Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Εν τούτω νίκα (εντολές άνωθεν)

Την κρισιμότερη ώρα της κρίσης, την ώρα της θολούρας και του αδιεξόδου, την ώρα της διχόνοιας και του "divided we fall" εμφανίσθη Αυτή στο γκρουπ και διέταξε:

Εν τούτω νίκα!



Είπε δε: "Λοιπόν...αυτές θα είναι οι θέσεις σας αγορίνες μου...
2-3-2 το νέο σύστημα που θα παίζετε και με τις θέσεις που σας έβαλα, για μια σφιχτή άμυνα και μια πολυπρόσωπη επίθεση!!!!
Άντε γιατί τα έχω πάρει στο κρανίο με τις αποδόσεις σας........ ..."

Τώρα ξαναέχουμε Πρόεδρο και μάλιστα Πρόεδρο-προπονητή (παραδοσιακά ελληνικά πράγματα)। Η Παναγιά η Αισθησιακή μαζί μας!

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Αισθησιακοί 2 - Μπαρμπουτατζήδες 3

Για να είμαστε ειλικρινείς δεν έχουμε διάθεση να γράψουμε αλλά να τα ψάλλουμε και ποιος καταλληλότερος ψαλμός άραγε απ' το "To thee, the champion leader";;
http://www.youtube.com/watch?v=bfhYMmx-ySQ

Με την πίστη στις υλικές δυνατότητες της ομάδας να έχουν κλονιστεί, οι Αισθησιακοί το ρίχνουν πρόσκαιρα στην μεταφυσική...που είναι κι αυτή μια διέξοδος σε δύσκολες στιγμές, πώς να το κάνουμε;

Ήδη μετράμε το δεύτερο χαμένο ματς που κανονικά θα έπρεπε να έχουμε πάρει. Η ομάδα δεν μπορεί να κερδίσει τους μετριότερους του πρωταθλήματος. Η έλλειψη προγραμματισμού είναι εμφανής καθώς κι η έλλειψη σχεδιασμού για την συνέχεια. Χωρίς προπονητή και με την διοίκηση αποστασιοποιημένη η ομάδα έχει γίνει χάβρα των Ιουδαίων (http://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=17.10.2002,id=98787488).

Δύο δρόμοι υπάρχουν πλέον: Ή συνεχίζουμε να πειραματιζόμαστε με το 2-4-1 με τον φόβο να μην σταυρώσουμε νίκη στον πρώτο γύρο ή ξαναγυρνάμε στο 3-3-1 το οποίο άλλοι αγαπήσαμε, άλλοι μισήσαμε αλλά μας καθιέρωσε ως μια υπολογίσιμη δύναμη της ΣΤ' ερασιτεχνικής κατηγορίας.

Παρακαλώ να τοποθετηθούν άπαντες και άπασες οι ενδιαφερόμενοι/ες διότι η χθεσινή σουβλακοσύναξις μετά το τέλος του αγώνα δεν έβγαλε πόρισμα.

Επόμενος αντίπαλός μας οι Μπλαουγκράνα κι έχουμε ένα προαίσθημα ότι η ομάδα θα αγωνιστεί πολύ καλύτερα απ' ότι στους δυο τελευταίους αγώνες.

υ.γ.
Ξέφρενοι οπαδοί μας ... στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι!

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Αισθησιακοί 1 - Oranije 1

Οι χομπίστες με τα ροζ λύγισαν μπροστά σε μια Λίτσα... (http://www.youtube.com/watch?v=7_b0joA6nKI)

Τι να περιγράψεις από ένα τέτοιο ματς;; Το πεδίο είναι ελεύθερο για αυτοκριτική (aka αυτομαστίγωμα). Ασυγκρότητοι, απείθαρχοι, άναρχοι, άμπαλοι ... έχουμε ήδη μείνει πίσω από τον φετινό στόχο που όπως (δεν) δήλωσε η Πρόεδρος είναι το πρωτάθλημα.
(Παρηγορούμαστε μόνο με τα χάλια των ομάδων που υποτίθεται ότι κάνουν πρωταθλητισμό στην Σούπερ Λίγκ, κατά βάση όμως δεν μας ενδιαφέρουν οι επαγγελματίες).

