Μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα η σέχτα Αισθησιακών χτύπησε στην καρδιά της γενέτειράς της. Το κίνημα που πολλοί νόμιζαν πεθαμένο, ξοφλημένο, οι πυρήνες αισθησιασμού που οι περισσότεροι θεωρούσαν ανενεργούς πια απέδειξαν ότι υπάρχουν κάποιοι που στη χώρα που ανθίζει η φαιδρά πορτοκαλέα κρατάνε τον λόγο τους.
Στο κείμενο με το οποίο αναγγέλθηκε το κλείσιμο της πρώτης αισθησιακής ιστορικής περιόδου υπήρχε μια αναφορά που πέρασε στα ψιλά, έτσι που ούτε οι έμπειροι αρθρογράφοι της Washington Post, του Economist ή της Frankfurte Allemagne Zeitung δεν ασχολήθηκαν. Εκεί έλεγε ότι ξεκινάει ένα ιδιότυπο αντάρτικο με απρόσμενα αισθησιακά χτυπήματα. Όπερ κι εγένετο! Η σέχτα Αισθησιακών, μία εβδομάδα πριν τις εκλογές επανεμφανίστηκε εκεί που κανείς δεν την περίμενε. Πού; Σ' ένα γήπεδο μπάσκετ!
Ήταν Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου. Για το 7ο γυμνάσιο Χαϊδαρίου (πάλαι ποτέ 2ο και 12ο δημοτικό) ήταν μια νύχτα σαν όλες τις άλλες. Σε μια εβδομάδα θα μετατρεπόταν σε εκλογικό κέντρο. Προς το παρόν πιτσιρικάδες άραζαν στο προαύλιο με τον ήλιο να έχει δύσει ήδη μετρώντας αντίστροφα τις ώρες για το πρωινό της Δευτέρας που θα επέστρεφαν στο σχολείο. Κάποιοι ίσως να παρατήρησαν ότι σιγα σιγά ανάμεσά τους άρχιζαν να συγκεντρώνονται άτομα μιας ανώτερης ηλικιακής βαθμίδας. Ένας μάλιστα απ' αυτούς είπε: "Κύριε μην προσπαθείτε να πηδήξετε τα κάγκελα... εκεί πιο κάτω κάποια είναι σπασμένα, μπείτε από κει". Τα σπασμένα κάγκελα... Ένα παράθυρο εισόδου κι εξόδου στο σχολικό κελί. "Κανείς δεν τα έφτιαξε από το 1994 που αποφοίτησα απ' αυτό το σχολείο" σκέφτηκε ο "κύριος".
Τα παιδιά γρήγορα συνήθισαν τα παράξενα αυτά κορμιά που κυκλοφορούσαν ανάμεσά τους. Όμως ήταν εφτά, που να ήταν ο όγδοος; Η ώρα σήμανε οχτώ. Ξάφνου οι προβολείς άναψαν στο μέχρι τότε σκοτεινό προαύλιο κι οι Χαϊδαριώτες πιτσιρικάδες αναφώνησαν: "ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΟΙ!!!".
"Yeah mothafuckaz, τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" απάντησε ο Αγαπημένος της Κερκίδας ενώ έσκαγε κουλαριστός στο έδαφος την πορτοκαλί μπάλα με τα σπυριά.
"Θα παίξουμε διπλό;" ρώτησαν όλο αγωνία και τρόμο οι πιτσιρικάδες.
"Όχι ρε γατόνια είμαστε ακόμα ντεφορμέ για μεγάλες αποστάσεις" τους απαντήσαμε "όμως επειδή μας λείπει ο όγδοος παίχτης θα πάρουμε έναν από εσάς". Κι ο κλήρος έλαχε στον μικρό Κλεάνθη.
[Φήμες λένε ότι το επόμενο πρωί του τα ζήτησε η πιο όμορφη κοπέλα του σχολείου...]
Sensuals 4x4, λοιπόν ή αλλιώς Κράμερ εναντίον Κράμερ! Μεγάλος Αρχηγός (Αντρέας), Μίλτος, Ηλίας και Χρήστος από Βαρκελώνη Vs Αγαπημένου Της Κερκίδας, Γιώργου, Μίμη και μικρού Κλεάνθη. Μετά από ολιγόλεπτο ζέσταμα και αφού η μπασκέτα μας ζήτησε να επισπεύσουμε το μαρτύριό της ξεκίνησε ο αγώνας. Τι τριπλ-νταμπλ, τι μπακ-ντορ πάσες, τι άλεϊ-ουπ, τι κόουστ του κόουστ, τι λέι απ, τι χουκ σατ, τι ριβέρς ντρίμπλες, τι μαν του μαν...μια σκέτη μαγεία. Στα πρώτα λεπτά το ματς ήταν 4-4 κι όλα έδειχναν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ντέρμπυ. Με κάποιο μαγικό τρόπο όμως το ματς τελείωσε 21-6 υπέρ της ομάδας του Μεγάλου Αρχηγού... Τότε αποφασίσαμε να παίξουμε και μια ρεβάνς η οποία τελείωσε 21-12 και πάλι υπέρ της ομάδας του Μεγάλου Αρχηγού. Κάπου εκεί οι νικητές μυρίστηκαν τη δουλειά... Σου λέει "εμείς πάνω από 21 δεν παίζει να φτάσουμε ποτέ αλλά οι άλλοι ανεβαίνουν έξι-έξι τους πόντους άρα όπου να 'ναι χάνουμε" (βλ. βίντεο με αποκλειστικές δηλώσεις Αγαπημένου της Κερκίδας στο φμπ). Κι έτσι σταματήσαμε το μπάσκετ κι αρχίσαμε τις αναμνηστικές φωτογραφίες (βλ. φμπ-γκρουπ).
MVP (most valuable pedophile) της βραδιάς ψηφίστηκε ο Αγαπημένος της Κερκίδας ο οποίος με μηδέν πόντους και στα δύο ματς ξεχώρισε από τη γενική μετριότητα. Ο Κλεάνθης πήρε το αισθησιακό βάπτισμα του πυρός και σηματοδότησε το πέρασμα στη στρατολόγηση ανηλίκων στον αισθησιακό στρατό μας. Δύο φανατικές οπαδοί μας παρακολούθησαν το ματς με τεράστια προσήλωση ενώ με τη λήξη του όρμησαν στο γήπεδο για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στην μπασκέτα που σφάδαζε απ' τους πόνους.
Η ώρα σήμανε 10. Τα φώτα έσβησαν κι οι εφτά αισθησιακοί πέρασαν μέσα απ' τα σπασμένα κιγκλιδώματα και κατευθύνθηκαν σε γειτονικό καφενείο όπου ενσωματώθηκε στην αποστολή και ο όγδοος.
Την επομένη το πρωί μια γριά στην Καλαμαριά βρήκε το φως της ενώ μαθητές του 7ου γυμνασίου εναπόθεσαν λουλούδια στο σημείο της ρακέτας όπου πάτησε για να καρφώσει -αλλά ποτέ δεν κάρφωσε- ο Αγαπημένος της Κερκίδας.
Υ.Γ.
Το ματς έγινε προς τιμήν του Μητσάρα του όγδοου ο οποίος έγινε (μπύρα) ντραφτ στο NBA και θα διασχίσει τους ωκεανούς.
Στο κείμενο με το οποίο αναγγέλθηκε το κλείσιμο της πρώτης αισθησιακής ιστορικής περιόδου υπήρχε μια αναφορά που πέρασε στα ψιλά, έτσι που ούτε οι έμπειροι αρθρογράφοι της Washington Post, του Economist ή της Frankfurte Allemagne Zeitung δεν ασχολήθηκαν. Εκεί έλεγε ότι ξεκινάει ένα ιδιότυπο αντάρτικο με απρόσμενα αισθησιακά χτυπήματα. Όπερ κι εγένετο! Η σέχτα Αισθησιακών, μία εβδομάδα πριν τις εκλογές επανεμφανίστηκε εκεί που κανείς δεν την περίμενε. Πού; Σ' ένα γήπεδο μπάσκετ!
Ήταν Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου. Για το 7ο γυμνάσιο Χαϊδαρίου (πάλαι ποτέ 2ο και 12ο δημοτικό) ήταν μια νύχτα σαν όλες τις άλλες. Σε μια εβδομάδα θα μετατρεπόταν σε εκλογικό κέντρο. Προς το παρόν πιτσιρικάδες άραζαν στο προαύλιο με τον ήλιο να έχει δύσει ήδη μετρώντας αντίστροφα τις ώρες για το πρωινό της Δευτέρας που θα επέστρεφαν στο σχολείο. Κάποιοι ίσως να παρατήρησαν ότι σιγα σιγά ανάμεσά τους άρχιζαν να συγκεντρώνονται άτομα μιας ανώτερης ηλικιακής βαθμίδας. Ένας μάλιστα απ' αυτούς είπε: "Κύριε μην προσπαθείτε να πηδήξετε τα κάγκελα... εκεί πιο κάτω κάποια είναι σπασμένα, μπείτε από κει". Τα σπασμένα κάγκελα... Ένα παράθυρο εισόδου κι εξόδου στο σχολικό κελί. "Κανείς δεν τα έφτιαξε από το 1994 που αποφοίτησα απ' αυτό το σχολείο" σκέφτηκε ο "κύριος".
Τα παιδιά γρήγορα συνήθισαν τα παράξενα αυτά κορμιά που κυκλοφορούσαν ανάμεσά τους. Όμως ήταν εφτά, που να ήταν ο όγδοος; Η ώρα σήμανε οχτώ. Ξάφνου οι προβολείς άναψαν στο μέχρι τότε σκοτεινό προαύλιο κι οι Χαϊδαριώτες πιτσιρικάδες αναφώνησαν: "ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΟΙ!!!".
"Yeah mothafuckaz, τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" απάντησε ο Αγαπημένος της Κερκίδας ενώ έσκαγε κουλαριστός στο έδαφος την πορτοκαλί μπάλα με τα σπυριά.
"Θα παίξουμε διπλό;" ρώτησαν όλο αγωνία και τρόμο οι πιτσιρικάδες.
"Όχι ρε γατόνια είμαστε ακόμα ντεφορμέ για μεγάλες αποστάσεις" τους απαντήσαμε "όμως επειδή μας λείπει ο όγδοος παίχτης θα πάρουμε έναν από εσάς". Κι ο κλήρος έλαχε στον μικρό Κλεάνθη.
[Φήμες λένε ότι το επόμενο πρωί του τα ζήτησε η πιο όμορφη κοπέλα του σχολείου...]
Sensuals 4x4, λοιπόν ή αλλιώς Κράμερ εναντίον Κράμερ! Μεγάλος Αρχηγός (Αντρέας), Μίλτος, Ηλίας και Χρήστος από Βαρκελώνη Vs Αγαπημένου Της Κερκίδας, Γιώργου, Μίμη και μικρού Κλεάνθη. Μετά από ολιγόλεπτο ζέσταμα και αφού η μπασκέτα μας ζήτησε να επισπεύσουμε το μαρτύριό της ξεκίνησε ο αγώνας. Τι τριπλ-νταμπλ, τι μπακ-ντορ πάσες, τι άλεϊ-ουπ, τι κόουστ του κόουστ, τι λέι απ, τι χουκ σατ, τι ριβέρς ντρίμπλες, τι μαν του μαν...μια σκέτη μαγεία. Στα πρώτα λεπτά το ματς ήταν 4-4 κι όλα έδειχναν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ντέρμπυ. Με κάποιο μαγικό τρόπο όμως το ματς τελείωσε 21-6 υπέρ της ομάδας του Μεγάλου Αρχηγού... Τότε αποφασίσαμε να παίξουμε και μια ρεβάνς η οποία τελείωσε 21-12 και πάλι υπέρ της ομάδας του Μεγάλου Αρχηγού. Κάπου εκεί οι νικητές μυρίστηκαν τη δουλειά... Σου λέει "εμείς πάνω από 21 δεν παίζει να φτάσουμε ποτέ αλλά οι άλλοι ανεβαίνουν έξι-έξι τους πόντους άρα όπου να 'ναι χάνουμε" (βλ. βίντεο με αποκλειστικές δηλώσεις Αγαπημένου της Κερκίδας στο φμπ). Κι έτσι σταματήσαμε το μπάσκετ κι αρχίσαμε τις αναμνηστικές φωτογραφίες (βλ. φμπ-γκρουπ).
MVP (most valuable pedophile) της βραδιάς ψηφίστηκε ο Αγαπημένος της Κερκίδας ο οποίος με μηδέν πόντους και στα δύο ματς ξεχώρισε από τη γενική μετριότητα. Ο Κλεάνθης πήρε το αισθησιακό βάπτισμα του πυρός και σηματοδότησε το πέρασμα στη στρατολόγηση ανηλίκων στον αισθησιακό στρατό μας. Δύο φανατικές οπαδοί μας παρακολούθησαν το ματς με τεράστια προσήλωση ενώ με τη λήξη του όρμησαν στο γήπεδο για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στην μπασκέτα που σφάδαζε απ' τους πόνους.
Η ώρα σήμανε 10. Τα φώτα έσβησαν κι οι εφτά αισθησιακοί πέρασαν μέσα απ' τα σπασμένα κιγκλιδώματα και κατευθύνθηκαν σε γειτονικό καφενείο όπου ενσωματώθηκε στην αποστολή και ο όγδοος.
Την επομένη το πρωί μια γριά στην Καλαμαριά βρήκε το φως της ενώ μαθητές του 7ου γυμνασίου εναπόθεσαν λουλούδια στο σημείο της ρακέτας όπου πάτησε για να καρφώσει -αλλά ποτέ δεν κάρφωσε- ο Αγαπημένος της Κερκίδας.
Υ.Γ.
Το ματς έγινε προς τιμήν του Μητσάρα του όγδοου ο οποίος έγινε (μπύρα) ντραφτ στο NBA και θα διασχίσει τους ωκεανούς.
