Ωδή στην Πρόεδρο

Βάσει των όσων διαδραματίζονται στο γκρουπ στο facebook γύρω απ' το πρόσωπο της Προέδρου μας τις τελευταίες μέρες αποφασίζουμε να αναρτηθεί στο μπλογκ κάτι που μέχρι τώρα υπήρχε μόνο στο γκρουπ. Ακολουθεί...:

Πήρα την απόφαση να εκφράσω καλλιτεχνικά και δημόσια στο γκρουπ αυτό το ετερόκλητο μίγμα συναισθημάτων που χαρακτηρίζει τη θυελλώδη σχέση μου με την Πρόεδρο της ομάδας.
Το παρακάτω έργο (που πιέστηκα για να το σταματήσω στο μέγεθος που έχει) μπορεί να συγκριθεί μόνο με το Έπος του Γκιλγκαμές
(http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF%80%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%BA%CE%B9%CE%BB%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CF%82)
ή "τα ποίηματα των 9-10" του Ναζίμ Χικμέτ προς την αγαπημένη του Πιραγιέ (http://www.nazimhikmetran.com/english/frm_index/siirlerinden_secmeler.html).

Βασικά πιστεύω ότι είναι σύνθεση και διαλεκτική υπέρβαση των δύο.

Να σημειώσουμε ότι το ποίημα είναι διαδραστικό και συνδυάζεται με διάφορα links οπτικοακουστικού υλικού.


Ωδή στην Πρόεδρο


Είσαι η Γυναίκα του γκρουπ και το 'χεις καταλάβει
Είσαι η Γυναίκα του γκρουπ κι αυτό μας καταβάλλει
Αν θες μας ευνουχίζεις, ανάλογα με τα γούστα σου
Αν θέλεις σκύψε για να δω κάτω απ' τη φούστα σου. (http://www.facebook.com/photo_search.php?page=5&oid=47864176348&aid=-1&auser&view=all&nctrct=1239188788032#/photo.php?pid=1180959&op=4&o=all&view=all&subj=47864176348&aid=-1&oid=47864176348&id=546154626)

Μεγάλη Αικατερίνη του Αισθησιασμού
Αρχόντισσα αυτού του εσμού
Σαν το αιδοίο που πέταξε μαζί με την σερβιέττα
Άπιαστο όνειρο έγινε το μασάζ!

Σκληρή και σφριγηλή Αρβανίτισσα
Κατσίκα των Βιλίων
Κορίτσι του Λιούμη
Είμαστε Ούνοι
Κάνε μας σαπούνι!

Ω, εσύ Σιμόν ντε Μπουβουάρ που γουστάρεις να τρως και καμιά μπάτσα (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CE%BD_%CE%BD%CF%84%CE%B5_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81)
Κέρνα μας πάστα! Κέρνα μας πάστα!

Παλιοκαπιτάλα!
Μη με λές πεινάλα!
Θέλω σοκολάτα
Ξάπλωσε σαν γάτα
Να βυζάξω γάλα (http://www.facebook.com/photo.php?pid=1265117&op=3&o=all&view=all&subj=47864176348&aid=-1&oid=47864176348&id=726038398).

Μεγάλη Μητέρα των Αισθησιακών
Που το μαστίγιό σου στάζει μέλι (http://www.facebook.com/photo.php?pid=1205628&op=5&o=all&view=all&subj=47864176348&aid=-1&oid=47864176348&id=724580815)
Το γκρουπ μας έχει 118 μέλη
Κι ακόμα να ξεπεράσουμε το Οιδιπόδειο
(εσένα βέβαια τι σε μέλλει;)
(χαίρεσαι την εξουσία σου ανάμεσα στα δυο σου σκέλη)
(μα εγώ είμαι ηλεκτροφόρο χέλι...εφτακοσίων watt)

Είσαι ευχή κι είσαι κατάρα
Είσαι 26 και μας φέρεσαι σαν 40άρα
Και ξέρεις ότι χρειαζόμαστε μια 40άρα
Για να νιώθουμε ότι δεν μεγαλώσαμε ποτέ.

Ένας είναι ο κόκορας μέσα στο κοτέτσι
Μα εσύ είσαι μια κότα μές στο κοκορέτσι (το αντίστοιχο του κοτετσίου-καμία σχέση με το γνωστό πασχαλιάτικο έδεσμα)
Πώς το κατάφερες αυτό
Παμμέγιστο θηρίο;
Γιγαντιαίο χταπόδι;(!)
Που σε κάθε σου πλοκάμι
Είναι τυλιγμένος κι ένας Αισθησιακός;!;

Ο Μήτσος ερωτεύτηκε την κολλητή σου γιατί δεν είχε εσένα
Ο Μίλτος τρώει σούπες αλλά θέλει να φάει λάδι και να'ρθει βράδυ
Ο Χρήστος έφυγε Ισπανία (τώρα βαράει σκοπιές) για να σε ξεχάσει
Ο Αρχηγός κάθε του (αυτο)γκολ το αφιερώνει σ' εσένα
Ο Ηλίας έγινε επόπτης μπας και φάει καμιά πέτρα στο κεφάλι και λησμονήσει τον σεβντά σου
Ο Κόουτς παντρεύτηκε την Μυρτώ για να μην κάνει καμιά τρέλα
Εγώ σου γράφω ολόκληρη ποιηματάρα, τα βγάζω όλα στη φόρα
Κι ο ευκόλως εννοούμενος παραλείπεται.

Εσύ σκατά να πιάσεις γίνονται χρυσάφι
Πριν από το ματς
Πιάνε μας τον κώλο
Να κλάνουμε πλατίνα
Μας έχεις σαν Σπαρτιάτες
Και ζούμε στην Αθήνα
Κάνε μας τραπέζι
Μία φορά τον μήνα
Γιατί από μασάζ...νισάφι πια!...νισάφι!

Θέλουμε έναν κόσμο
Χωρίς εξουσιαστές
Κι εξουσιαζόμενους
Μα είσαι η αφέντρα μας
Κι εμείς σ' έχουμε εκλέξει (πόσο συνειδητά; το έχει πει ο Φρόυντ)
Θηλυκέ σατράπη
Στα μπούτια σου έχουμε μπλέξει
Και μας αρέσει!
(ή δεν μας αρέσει;)

Τι αντίφαση βιώνουμε στο Αισθησιακό μας είναι;!;!!

Δήμητρα, μικρό μου,
Φέρε τα ντολμαδάκια
...κι όχι τον παγοκόφτη.-
(http://www.youtube.com/watch?v=ul19rHuY_wc)

Αισθησιακοί (Sensuals) 1 - Κούπα Καμπάνα 1

(μουσική υπόκρουση: http://www.youtube.com/watch?v=nLlxBmP7wP8)
keyboard check - κρακ-κρακ στα δάχτυλα
1,2...φύγαμε

Αν είσαι μεγάλη ομάδα ή αν έχεις περήφανη στάση ζωής γενικά την ισοπαλία κανονικά δεν την πανηγυρίζεις. Μερικές φορές βέβαια ή δεν μπορείς να κερδίσεις ή δεν πρέπει να κερδίσεις ή δεν χρειάζεται να κερδίσεις. Και τότε η ισοπαλία αποκτά άλλη αξία. Ειδικά αν η φωνή των αντιπάλων στο γκρουπ (=Himmy Haidemenos) σου 'χει τάξει τεσσάρα και ποντάρει κιόλας δημοσίως.
Himmy-Himmy-Himmy your looovinn'...

Οι Αισθησιακοί τινάζουν την μπάνκα στον αέρα και δείχνουν ότι μπορούν από την τέταρτη θέση να καθορίσουν ποιος θα βγει πρώτος, ποιος δεύτερος κ.ο.κ. Είμαστε μεγάλες πουτάνες τελικά...

Η ομάδα έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Να αμύνεται ομαδικά και με πάθος και να επιτίθεται σποραδικά χρησιμοποιώντας το μεγάλο της όπλο που είναι η αεροπορία. Τα μοσχοαναθρεμμένα παιδιά απ' το Χαϊδάρι με μέσο όρο ύψους πάνω από 1,80 πηδάνε στα κόρνερ, τα πλάγια άουτ και τα φάουλ και χορεύουν στον αέρα σαν ρώσικα MIG (γκούγκλαρέ το άμα δεν κατάλαβες).

Τα ματς με τους Κούπα Καμπάνα τελικά μας αρέσουν. Καταλήξαμε ομαδικώς ότι συμπαθούμε τον Haidemeno κι ας μας κάνει ποδιές. Αν δεν υπήρχε το συναισθηματικό δέσιμο με τους Μαχητές θα λέγαμε ότι είναι οι αγαπημένοι μας αντίπαλοι. Τις παλές μας αγάπες όμως εμείς τις έχουμε κορώνα στο κεφάλι μας. Δεν ξεχνάμε-Δεν συγχωρούμε. Ο Θεός συγχωρεί οι Sensuals... μπορεί (ξεφεύγουμε λίγο αλλά είναι απ' το μεθύσι της ισοπαλίας-νίκης και το μετέπειτα μεθύσι με τσίπουρα).

Λοιπόν, το ματς ήταν εξ αρχής δυνατό, οι κερκίδες γεμάτες, οι κάμερες στημένες, το τερέν βρεγμένο. Αστροφεγγιά στον ουρανό, υγρασία, σφιχτές αγκαλιές, τραβήγματα μπλούζας, ντρίμπλες, κλοτσιές, πάσες στρωτές, γιόμες τρελές, τραυματισμοί, γκολ, βρισιές. Οι Κούπα Καμπάνα είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων χωρίς μεγάλες-μεγάλες ευκαιρίες στο α' μέρος, με κάποια καλά σουτ όμως προς το τέλος του ημιχρόνου. Στο β' μέρος τραυματίστηκε ο Μύστα κι αναγκάστηκε να γυρίσει κέντρο της άμυνας ο Βενιαμίν που έπαιξε πολύ καλά πάλι. Απώλεια ο Μύστα γιατί δεν είχαμε και άλλη αλλαγή και κοντέψαμε να σκάσουμε αφούί ως γνωστόν ο Haidemenos κι η παρέα του μας τρέχουν πολύ. Ο,τι και να γινόταν όμως η μπάλα στα δίχτυα μας δεν κατέληγε και επιβεβαιώθηκε ο νόμος του ποδοσφαίρου γιατί σκοράραμε πρώτοι με κεφαλιά του γράφοντος από κόρνερ του Μίλτου (αυτή η μοναδική στιγμή έχει αποθανατιστεί και On Camera για όσους δεν πιστεύουν).

Κι ενώ θέλει κανά 5λεπτο να λήξει με μια ολιγωρία στην άμυνα ήρθε το 1-1. Μαλακία. Προτιμούσαμε καθαρή νίκη με μηδέν παθητικό. Ο αντίπαλος μας έκανε και κωλοδάχτυλο αλλά τον καταλαβαίνουμε. Κι εμείς θα μας κάναμε. Δεν πειράζει. Εμείς μετά είχαμε όρεξη για τσίπουρα, οι αντίπαλοι δεν είχαν κι έτσι έχασαν την ευκαιρία να δουν πόσο καλά παιδιά είμαστε εκτός γηπέδου ("γιατί εμείς δεν επιθυμούμε το κακό ούτε του εχθρού μας"). Ήρθε όμως μαζί μας ο Μάνος απ' τους Μαχητές και όσοι δεν ήρθατε χάσατε.

Να δώσουμε credits στην κάμερα-γούμαν Δέσποινα για την άψογη δουλειά της που θα δημοσιευτεί προσεχώς. Το ότι ήταν σε όλο τον αγώνα με τους αντιπάλους έχει καταγραφεί και θα ληφθεί υπόψη. Τα ίδια και χειρότερα και για την Άννα. Θα επιληφθεί το φαν-κλαμπ μας.

Έπαιξαν: Νίκος, Μύστα, Γιώργος, Μήτσος, Βενιαμίν (=Ντίνος), Αγαπημένος της Κερκίδας (=Κώστας), Στέφανος, Αρχηγάρα (=Αντρέας), Μίλτος.
Μας έλειψε ο Ηλίας που μας παιδεύει τελευταία αλλά τον αγαπάμε.


Και λίγο κουλτούρα μετά τα κλαρίνα: For whom the bell tolls (http://www.youtube.com/watch?v=Uu7d-YPu4nA)

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Μαχητές (Fighters) 5

Αυτή η περιγραφή έχει την εξής ηχητική υπόκρουση: http://www.youtube.com/watch?v=9-DuC0tE7V4

Τα ματς με τους Μαχητές είναι το αλατοπίπερο του πρωταθλήματος.-
Μεταξύ μας έχει αναπτυχθεί μια σχέση, ερωτική θα τολμούσα να πω, βαθιά ερωτική για να 'μαι απόλυτα ειλικρινής. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία. Δυνατά αισθήματα, εκατέρωθεν πειράγματα, νάζια, πάθος και δύναμη, μονομαχίες για το ποιος θα 'χει το πάνω χέρι αλλά όποτε κάποιος νικάει είναι σαν να θέλει να χάσει την επόμενη φορά για να ισορροπήσει τα πράγματα και να 'χει ξανά ενδιαφέρον η επόμενη συνάντηση. Το μόνο που λείπει είναι ότι είμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα. Η ζωή τα έφερε έτσι. Φταίμε κι οι δυο που ζούμε χώρια!

Αυτός ήταν ένας πρόλογος για να φτάσουμε στο ζουμί της υπόθεσης που περικλείεται στην φράση: "δεν πειράζει που χάσαμε".
Ματς χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον για μας, παρ' όλα αυτά υπήρχε κίνητρο λόγω της σχέσης που περιγράψαμε παραπάνω. Καλύτεροι οι Μαχητές ως συνήθως απλά αυτή τη φορά κέρδισε ο καλύτερος γιατί είχε και την τύχη με το μέρος του σε συγκεκριμένες φάσεις του αγώνα και κατά δεύτερο λόγο διότι υπήρξαμε υπερβολικά γαλαντόμοι. 3 γκολ στο πιάτο τους δώσαμε.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με δικό μας δοκάρι από διαγώνιο σουτ του Βενιαμίν Ντίνου. Το σκορ άνοιξαν οι Μαχητές όταν μετά από εκτέλεση φάουλ κι ενώ η μπάλα πήγαινε στα χέρια του γκολκίπερ μας, κόντραρε στον Μύστα άλλαξε κατεύθυνση και μπήκε γκολ. Ακολούθησε το 2-0 προς το τέλος του ημιχρόνου όταν αντί να διώξουμε απ' την άμυνα κάναμε ντρίμπλες ώσπου να την χάσουμε. Τελικά πριν λήξει το ημίχρονο μειώσαμε 2-1 με φανταστικό γκολ του Μύστα που έκλεψε την μπάλα από αντίπαλο στο κέντρο έκανε έναν μεγάλο δρασκελισμό κι ένα σουτ βολίδα που καρφώθηκε στα δίχτυα των Μαχητών. Έτσι έληξε το ημίχρονο.
Στο 2ο ξεκινήσαμε καλά αλλά σε μια φάση, πάλι ντρίμπλες στην άμυνα, την χάνουμε...3-1. Το 3-2 έγινε όταν μετά από βαθιά μπαλιά του γράφοντος από την άμυνα βγήκε ο αντίπαλος τερματοφύλακας να την πιάσει, όμως ο αμυντικός έκανε κεφαλιά προς τα πίσω κι η μπάλα κατέληξε αργά και βασανιστικά στα δίχτυα τους (=αυτογκόλ). Το κλειδί είναι να βάζεις τον αντίπαλο να δουλεύει για σένα. Αμέσως μετά όμως με μια εντυπωσιακή προσπάθεια των αντιπάλων κι ένα σουτ πάνω απ' την γραμμή του άουτ που ο τερματοφύλακάς μας νόμιζε ότι είχε βγει η μπάλα διέσχισε οριζόντια τη γραμμή του τέρματός μας, βρήκε στο απέναντι δοκάρι και μπήκε γκολ. 4-2. Ε, εκεί κάπου τέλειωσε το ματς. Το 5-2 ήρθε από ακόμα ένα δώρο. Ντρίμπλες στην άμυνα, μας την κλέβουν και γκολ. Το τρις εξαμαρτείν...

Highlights του αγώνα: Ο τραυματισμός του Μάνου από τον σκληρό Ηλία. Ο Ηλίας ποτέ δεν το ξεπέρασε και δεν ήθελε να παίξει από τύψεις (όταν λέμε υπάρχει αίσθημα!). Γι' αυτό και έπαιξε πολύ λίγο μετά. Μάνο περαστικά.
Το παστέλι που έδωσε ο Καγκιλέρης όταν σκόραρε στο 3-1 στον τερματοφύλακά μας. 2 χρόνια περίμενε να του βάλει γκολ!
Τα γλειφιτζούρια που μας μοίρασαν οι Μαχητές μετά το τέλος του αγώνα.
Τα μελομακάρονα που μοίρασε η Πρόεδρος, που έκανε δυναμική επανεμφάνιση διαψεύδοντας τις φήμες για παραίτηση. Σπιτικά μελομακάρονα, χριστουγεννιάτικο πνεύμα κι όλοι χαρούμενοι. Τόση ευτυχία δεν μπορούμε να την αντέξουμε!

Έπαιξαν: Νίκος, Μύστα, Μήτσος, Γιώργος, Αγαπημένος της Κερκίδας (=Κώστας), Βενιαμίν (=Ντίνος), Αντρέας, Ηλίας, Μίλτος.

Επόμενη και τελευταία αγωνιστική πριν τα play-off με τους Κούπα Καμπάνα. Αγώνας χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον για μας. Μπορεί τα Αισθησιακά γρι-γρι να κερδίσουν το ΚουπαΚαμπανιότικο τρένο (τσαφ-τσουφ);

Δευτέρα στις 22:00.

Υ.Γ.
Who is Xara Lala? Σαπουνόπερα έχουμε καταντήσει!

Στον Αρχηγό μας που γιορτάζει

"Άσμα ηρωικό και εύθυμο στον Αρχηγό μας που γιορτάζει"

Βαδίζουμε στον ίσκιο ενός τιτάνα.
Στέκουμε γύρω του εφτά και μία μπάλα.

Αχιλλέα της Αισθησιακής στρατιάς
Κάτω απ' τα φτερά σου μεγαλώνουν 7 κτήνη διψασμένα για γκολ και αίμα
Πέρα απ' τα φτερά σου υπάρχει παραλία.

Αισθησιακοί (Sensuals) 11 - Τσουβάλια (Bags) 1

Είμαστε τόόόσο μεγάλη ομάδα που στείλαμε τον Αρχηγό μας να χαρεί την γιορτή του στην μαγευτική Κέρκυρα και να ξεκουραστεί απ' τα όσα έχει τραβήξει (και) φέτος παίζοντας στο κέντρο του κέντρου. Τον θέλουμε να είναι έτοιμος για τα δυο επόμενα καυτά ματς με Μαχητές και Κούπα Καμπάνα. Είμαστε σίγουροι ότι θα γυρίσει από την Κέρκυρα με τις μπαταρίες γεμάτες και την ευχή του προέδρου του Σ.Π.Α.Ν.Κ., του σοφού παλαίμαχου αισθησιακού, Μίμη.

Απ' τον αγώνα όμως δεν έλειπε μόνο ο Αντρέας, έλειπε (πάλι) κι ο Ηλίας ο οποίος έκρινε ότι το κίνημα των διαιτητών προείχε της αναμέτρησης των Αισθησιακών. Ηλία αν επαναστατήσουν οι διαιτητές εμείς μαζί σου.

Μεγάλε Αρχηγέ και υπερηχητικέ midfielder πιστεύουμε να σας βγάλαμε ασπροπρόσωπους. Το μεγαλύτερο σκορ νίκης στην ιστορία των Αισθησιακών είναι γεγονός.

Η αλήθεια είναι ότι στο πρώτο μέρος ήμασταν κάπως μουδιασμένοι διότι ο Μύστα αναγκάστηκε να παίξει στην θέση του Αντρέα κι αυτό δεν το είχαμε συνηθίσει. Παρ' όλα αυτά μοιάζουν στο ύψος και στο παράστημα οπότε γρήγορα εγκληματιστήκαμε στα νέα δεδομένα. Βρεθήκαμε πίσω στο σκορ 0-1 και για λίγο σκεφτήκαμε ότι την τέχνη του να κάνουμε ντέρμπι εύκολα ματς (όπως και την τέχνη του να κάνουμε ντέρμπυ δύσκολα ματς) δεν την έχουμε ξεχάσει. Όμως με ένα γκολ του Βενιαμίν μας Ντίνου που το έβαλε και σχεδόν πεσμένος κάτω ισοφαρίσαμε και στο ημίχρονο προηγούμασταν 2-1.

Στο 2ο ημίχρονο μια ομάδα υπήρχε στο γήπεδο. Με το 3-1 οι αντίπαλοι κατάρρευσαν και το παιχνίδι έγινε μια τυπική διαδικασία (μα ο έρωτας σου το'χω πει θέλει ψυχή και φαντασία: http://www.youtube.com/watch?v=tiCb1ztFWoI&feature=related). Κι εκεί δεν δείξαμε καθόλου οίκτο κι έτσι έπρεπε. Αυτό δεν θα το αναλύσουμε τώρα. Ίσως μια άλλη φορά.

Σκοράραμε όλοι εκτός του Μητσάρα που βαριόταν να ανέβει στην επίθεση. Τώρα βέβαια λίγο δύσκολο να θυμάσαι ποιοι και πόσα γκολ έβαλαν. Ο Ντίνος έβαλε κάμποσα κι ο Στέφανος (που ήταν η μεταγραφή αποκάλυψη της τελευταίας στιγμής και μακράν ο πιο στιλάτος παίχτης των Sensuals) κάμποσα ακόμη ... κι ο Μύστα κι ο Μίλτος. Ο γράφων κι ο Αγαπημένος της Κερκίδας έβαλαν από 1. 1 και να καίει Κωστάρα, τι γκολάρα πέταξες πάλι! Και κάτι μου λέει ότι ήταν το πρώτο σου φέτος. Άντε και του χρόνου :p

Έπαιξαν: Νίκος (τέρμα), Μήτσος, Γιώργος, Αγαπημένος Της Κερκίδας (άμυνα), Ντίνος, Μύστα, Στέφανος (κέντρο), Μίλτος (επίθεση).

Υ.Γ.
Επόμενο ματς την άλλη Δευτέρα στις 22:00 με τους Μαχητές. You know what that means...

Υ.Γ.2
Επόμενο ματς την παρα-άλλη Δευτέρα με τους Κούπα Καμπάνα. You know what that means...

Αισθησιακοί (Sensuals) 4 - Πειρατικό Β' (Pirate B') 2

Επιστροφή στις νίκες για την Αισθησιακάρα απέναντι στην ομάδα του πιο εκνευριστικού παίχτη του πρωταθλήματος (εσύ ψηλέ απ' το Πειρατικό σου #@!@%$#^!#$&#47). Μιλάμε για μεγάλο τρόμπα που στάνταρ θεωρεί τον εαυτό του μεγάλο παίχτη και μεγάλο γνώστη του αθλήματος. Κρίμα που παίζει στην μόνη ομάδα που έχει χάσει δυο φορές απ' τους Αισθησιακούς (εντάξει με τους Μαχητές δεν έχουμε παίξει ακόμα 2η φορά :p)

Η δημοφιλέστερη ομάδα του Χαϊδαρίου (και σε λίγο η μοναδική αφού η ΠΑΕ Χαϊδαρίου πάει για διάλυση) ξεκίνησε το ματς κάπως ανόρεκτα και πώς να μην είναι τα πράγματα έτσι όταν κάποιοι-κάποιοι είχαν φάει τουλάχιστον 15 σαρμαδάκια(=ντολμαδάκια) κατά τη διάρκεια της μέρας. Έτσι βρεθήκαμε πίσω στο σκορ ... 0-1.
Ευτυχώς με γκολ της αρχηγάρας μας πήγαμε στο ημίχρονο με το 1-1 και διάθεση αυτοκριτικής.

Κι επειδή την κάναμε σωστά (την αυτοκριτική μας) μπαίνοντας στο β' ημίχρονο το 1-1 έγινε γρήγορα 2-1 μετά 3-1 και μετά 4-1 (αγαπημένο σκορ της εβδομάδας!). Ο αρχηγός Αντρέας κι ο Βενιαμίν Ντίνος συναγωνίζονταν πετυχαίνοντας από δυο όμορφα γκολ ο καθένας.

Προς το τέλος του αγώνα οι αντίπαλοι πέτυχαν το 4-2 σε μια στιγμή ολιγωρίας της άμυνας αλλά ο αγώνας είχε κριθεί. Δεν υπάρχουν πολλά ακόμα να σχολιάσουμε γι' αυτό δεν θα το κάνουμε κιόλας.

Ακολουθεί ένα θεωρητικά εύκολο ματς την άλλη ΔΕυτέρα με τα Τσουβάλια και μετά δυο ντέρμπυ. Ένα με τους πελάτες με τα κίτρινα (=Μαχητές) κι ένα με τους Κούπα Καμπάνα (=τσαφ τσουφ).

Θα κάνουν οι Sensuals το 3Χ3;

'Επαιξαν: Μύστα, Μήτσος, Γιώργος, Θανάσης, (κωνστα)Ντίνος, Αγαπημένος της Κερκίδας (=Κώστας), Αρχηγάρα (=Αντρέας), Μίλτος και Νίκος στο τέρμα.

Αισθησιακοί (Sensuals) 1 - Μπλαουγκράνα (Blaugrana) 7

Ο Kevin κάρφωσε την ματιά του στην οξεία γωνία ουρανού και γης και μουρμούρισε: "τόσο μοιάζουνε το σήμερα με το χτες και το χτες με το αύριο που με τον καιρό έπαψα να βλέπω, να συλλογίζομαι και να θυμάμαι".

Την ίδια χρονική στιγμή κάμποσους παράλληλους του Γκρίνουιτς ανατολικότερα η Λίντα Βαγγελίστρα χτενίζοντας τα μαλλιά της με θέα τον φουσκωμένο Ποδονίφτη σιγοτραγουδούσε: "τα χρυσά μου μαλλιά στα νερά τα ξαπλώνω, τα μαλλιά μου στα χέρια ψηλά τα σηκώνω -δίχως βάρος μετάξι λεπτό-. Την πληγή σου αν μπορούσαν να φτάνανε λίγο, θα δενόμουνα γύρω ποτές να μη φύγω, τον καημό της εγώ να βαστώ. Κι όντας σκούζουν βοριάδες αγρίμια...να σου σκέπω τη γύμνια".

Κι η Ζανγκ-Ζιγί εξομολογείτο στον yorgos mi τον μεγάλο της πόθο κάτω από μια ιτιά στις όχθες του Γιανγκ-Τσε-Γιανγκ κι ενώ κάπου στο βάθος βρισκόταν (χωρίς να φαίνεται) το σινικό τείχος (που αφότου οι μογγόλοι έγιναν ήσυχοι νομάδες έμεινε να χαίρεται που φαίνεται από το φεγγάρι...παρηγοριά στον άχρηστο). Α, ναι...εξομολογείτο λοιπόν:
"Δεν ήταν άξαφνη αστραψιά, τούτο συνέβη αργά-σιγά. Ωραίος δεν ήσουν, τίποτα δεν είχες πάνω σου άξιο! Κοίταγες χάμω, τα χαλίκια, ως μίλαγες σιγά κι αργά. Την τρίτη ή τέταρτη φορά άρχισε ο νους μου να ριγά κι ως σήκωσες τα μάτια σου...δεν βάσταα να κοιτάξω. Κι ένιωσα ορμή ασυγκράτητη στα πόδια σου να κυλιστώ. Είδα να σείεται μέσα μου ψυχή παρθένα ως τώρα. Την ευτυχία τη γνώρισα στο δόσιμο χωρίς μιστό, τη λευτεριά στο σκλάβωμα σε κάποιο ιδανικό σωστό και την υπέρτατη ηδονή, στον πόνο! Άξια (γν)ώρα!"

"Ω! που αλαφροίσκιωτη πάταες την σκιά μου κι ένα βάρος σήκωνες μεγ' απ' την καρδιά μου!" απάντησε (αφού δεν μπορεί να μην απαντήσει) ο yorgos mi.

Και τότε ανοίγει την πόρτα ο Αγαπημένος της Κερκίδας (ποια πόρτα ρε; κάτω απ' την ιτιά, στις όχθες του Γιανγκ-Τσε-Γιανγκ είπαμε!)...Και τότε κατεβαίνει απ' την ιτιά όπου κοιμόταν σαν λιοντάρι ο Αγαπημένος της Κερκίδας και λέει: "Καλά τι μαλακίες, τι ξενέρωτα είναι αυτά; Εγώ έχω μεγαλώσει με Nine Inch Nails! Παρ' όλα αυτά θα απαντήσω με Βάρναλη που είναι και συνονόματος και πάλευε και για εθνική ανεξαρτησία".

Και λέει τα εξής (τα λόγια μας παιδιά 1000 πατέρων): "Αντί στο πόδι μου να λιώνω θέλω να βράζει μου η ψυχή και με τα χείλη ν' αγκυλώνω το πλέον σάρκινο κορμί. Και τρελλαμένος να του λέω στης συνειδήσεως τον χαμό "Από το πείσμα μου εγώ κλαίω, δεν σ' αγαπάω, σ' επιθυμώ!"".

Ο Μητσάρας που αναδύεται μέσα απ' το ποτάμι με τους κοιλιακούς του να λαμποκοπάνε βρεγμένοι κάτω απ' τον κινέζικο ήλιο δεν αραδιάζει την θεωρία νο1384 κι αρκείται σ' ένα λιτό "νταξ' άμα είναι έτσι...γουστάρω κι εγώ".

Και τότε καταφθάνει ο Μίλτος καβάλα στο άσπρο άλογό του κι αντί να πει "εδώ ο κόσμος χάνεται κι η "Ζανγκ-Ζιγί" χτενίζεται" (γιατί για την Λίντα Βαγγελίστρα δεν ήξερε) που ήθελε να πει κανονικά, λέει:

"Σκλαβιά και προδοσία, φόνοι και μίση, στ' αρματολίκι εδώ του πολισμάνου και λευτεριά μονάχα στο γαμήσι, είτε από κάτου θες είτε από πάνου". Δηλαδή είπε το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια και δεν θύμωσε κι η Ζανγκ-Ζιγί.

Κι ο Νίκος μόνος κάτω απ' τα γκολπόστ, ενώ οι νταλίκες σφύριζαν δίπλα στην εθνική οδό, σφύριζε κι αυτός πίνοντας: "στη ζήση αυτή που την μισούμε, στη γη αυτή που μας μισεί κι όσο να πιούμε δεν σε σβυούμε, πόνε πικρέ και πόνε αψύ...που μας κρατάς και σε κρατούμε".

Τον Βενιαμίν πήγαν να τον πάρουν τα κλάμματα με όλα αυτά. Ήταν δίπλα κι ο Θανάσης αλλά πρώτη φορά τον έβλεπε οπότε κοιτάχτηκαν με ένα βλέμμα..."τι να σου πω κι εγώ, τι να μου πεις κι εμένα έτσι όπως παίξαμε κι οι δυο με ζάρια πειραμγένα" (άσχετο αλλά έτσι κοιτάχτηκαν).

(εδώ τώρα είναι το γκραν-φινάλε) Τότες (το γκραν φινάλε επιβάλλεται να αρχίζει με "Τότες" που θυμίζει Τοτέμ και Τότεναμ) εμφανίζονται επιβλητικοί σαν δυο βροντόσαυροι ο Αρχηγός Αντρέας με Υπαρχηγό-Πρωτοπαλίκαρο τον Μύστα και μας δίνουν την γραμμή της νίκης. Με βροντερή φωνή (τι βροντόσαυροι θα ήταν αλλιώς;) απευθύνονται σε όλους μας -και στο κοινό αίσθημα- και πείθουν -γιατί θέλουμε να πειστούμε, θέλουμε!- ότι "κουφάλες δεν ξοφλήσαμε". Μόνο που δεν το είπαν έτσι.

Το είπαν έτσι: "Ο Γδικιωμός που χύνεται μαζί φωτιά και μπόρα, ο καταλύτης καθαρμός, της Πληρωμής η Ώρα...είμαστ' εμείς που σπάσαμε τα που μας δένανε δεσμά και την καρδιά ατσαλώσαμε με την δικιά σου οχτρέ απονιά!"

17 Νοέμβρη ήδη


Υ.Γ.
Έπαιξαν αυτοί (κι ουχί αυτές) που αναφέρονται στην ιστορία πλην Kevin (σιγά μην είχαμε παίχτη Kevin) και συν Βενιαμίν που παρακολουθούσε ανήμπορος (περαστικά). Φάγαμε 7 αλλά ο Μύστα έβαλε γκολάρα!
Ο Χρηστάρας ήδη Βαρκλεωνιάζεται κι ο Ηλίας γλύφει τις πληγές του (επίσης περαστικά).

Αισθησιακοί (Sensuals) 5 - Ταυρομάχοι (Matadors) 1

Γκολ, θέαμα και άνετη νίκη με 5-1 για τα λυγερόκορμα αγόρια με τα άσπρα (που θα ήθελαν να φοράνε ροζ-μαύρα). ΣΤΟΠ.
Επιβολή του ρυθμού μας εξ αρχής και ξεκαθάρισμα των προθέσεών μας νωρίς-νωρίς. ΣΤΟΠ.
Ημίχρονο 4-1, τελικό 5-1. ΣΤΟΠ.
Τα γκολ Αρχηγάρα-Αντρέας (2), (Κώνστα)Ντίνος-Βενιαμίν (2), Χρήστος (1). ΣΤΟΠ.

Μετά τον αγώνα ακολούθησε ξαφνική μπυροθεραπεία. ΣΤΟΠ. Ήπιαμε γύρω στις 20 μπύρες στο κυλικείο του γηπέδου. ΣΤΟΠ. Μεγάλη (παρ)ακμή -όπως το δει κανείς-. ΣΤΟΠ. Όσοι έφυγαν νωρίς γιατί σκέφτονταν το πρωινό ξύπνημα έχασαν την αναπάντεχη εμφάνιση Κάγκι και το φιλοδώρημά μας με 20 σουβλάκια-καλαμάκια-χοιριν

ά. ΣΤΟΠ. Κάγκι σ' αγαπάμε με όλο μας το είναι. ΣΤΟΠ. Σ' αγαπάμε γιατί είσαι ωραίος, σ' αγαπάμε γιατί είσαι εσύ. ΣΤΟΠ. Μας κέρασαν μπύρες μέχρι και οι τσιφούτηδες ιδιοκτήτες του 8Χ8! ΣΤΟΠ. Ένας εκ των αντιπάλων μετά το ματς μας ρώτησε τι είχαμε πάρει και τρέχαμε έτσι. ΣΤΟΠ. Μας αρέσουν τα κοπλιμέντα. (Don't) ΣΤΟΠ. Οι μπύρες και το φαί μετά τον αγώνα φέρνουν υπνηλία ...zzzzz...ΣΤΟΠ.

Υ.Γ.
Αυτό ήταν και το τελευταίο(;) ματς του Χρηστάρα μας που φεύγει για Βαρκελώνη για να μεταλαμπαδεύσει τα ιδεώδη του Αισθησιακού ποδοσφαιρισμού-Ποδοσφαιρικού Αισθησιασμού στην Καταλωνία.
Γι' αυτό και στον μισό αγώνα έπαιξε σέντερ-φορ και σκόραρε κιόλας. Έτσι έπρεπε να τελειώσει η καριέρα του στους Σένσουαλς γιατί "το τέλος είναι η μαγεία". Τώρα αναλαμβάνει νέα καθήκοντα, από καινούριο μετερίζι ως αντιπρόεδρος των παλαίμαχων, του περίφημου Σ.Π.Α.Ν.Κ. (http://sensualsfc.blogspot.com/search/label/%CE%A3.%CE%A0.%CE%91.%CE%9D.%CE%9A.), δίπλα στον θρυλικό Μίμη (aka μοντελοπνίχτη) που έχει μετατρέψει την Κέρκυρα σε αβύθιστη ναυαρχίδα του Αισθησιασμού. Την ίδια μοίρα θα έχει κι η Μπάρτσα. Χρήστο θυμίσου ...once a Sensual, always a Sensual..!

Γράψε κάτι ισπανικό στο γκρουπ πριν φύγεις μικρέ κοχονούδο ;)

Αισθησιακοί (Sensuals) 5 - Auto Express 5

Υπάρχει ένα παραδοσιακό άσμα που λέει:

"φτάνει, φτάνει...η ζωή μου κύκλους κάνει...φτάνει, φτάνει"

βέβαια εμείς δεν είμαστε με την αντίληψη της κυκλικής ροής της ιστορίας αλλά με την σπειροειδή κίνηση του ιστορικού προτσές. τώρα αν η σπείρα αναπτύσσεται προς τα πάνω ή προς τα κάτω (εναλλακτικά προς τα μπρος ή προς τα πίσω) τίθεται υπό συζήτηση κι ίσως η απάντηση να είναι τόσο απλή όσο στο κλασσικό ερώτημα αν το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο.

4-4 με τους Auto Express στον πρώτο γύρο
5-5 με τους Auto Express στον δεύτερο γύρο

Απ' το πρώτο ημίχρονο δεν θέλουμε να θυμόμαστε και πολλά: 2-5 έληξε! Φάγαμε 5 γκολ σε ένα ημίχρονο όσα δεν έχουμε φάει σε κανέναν ολόκληρο αγώνα στο πρωτάθλημα. Παίζαμε όπως να 'ναι...και κάναμε όλοι τραγικά λάθη.

Στο β' ημίχρονο μετά τα απαραίτητα μπινελικώματα στην ανάπαυλα και μετά από 5 με 8 λεπτά που αλλού πατούσαμε αλλού βρισκόμασταν ισορροπήσαμε το παιχνίδι και παίξαμε σαν αληθινοί Sensuals. Ως φυσικό επακόλουθο το 2-5 έγινε 5-5 και θα μπορούσε να γίνει και 6-5 αν ήμασταν λίγο πιο ψύχραιμοι και συγκεντρωμένοι.

Κακό ματς υπό το βλέμμα της Προέδρου που κρύωνε τόσο ώστε ενώ είχαμε κάμερα...δεν τράβηξε ούτε σκηνή! Πώς θα αναλύσουμε τα λάθη μας τώρα;;

Αυτά. Δεν αξίζει να σχολιάσουμε περισσότερα εκτός απ' το ότι ελλείψει Ηλία (διαιτήτευε κάπου) πήρε το βάπιτσμα του πυρός ο Κωνσταντίνος, ξάδερφος του ιπτάμενου Ολλανδού Μίλτου. Ο Κωνσταντίνος που λέτε αν δεν κάνω λάθος έκανε χατ τρικ. Τα άλλα δυο γκολ έβαλαν Μύστα και Αντρέας νομίζω.

Έπαιξαν: Μύστα, Γιώργος, Μήτσος (απ' τα παλιά!), Χρήστος, Αντρέας, Μίλτος, Κώστας, Κωνσταντίνος, Νίκος (τέρμα).

Υ.Γ.
Μετά τον αγώνα καθίσαμε να δούμε το ντέρμπυ μεταξύ Μαχητών και Κούπα Campana με την κρυφή ελπίδα ότι ο Καγκιλέρης θα μας κεράσει τα σουβλάκια που μας είχε τάξει αλλά φευ! Με άδεια στομάχια γυρίσαμε σπίτι...
Αντί για σουβλάκια ο αγαπητός, αγαπημένος, πολυαγαπημένος Κάγκι μοίρασε υποσχέσεις για πάρτυ στα Εξάρχεια κλπ κλπ. Κάνουμε υπομονή. Αν δεν υλοποιήσεις τις δεσμεύσεις σου και δεν έχει σουβλάκια το πάρτυ σου να πας να γίνεις πολιτικός :p

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Κούπα Campana 3

Ακολουθεί μπαρουτοκαπνισμένη αναμετάδοση..!

Ενώ ακόμα ο ιδρώτας αχνίζει στα σώματα των παιχτών του Αισθησιακού Α.Ο. (για να ικανοποιηθεί κι ο Κώστας), ενώ οι πληγές στα γόνατα δεν έχουν κλείσει κι οι παλμοί της καρδιάς είναι ακόμα κοντά στα 100 bpm...

...συνθέτουμε το παζλ της εμφάνισής μας, αναλύουμε τα αίτια της ήττας, σχεδιάζουμε την επόμενή μας κίνηση. Οι Αισθησιακοί είναι προωθητική δύναμη στην καρδιά του κτήνους που λέγεται μητροπολιτική Αθήνα...

Η ήττα δίκαιη αλλά κι η ισοπαλία δίκαιη θα ήταν. Βρεθήκαμε 1-0 πίσω στο σκορ αρκετά γρήγορα. Είχαμε μπει μουδιασμένα, όχι τόσο αποφασιστικά και χάναμε τους αντιπάλους, πουλούσαμε εύκολα την μπάλα στο κέντρο. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα τρία γκολ που φάγαμε στο ματς ξεκίνησαν από δικά μας λάθη, δικές μας λάθος μεταβιβάσεις.

Η ομάδα όμως έδειξε χαρακτήρα και πάλι. Έχουμε καρδιά αγωνιστή. Αποκτάμε καρδιά πρωταθλητή χωρίς να έχουμε πάρει ποτέ πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν έχουμε καρδιά από κρέμα, καρδιά εραστή που λέει κι ο Τεν Κάτε (=I'm a lover, not a fighter είχε δηλώσει ο κόουτς του τριφυλλιού).
Ισοφαρίσαμε 1-1 με γκολ ποιου; Με γκολ τίνος; (το 'πιασες...γάτα είσαι) ;)
Τώρα αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός μπορεί μόνο να εξηγηθεί μέσω ενός δεύτερου κοσμοϊστορικού γεγονότος που συνέβη σ' αυτό το ματς κι αυτό είναι η παρουσία για πρώτη φορά της fan-club-leader Graziella Roussou (yeaaahhh!). Ο σκόρερ υπόσχεται ότι θα βρίσκει δίχτυα κάθε φορά που θα κατεβαίνει στο γήπεδο η αρχόντισα της κερκίδας.-

Μετά βέβαια δεχτήκαμε άλλα δυο γκολ και το ημίχρονο έληξε 3-1. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι αντίπαλοί μας είχαν κάνει ειδική προετοιμασία κι ειδικές μεταγραφές γι' αυτόν τον αγώνα...οok...next time...

Στο β' ημίχρονο ανεβήκαμε εμείς κι έπεσαν οι άλλοι κι αυτό φάνηκε απ' το ότι δεν ξανασκόραραν αν και είχαμε βγει μπροστά και πιέζαμε. Το 3-2 έκανε ο Αντρέας με σουτ από την Αγγλία που καρφώθηκε στο Γ της εστίας και γενικά θα το θυμάται καλά ο αντίπαλος τερματοφύλακας. Αρχηγάρα, έχεις αρχίσει να ταιριάζεις τα γκολ σου με τον καιρό που κάνει!! Σε τι επίπεδο θα φτάσεις πια;
Στον χρόνο που απέμενε πιέσαμε, όχι τόσο καλά όσο θα μπορούσαμε, χάσαμε κι ευκαιρίες, έχασαν κι αυτοί απ' τα κενά που είχαμε αφήσει πίσω (το τέρμα μας για άλλη μια φορά πολύ καλό) και το ματς έμεινε στο 3-2.

Είπαμε...next time...

Πριν κλείσει η περιγραφή να πούμε ότι οι δυνατές μονομαχίες στο βρεγμένο τερέν είναι σούπερ, είναι γαμώ. Πατάς το πόδι σου με δύναμη και κάνει σπλατς!!

Σιδηρά Κυρία των Αισθησιακών (Δήμητρα), Πάνσοφε Πρόεδρε των Παλαίμαχων (Μίμη), Ντελικάτη Αμυντικάρα μας (Μήτσο), Άφαντε Επιθετικέ μας (Παπί) συγγνώμη που δεν μπορέσαμε να σας αφιερώσουμε την νίκη.

Για τους Αισθησιακούς όμως η ήττα είναι απλά ένα διάλειμμα μέχρι την επόμενη νίκη!!

Hasta la victoria siempre!

Έπαιξαν: Νίκος (τέρμα), Μύστα, Γιώργος, Μήτσος, Χρήστος (άμυνα), Κώστας, Αντρέας, Ηλίας (κέντρο), Μίλτος (επίθεση)

Αισθησιακοί (Sensuals) 3 - Μαχητές (Warriors) 2

...but it's so damn easy makin' love to you

Δεν υπάρχει τίποτα πιο σαγηνευτικό από ένα φαβορί που υποκύπτει στο σχέδιο του αουτσάιντερ. Κάπως έτσι οι πρωτοπόροι του ομίλου Μαχητές έχασαν για τρίτη φορά σε πέντε αναμετρήσεις από τους αναγεννημένους Αισθησιακούς. Πελάτες; Θυγατρική μας; Δεν ξέρουμε...πάντως:
Μια παράδοση χτίζεται, μια σχέση στοργής/εξάρτησης αναπτύσσεται. Για έναν περίεργο λόγο η ομαδάρα μας αποδίδει σχεδόν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων της απέναντι στον Καγκιλέρη και τ' άλλα παιδιά. Για έναν περίεργο λόγο ο Καγκιλέρης και τ' άλλα παιδιά δεν μπορούν να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό και χωρίς να καταλαβαίνουν πως...η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία και φάρσα συνάμα κάθε φορά που συναντιόμαστε.

3-2. Σκορ που φέτος έχουμε συνηθίσει. Κλασσικοί φετινοί Αισθησιακοί. Άμυνα γρανίτης, σωστή τοποθέτηση μες στο γήπεδο, αλληλοκάλυψη αλλά και πάθος στις μονομαχίες και πολύ τρέξιμο.
Το μυστήριο μαζί μας είναι ότι αυτόν τον εαυτό τον βγάζουμε μόνο όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερο αντίπαλο. Με τους χειρότερους κι αυτούς στα μέτρα μας είμαστε αγνώριστοι. Χρειαζόμαστε μια πρόκληση μάλλον.

Προηγηθήκαμε 1-0 με υπέροχο γυριστό σουτ της αρχηγάρας μας. Ισοφαριστήκαμε 1-1 με σουτ έξω απ' την περιοχή. Ξαναπροηγηθήκαμε 2-1 με σουτάρα του Μίλτου απ' την αριστερή πλευρά της μεγάλης περιοχής...καρφωτό στην απέναντι γωνία. Ακόμα τρίβουμε τα μάτια μας!
Εκεί έληξε το α' ημίχρονο.
Ξαναισοφαριστήκαμε 2-2 μετά από αδράνεια σε κόρνερ και μη κάλυψη παίχτη στο 2ο δοκάρι.
Ξαναπροηγηθήκαμε γρήγορα 3-2 με ατομική προσπάθεια του υπερηχητικού Ηλία, σουτ από δεξιά...και πνίξιμο από τον αντίπαλο τερματοφύλακα.

Όλη η ομάδα έπαιξε συγκινητικά καλά. Κάναμε κι άλλες ευκαιρίες για γκολ ενώ πίσω ο τερματοφύλακάς μας δεν ανησύχησε πολλές φορές απ' τις προσπάθειες των Μαχητών. Οι Μαχητές έφταναν στην περιοχή μας αλλά κάπου εκεί σταματούσαν στο ατσάλινο τείχος της Αισθησιακής άμυνας. Η τερματοφυλακάρα μας ο Νίκος μας είπε μετά το ματς ότι είχε μείνει έκθαμβος με την αμυντική μας λειτουργία, ότι σχεδόν παίζαμε ζώνη. Διπλή ζώνη θα λέγαμε με μια τριάδα στο κέντρο και δεύτερη στην άμυνα. Κάπου πριν ή ανάμεσα σ' αυτές τις συμπληγάδες συνθλίβονταν οι ομαδικές κι ατομικές προσπάθειες των Μαχητών. Κι όσο κρατούσαμε χαρακτήρα και ξαναπροηγούμασταν τόσο πιο αγχωμένα έπαιζαν οι αντίπαλοί μας.

Η πρόεδρος, κέρδισε το μεγάλο στοίχημα για τα σουβλάκια κι ας μην ήταν στο γήπεδο. Κέρδισε έστω κι από μακριά. Προεδράρα τα παιδιά σου σε βγάλανε ασπροπρόσωπη. Μέχρι και παπούτσια τρύπησαν απ' την υπερπροσπάθεια (Ηλίας). Τώρα εμείς απομένει να φάμε τα σουβλάκια μες στην εβδομάδα ή το σ/κ. Μήπως τελικά μας αξίζει το μασάζ; Λέγω εγώ... Οι Μαχητές σίγουρα θα ξηγηθούν. Ήδη ο μεγαλόψυχος Καγκιλέρης μας μοίρασε γλυφιτζούρια μετά το τέλος του αγώνα!! Σλουρπ! Μη νομίζετε όμως ότι έτσι γλιτώνετε τα σουβλάκια...μας ανοίξατε την όρεξη.

Μ' αυτά και μ' αυτά η ομάδα κάνει πρωταθλητισμό φέτος. Απέχουμε 2 βαθμούς απ' την κορυφή κι αν δεν είχαμε φέρει αυτές τις ανόητες ισοπαλίες θα ήμασταν πρώτοι και η Μέκκα του Αισθησιασμού (Χαϊδάρι) θα λαμπάδιαζε σαν πασχαλινός Βροντάδος. Προς το παρόν είμαστε τρίτοι κι αν και γενικά δεν μπαίνουμε στην λογική του πρωταθλητισμού γιατί το κάνουμε απλά γιατί μας αρέσει...θα έχει πλάκα να ενωθούμε σαν μια γροθιά και να πούμε:

Ή πρώτοι ή τίποτα!

Only sky above us

υ.γ.
επόμενος σημαντικός αγώνας την άλλη Δευτέρα στις 22:00 με τους Κούπα Καμπάνα...ομάδα που μας έχει στα ίσα περίπου στην βαθμολογία.

υ.γ.2
το ματς δεν παρακολούθησε ο αδερφός του Παπιού. Το ίδιο το Παπί αν και το περιμέναμε...δεν εμφανίστηκε. what's up duck?

υ.γ.3
έπαιξαν: νίκος (τέρμα), γιώργος-μύστα-χρήστος (άμυνα), μήτσος (άμυνα και κέντρο...ένα τσιγάρο δρόμος), κώστας-αγαπημένος της κερκίδας, αντρέας-αρχηγάρα, μίλτος στην κορυφή της επίθεσης!

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Πειρατικό Β' (Pirate B') 2

Εδώ που τα λέμε, εδώ που τα λέμε
Τις περισσότερες φορές
Εμείς οι Sensuals φταίμε!

Σήμερα κάνουμε την αυτοκριτική μας, βάζουμε το μαχαίρι στο κόκαλο!

Καταφέραμε και χάσαμε σίγουρη νίκη. Οι σταθεροί Sensuals του πρώτου ημιχρόνου στέκονταν μες στο γήπεδο και ήξεραν τι ήθελαν. Μόνο νίκη!
Γι' αυτό και το άνετο 2-0 αντικατόπτριζε πλήρως την εικόνα του γηπέδου. Παίξαμε μυαλωμένα, με δύναμη όπου χρειαζόταν. Κρατήσαμε τους αντιπάλους μακριά απ' την εστία μας και όταν χρειάστηκε η τερματοφυλακάρα μας ήταν εκεί, τιναζόταν σαν αίλουρος κι έσχιζε τις αέριες μάζες σαν Κατιούσα (http://www.youtube.com/watch?v=nuUHvja4Ab0&feature=related) (κι η συνοδευτική μουσική τα ρα-ρα ρα-ρα ρα-ρα ρα-ρα-ραα...i) σοβιετική βερσιόν http://www.youtube.com/watch?v=IHlq_P5CI18&feature=related και ii) φονταμενταλισιτκή βερσιόν: http://www.youtube.com/watch?v=V_yVpOTOn8w&feature=related).

Το σκορ άνοιξε όταν μετά από ατομική προσπάθεια του αγαπημένου-της-κερκίδας (πολύ καλός στο α' μέρος) και ασίστ του ο Μίλτος έπιασε σχεδόν αέρα αλλά ο Αντρέας από πίσω την έζζζμπρωξε στα δίχτυα.
Το highlight της σεζόν μέχρι τώρα βέβαια ήταν το 2ο γκολ όταν ο σκληροτράχηλος Μύστα έκανε ένα σουτ βολίδα σχεδόν από το κέντρο κι η μπάλα καρφώθηκε στον ουρανό των γκολποστ των αντιπάλων. Και κάπου εκεί νομίζαμε ότι το ματς έχει τελειώσει...

Το β' ημίχρονο άργησε να αρχίσει γιατί ψάχναμε την μπάλα στις αλάνες πίσω απ' το γήπεδο. Δεν έχει εξακριβωθεί επιστημονικά αν έφταιγε αυτό πάντως μπήκαμε μουδιασμένα και κάτσαμε πίσω ενώ οι αντίπαλοι μας πίεζαν (είπαμε ΠΑΟΚ του Σάντος είμαστε). Βέβαια πότε με σκληροτράχηλη άμυνα, πότε με τις εκτινάξεις του Νίκου στο τέρμα, το σκορ κρατιόταν και παράλληλα χάναμε και καμιά ευκαιρία στις αντεπιθέσεις. Όταν όμως δέχεσαι πίεση ένα ολόκληρο ημίχρονο κάπου θα το φας το γκολ. Και το φάγαμε...
Μετά από λίγο φάγαμε και το 2ο από φάουλ, που παίζει και να μην ήταν αλλά τες πα...
Στο τέλος του αγώνα ο Ηλίας έχασε δυο καλές ευκαιρίες για γκολ σουτάροντας άουτ.

Το ματς έχει καταγραφεί από κάμερα και πιστέψτε με υπάρχει υλικό...

Σημειώνουμε την παρουσία του κόουτς Γκούντε στον αγώνα έστω και ως κάμερα-μαν. Την επόμενη φορά θέλουμε να μας καθοδηγείς ω παμμέγιστε φραπεδοφόρε!

Οι οπαδοί μας προχώρησαν ένα βήμα μπροστά. Έσκασαν με αλκοόλ πριν τον αγώνα κι έφυγαν πριν αρχίσει το ματς. Η Χαλακατεβάκαινα κι η Πιπινούσκαγια έδειξαν ότι οι Αισθησιακοί οπαδοί κατεβαίνουν στο γήπεδο για πολλούς και διάφορους λόγους που μπορεί να σχετίζονται με την αγαπημένη μας ομάδα αλλά δεν είναι η αγαπημένη μας ομάδα. Το σίγουρο είναι ότι έχουν γηπεδική κουλτούρα κι αυτό μετράει.

Έπαιξαν: Νίκος (τέρμα), Γιώργος, Μύστα, Μάριος (αυτή την φορά δεν τον δανείσαμε στους Μαχητές), Κώστας, Αντρέας, Ηλίας, Μίλτος
Μας την έπαιξαν: Μήτσος, Χρήστος...και δεν είχαμε αλλαγές. Λες γι' αυτό να τα φτύσαμε στο βήτα ημιχρόνιο;

Αισθησιακοί (Sensuals) 7 - Τσουβάλια (Sacks) 1

Οι κυβερνήσεις φεύγουνε αλλά οι Sensuals μένουν!

Είχαμε υποσχεθεί γκολ. Πολλά γκολ. Και το κάναμε πράξη. Δεν ήταν υπόσχεση, ήταν δέσμευση!

7-1! Είναι αυτόό μακέτο;;;

Στο ημίχρονο κερδίζαμε 5-0 και μετά ανακατέψαμε την τράπουλα. Η επίθεση πήγε στην άμυνα και η άμυνα στην επίθεση.
Όλα ξεκίνησαν με ένα γκολ του Ηλία που ύστερα από ωραία ατομική προσπάθεια πλάσαρε υποδειγματικά κι έκανε το 1-0. Στην πιάτσα λένε ότι τώρα με ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση ο Ηλίας θα μεγαλουργήσει.

Από κει και πέρα πήραν σειρά σχεδόν όλοι: Αντρέας (2), Μίλτος (2), Χρήστος, Μήτσος...ενώ και τα δοκάρια αναστέναξαν!

Η επιθετική τριπλέτα του β' ημιχρόνου Χρήστος-Γιώργος-Μήτσος (από δεξιά προς αριστερά) πρόσφερε πολλές συγκινήσεις και πολλές στιγμές γέλιου. Τελικά οι Αισθησιακοί πρέπει να παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο...

Δεν γράφω πολλά παραπάνω γιατί το ματς δεν σηκώνει κριτική.

Απλά κρίμα που δεν είχαμε κάμερα γιατί είχε αρκετές φάσεις γέλιου σήμερα (οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Αγαπημένος-Της-Κερκίδας έκανε δυο φορές το κώλο-κώλο). Κώστα σ' ευχαριστούμε, σ' αγαπάμε και χρόνια πολλά! You'll never walk alone!!

Έπαιξαν: Χρήστος, Γιώργος, Μήτσος, Ηλίας, Αντρέας, Κώστας, Μίλτος και Νίκος τέρμα.

Υ.Γ.
Στα γήπεδα με τους Σένσουαλς κι ύστερα από απαίτηση του κοινού επανεμφανίστηκε ο Μάριος. Τελικά όμως δεν αγωνίστηκε μ' εμάς αλλά με τους Μαχητές!! Ναι, ναι, οι Μαχητές δεν συμπλήρωναν και τους δανείσαμε και παίχτη. Μετά απ' αυτό οι Πελάτες με τα Κίτρινα είναι και με την βούλα το παραμάγαζό μας, η θυγατρική μας, τα γιουσουφάκια μας.
Πρόεδρε-Μεγαλόχαρη παρ' τους κανάν παίχτη δώρο!

Αισθησιακοί (Sensuals) 1 - Blaugrana 2

Μερικές φορές μπορεί τυπικά να χάνεις αλλά ουσιαστικά να έχεις κερδίσει...

...and that's today's story. Βάλαμε δυο γκολ και χάσαμε 1-2!

Το αποτέλεσμα λέει ότι οι Αισθησιακοί υπέστησαν την πρώτη τους ήττα στο πρωτάθλημα. 1-2.
Όσοι όμως έζησαν τον αγώνα ξέρουν ότι η ομάδα ίσως και να έκανε την καλύτερη φετινή της εμφάνιση. Απέναντι στο φαβορί του ομίλου, τους Μπλαουγκράνα, που κέρδισαν με 13-0 και 9-3 τα δυο πρώτα τους ματς, δεχτήκαμε μόλις 1 γκολ στο τελευταίο λεπτό του αγώνα.
Το σημαντικότερο ήταν ότι οι αντίπαλοί μας αν και είχαν μεγαλύτερη κατοχή της μπάλας και βρίσκονταν συνήθως στην επίθεση δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν μεγάλες ευκαιρίες. Και τις λίγες φορές που το κατάφεραν, η τερματοφυλακάρα μας, ο Νίκος ήταν εκεί.
Στα πολύ θετικά η αμυντική μας λειτουργία. Μεγάλη πειθαρχία, πάθος στις διεκδικήσεις (επιτέλους έπεσαν και 2-3 κλωτσιές παραπάνω), αλληλοκάλυψη.
Τρωτό μας σημείο ακόμα, η ανάπτυξη. Είπαμε...θυμίζουμε τον ΠΑΟΚ του Σάντος. Μόνος προωθημένος ο Μίλτος, γιόμες και πήδα-Μίλτο-πήδα.

Στο πρώτο ημίχρονο καταφέραμε και ανταπεξήλθαμε στην πίεση των Μπλαουγκράνα ενώ μπροστά κυρίως απειλήσαμε με κάποιες προωθήσεις του Ηλία. Η ατυχία ήταν ότι βάλαμε αυτογκόλ σε μια ψιλο-ανύποπτη φάση που ο Χρήστος πήγε να διώξει σε άουτ με υπέροχη προβολή αλλά η μπάλα πήρε μια περίεργη τροχιά, ο Νίκος (τέρμα) βούτηξε να την πιάσει, την ακούμπησε λίγο αλλά τελικά...δοκάρι και μέσα (στο λάθος τέρμα).
Κι εκεί οι Sensuals έδειξαν πάλι χαρακτήρα μεγάλης ομάδας. Πέρυσι σε κάτι τέτοιες φάσεις μας έπαιρνε από κάτω και τρώγαμε άλλα 3-4.
Τώρα όμως επιμείναμε και σε μια φάση ο Ηλίας κάνοντας μια από τις γνωστές του κούρσες από τα αριστερά έβγαλε μπαλιά μισό-γκολ στον Μίλτο που πλάσαρε...και 1-1! Το ηθικό στα ύψη. Έτσι τέλειωσε και το α' ημίχρονο.

Στο δεύτερο μέρος οι Μπλαουγκράνα μπήκαν μουδιασμένοι, όλο άουτ στέλνανε την μπάλα. Τα 8 Αισθησιακά παλικάρια αν και είχαν σκάσει γιατί δεν είχαμε αλλαγές (Μήτσος άρρωστος) τα έδιναν όλα και με τον Μύστα σε ρόλο Κολοκοτρώνη στην άμυνα κρατούσαν γερά.
Είχαμε και 1-2 καλές ευκαιρίες μπροστά με καλύτερη μια σούπερ-κεφαλιά του Μίλτου (αισθητά ανεβασμένος απόψε) που κατέληξε λίίίγο άουτ.

Η ψυχρολουσία βέβαια ήρθε στο τελευταίο λεπτό όταν σε ένα κόρνερ των αντιπάλων έμεινε ένας παίχτης τους αφύλακτος στο δεύτερο δοκάρι και με κεφαλιά έκανε το 1-2. Νομίζω όμως ότι όλοι φύγαμε ικανοποιημένοι από το γήπεδο. Ίσως και περισσότερο π.χ. απ' ότι μετά την νίκη μας με 2-1 στο περασμένο ματς που όμως παίξαμε μέτρια.

Η καλή πορεία της ομάδας πιστοποιείται κι από το γεγονός ότι οι οπαδοί μας αρχίζουν να επιστρέφουν στο γήπεδο σιγά-σιγά. Η Δέσποινα ήταν εκεί και μας εμψύχωσε τραγουδώντας "χιλιόμετρα κάναμε πάλι, για τη μαστούρα μας την πιο μεγάλη, sensuals-εκδρομές-ναρκωτικ

ά, έτσι μάθαμέ από παιδιά...". Ο Χαλακατεβάκης δεν ξέρω τι έχει να πει επί τούτου. Εμάς μας νοιάζει ότι αναγνωρίζεται η προσπάθειά μας. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να συνδυάσουμε το come-back με θετικό αποτέλεσμα.

Έπαιξαν (από πίσω προς τα μπρος): Νίκος (τέρμα), Χρήστος, Μύστα, Γιώργος, Ηλίας, Αρχηγάρα-Αντρέας, Αγαπημένος της κερκίδας-Κώστας, Μίλτος.

υ.γ.
τα σχόλια για τον αγώνα εδώ. στο wall οι γενικές συζητήσεις (χαλακατεβάκης κι έτσι...ξέρετε εσείς)

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Ταυρομάχοι (Matadors) 1

Την ώρα που κάποιοι αποχαυνώνονταν μπροστά στο debate της ξεφτίλας, ο Αισθησιακός αθλητικός όμιλος έκανε το πρόταγμά του πραγματικότητα και δίδασκε Αισθησιακό Ποδοσφαιρισμό-Ποδοσφαιρικό

Αισθησιασμό οργώνοντας τα πράσινα χαλιά, τινάζοντας τα μαύρα κομμάτια του καουτσούκ σε κάθε γερό πάτημα, σε κάθε σύγκρουση με τους αντιπάλους, σε κάθε χτύπημα της μπάλας.
Οι Αισθησιακοί διάλεξαν οι ίδιοι το γήπεδο που θα παίξουν, δεν τους το καθόρισε ο αντίπαλος. Οι 8 των Αισθησιακών έπαιξαν και νίκησαν. Οι 6 του debate κατάφεραν να χάσουν όλοι μαζί. Τραγικά ψεύτες, τραγικά ανεπαρκείς, τραγικά γραφικοί αυτοί, απλά μαχόμενοι Αισθησιακοί εμείς.

Πάρτε το χαμπάρι πριν να είναι αργά. Ο μαχόμενος Αισθησιασμός είναι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις (εκτός από μία).
Αισθησιακές στρατιές-θάνατος στους κρατιστές!

Το ματς ήταν ντέρμπι με τα όλα του. Το πρώτο ημίχρονο μας άνηκε ολοκληρωτικά. Προηγηθήκαμε 1-0 με τον γνωστό τρόπο (σέντρα ο Μίλτος απ' το πλάγιο, γκολ ο Αντρέας) και γενικά ελέγχαμε το παιχνίδι. Είχαμε και δυο δοκάρια με τον Ηλία αν θυμάμαι καλά και κάμποσα καλά σουτ.
Την ισοφάριση την δεχτήκαμε από στημένη φάση (=εκτέλεση φάουλ). Εκεί χρειαστήκαμε μερικά λεπτά για να συνέλθουμε και να κάνουμε το 2-1 πάλι με τον γνωστό τρόπο (σέντρα ο Μίλτος από αράουτ, κεφαλιά ο Αντρέας γκολλλ!).

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν λίγο πιο ζόρικο γιατί δεχτήκαμε αρκετή πίεση από τους Ταυρομάχους που τα έδιναν όλα για να ισοφαρίσουν. Και όσο δεν καταφέρναμε να βάλουμε 3ο γκολ τόσο η πίεση μεγάλωνε. Η αμυντική λειτουργία της ομάδας όμως αποδείχτηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει κι έτσι το 2-1 κρατήθηκε σε όλο το β'ημίχρονο. Στις λίγες φορές που χρειάστηκε το τέρμα ήταν εκεί και πολύ χαιρόμαστε που έχουμε βρει καλό τερματοφύλακα (τώρα θα μπει και στο γκρουπ γι' αυτό τον γλύφουμε).

Γενικά σήμερα παίξαμε αρκετά πειθαρχημένα κι αυτό μας βοήθησε. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο προσπαθήσαμε να παίξουμε και με την μπάλα κάτω. Στο 2ο βέβαια ξαναγυρίσαμε στις παλιές καλές γιόμες με τον Μίλτο να πηδάει να πιάσει την μπάλα. Θα ξεμεσιαστεί αυτός ο άνθρωπος αν συνεχίσουμε έτσι. Θα πείτε ότι επηρεάζομαι από τις οπαδικές μου προτιμήσεις αλλά οι Αισθησιακοί έχουν αρχίσει και μου θυμίζουν τον ΠΑΟΚ του Σάντος κι ο μοναχικός Μίλτος στην επίθεση τον επίσης μοναχικό ξανθομάλλη Μουσλίμοβιτς.

Η πρώτη νίκη των Αισθησιακών για τη νέα σεζόν είναι πάντως γεγονός. Την αφιερώνουμε στους οπαδούς μας που ποτέ δεν είναι εκεί και στην Παναγία των Αισθησιακών (=Προεδράρα) που εμφανίστηκε στο πλευρό μας και μας έδωσε δύναμη. Μεγάλη η Χάρη Της!

Έπαιξαν: Νίκος (τέρμα), Γιώργος-Χρήστος-Μύστα (άμυνα), Ηλίας-Αρχηγάρα-Αγαπημένος της Κερκίδας (κέντρο)-lonely Μίλτος (επίθεση).

Αισθησιακοί (Sensuals) 4 - Auto (κάτι) 4

Κάθε αρχή και δύσκολη.

Ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα παγκοσμίως είναι ότι στις πρώτες αγωνιστικές και κυρίως στην πρώτη τα φαβορί του πρωταθλήματος τείνουν να κάνουν "γκέλες".

Έτσι κι οι Αισθησιακοί, μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος (νιάου!), στο πρώτο φετινό ματς δεν κατάφεραν να αποσπάσουν τους τρεις βαθμούς της νίκης απέναντι σε μια (φανταζόμαστε) από τις χειρότερες ομάδες του πρωταθλήματος.

Το φλας του αγώνα:
Προηγηθήκαμε 2-0 χωρίς να παίξουμε μεγάλη μπάλα όμως το ημίχρονο τελείωσε 2-2 λόγω υπερβολικής χαλαρότητας εκ μέρους μας. Στο β'ημίχρονο κοντρόλ δεν κάναμε ούτε για δείγμα, ούτε πάσες....ε και δεν ήθελε πολύ να γίνει το 2-4ααα.
Ευτυχώς που η ομάδα όταν τα κάνει σκατά έχει τα αντανακλαστικά να τρέξει να τα διορθώσει κι επειδή έχουμε και την στόφα του νικητή καταφέραμε το 4-4 κι αν υπήρχαν 5 λεπτά ακόμα παιχνιδιού η νίκη θα ήταν δική μας.

Η αλήθεια είναι ότι στην πρεμιέρα δεν είχαμε ούτε τον προπονητή μας, ούτε την πρόεδρο, ούτε τους πολυπληθείς οπαδούς μας. Με τι ψυχολογία να παίξουμε μετά; :p

Αλλά επειδή όπως έλεγαν κι οι boyz II men σε ένα τραγούδι τους: second time is always better than the first, η ομαδάρα μας θα ανέβει. Η νίκη είναι δική μας την επόμενη αγωνιστική!!

Κάποιος να μας ξεκολλήσει από το καλοκαίρι. Το πρωτάθλημα έχει αρχίσει!

Only sky above us!

Υ.Γ.
Έπαιξαν: Μήτσος (welcome back), Μύστα, Γιώργος, Ηλίας, Αγαπημένος της Κερκίδας, Μίλτος, Αρχηγάρα-Αντρέας, Χρήστος και πρωτοεμφανιζόμενος ο νέος μας γκολκίπερ Νίκος (Νίκο once a sensual, always a sensual!)

Υ.Γ.2
Αν θυμάμαι καλά τα γκολ μας Αντρέας, Ηλίας και Μύστα

Αισθησιακοί (Sensuals) 3 - Ταβέρνα του Μιχάλη (Mike's tavern) 7

Γοργόνες και μάγκες του Αισθησιασμού, τέλος εποχής!

Το μαγαζί θα δουλέψει πάλι από Σεπτέμβριο. Η νέα ήττα της ομάδας μας από τους αντι-αισθησιακούς ταβερνιάρηδες είναι γεγονός. Η ομάδα πάλεψε, το ημίχρονο έληξε 4-2. Μετά πήγε 5-3 και τα 2 τελευταία τα φάγαμε στα τελειώματα. Δείξαμε καλά στοιχεία όμως και φεύγουμε με το κεφάλι ψηλά κι έναν καημό στην καρδιά που δεν σηκώσαμε το κύπελλο να καεί το Χαϊδάρι, να πάρει φωτιά ο Σκαραμαγκάς με τα πετρέλαιά του μαζί ναούμ'. Σήμερα προσπάθησαν όλοι, αγαπήστε τους! Η ομάδα υστερεί απλά σε φυσική κατάσταση και τεχνική κατάρτιση (πρόεδρε αυτό σημαίνει προετοιμασία στην Ελβετία κι έναν Βραζιλιάνο ή μια Βραζιλιάνα στην ομάδα). Ο Μιλτάρας σκόραρε 2 φορές κι ο Θανάσης έβαλε γκολ με μια Ζιντανική ντρίμπλα!! Θεατές γιοκ (σαν τα ποντίκια εγκατέλειψαν το καράβι που βυθιζόταν :Pp)

Επειδής έχουμε και δουλειές θα κλείσω κάπου εδώ με την κρυφή ελπίδα όταν γυρίσω την Δευτέρα να έχει γίνει χαμός στα σχόλια από κάτω (άι κρος μάι φίνγκερς).

Τον Σεπτέμβρη θα είμαστε ένα σκαλί πιο πάνω σαν ομάδα. Ο ποδοσφαιρικός-αισθησιασμός

, αισθησιακός-ποδοσφαιρισμός θα εξελιχτεί αφομοιώνοντας τα πλούσια διδάγματα της φετινής ποδοσφαιρικής χρονιάς.
Οφείλουμε να εμφανιστούμε με τις ροζο-μαύρες εμφανίσεις μας (μαυρο-φούξια προτείνω εγώ αλλά τες πα) και να φτάσουμε επιτέλους τα 150 μέλη στο facebook.

Δεν ξενερώνουμε ποτέ!

Είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον.
Τέλος.-

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Ταβέρνα του Μιχάλη (Michael's Taverna) 6

Είναι ένα τραγούδι της Οπισθοδρομικής Κομπανίας που λέει:
"Κοίτα Μιχάλη μου, το χάλι μου, κι ας τα παντρέματα, μπερδέματα"

Έτσι κι οι Αισθησιακοί, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, ήταν κατώτεροι της Ταβέρνας του Μιχάλη. Είχαμε προειδοποιήσει άλλωστε ότι παρά τις φήμες η Ταβέρνα του Μιχάλη είχε εκπληκτικές αποδόσεις στον αντίπαλο όμιλο. 8 νίκες 3 ήττες και τέρματα 83-28...

Στο α' ημιχρόνιο θυμίσαμε την θρυλική ομάδα του Ρεχάγκελ, τον ΠΑΟΚ του Σάντος, την Ιταλία του κατενάτσιο. Δεχόμασταν διαρκές σφυροκόπημα αλλά με πάθος, αυτοθυσία κι ολίγη απαραίτητη κωλοφαρδία γκολ δεν τρώγαμε. Είχαμε χτίσει το σινικό τείχος μπροστά στα γκολπόστ μας!
Και σε μία από τις 2-3 συνολικά αντεπιθέσεις μας ο Μίλτος εκμεταλλεύτηκε την μπαλιά τρύπα στον κενό χώρο, πρόλαβε τον αντίπαλο τερματοφύλακα και τσιμπώντας την μπάλα υποδειγματικά έκανε το 0-1. Οι ταβερνιάρηδες είχαν ξενερώσει απίστευτα...ξενέρωμα σαν κι αυτό των αντιπάλων μας όταν σηκώσαμε εκείνο το τιμημένο. