικά) πήρε ο Κουπακαμπανιώτης Himmy Χαϊδεμένος. Himmy, once a sensual, always a sensual. Ελπίζουμε να το απόλαυσες! Επόμενο βήμα θα είναι να βάλουμε και τον Καγκιλέρη να φορέσει τα ροζόμαυρα. Αλλά μετά "τι θ' απογίνουμε χωρίς βαρβάρους;"... Κατά τ' άλλα ο Φίλιππος δεν μπόρεσε να μας ενισχύσει καθώς καθάριζε πατάτες (πρόβα για τον στρατό;), ο Ηλίας κι ο Στέφανος δηλώνουν τραυματίες, ενώ αδιευκρίνιστοι παραμένουν οι λόγοι απουσίας των τερματοφύλακα-Αντρέα και Μύστα. Οι κερκίδες πάλι άδειες και μελαγχολικές κι ο καφές σου στο φλυτζάνι έχει κρυώσει...

Γιατί έπαψες ομάδα να θυμίζεις;


*Γ.Μύστα, Ρήσεις και αποφθέγματα, Σύγχρονη Εποχή, σελ. 34