Δείτε το όμως κι αλλιώς, ... οι σωστοί Αισθησιακοί σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να κερδίζουν αμέσως, αφήνουμε 2-3 αγωνιστικές να περάσουν, φτιαχνόμαστε με την αναμονή όσο κι αν δεν μπορούμε να την υπομείνουμε, θεριεύουμε την λαχτάρα μας να πανηγυρίσουμε.

Είμαστε οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού!
Θα τους κονιορτοποιήσουμε!!

http://www.youtube.com/watch?v=UqbDozdYwA0&feature=related

Υ.Γ.
Το γκολ μας με την γνωστή συνταγή => κόρνερ Μίλτος-κεφαλιά Αντρέας

Υ.Γ.2
Η πρώτη μας οπαδός για τη φετινή σεζόν, ναι, εμφανίστηκε...ήταν ψηλή, έσκασε με ένα μπιρόνι στο χέρι (μετά το γύρισε σε isoton) κι έκανε φιλότιμες προσπάθειες να αποθανατίσει τους πεθαμένους με τον φακό. Ήταν η Κάτια. Άντε να έρχεστε κι οι υπόλοιποι!!

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Season 5: Αισθησιακοί 2 - Εκτελεστές 3

Εδώ δεν θα αναλύσουμε γιατί χάσαμε απ' τους Εκτελεστές για 5η ή 7η φορά με 3-2 γιατί η μεταφυσική δεν εξηγείται, απλά υιοθετείται.

Θα αναλύσουμε όμως τι έλειψε απ' τον Παναθηναϊκό κι ο αγώνας έμοιαζε σαν παιχνίδι playstation όπου τον χειριστή της πράσινης ομάδας τον έπιασε ξαφνικά κόψιμο και παράτησε το χειριστήριο στο '20 και κάθισε στην τουαλέτα 70 λεπτά αφήνοντάς τον άλλο παίχτη (να πίνει μπάφους και) να παίζει μόνος του.

Η ανάλυσή μας θα βασιστεί σε τρία καθόλου τυχαία παραδείγματα βαζελο-αισθησιακών.

Έχουμε και λέμε, έχεις πρόεδρο Πατέρα αντί Μανιφάβα και λέει τις μπούρδες που λέει αντί να εμπνεύσει την ομάδα με μια ανάλυση περί της σύγχρονης κοινωνικής κατάστασης που θα καταλήγει "γι' αυτό φιλαράκι πάμε να πιούμε καμιά μπύρα".
Δεύτερον, έχεις σημαία σου τον Καραγκούνη αντί για τον Αγαπημένο της Κερκίδας (που και τριφυλλάρα είναι και κάνει πιο ωραίες βουτιές και όταν τον χτυπάνε ή είναι cool ή νευριάζει ανάλογα τα κέφια, νορμάλ άνθρωπος δηλαδή), πού να κερδίσεις τον σεβασμό των αντιπάλων μετά..; ε;
Τρίτο και τελευταίο, έχεις δώσει ένα σωρό λεφτά κι ένα σέντερ μπακ επιπέδου Μύστα δεν έχεις στην ομάδα σου (που θα του'χε δώσει τα πόδια στο χέρι του Μέσι και δεν θα τον παρακολουθούσε να παίζει το "τρυπώνω-ξετρυπώνω" μες στην περιοχή του), ΠΟΥ ΠΑΣ ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΣ ΣΤ' ΑΓΓΟΥΡΙΑ;;;

Με άλλα λόγια σύντροφοι και συνοδοιπόροι στο μακρύ ταξίδι του Αισθησιασμού είμαστε μεγάλη ομάδα. Διαθέτουμε αυτό το μαγικό υλικό που μας επιτρέπει να χάνουμε απ' τους Εκτελεστές 3-2 αλλά να αξίζουμε κάτι καλύτερο κι όχι 5-1 απ' την Μπαρτσελόνα λέγοντας "...και λίγα ήταν".

Sensuals ρε!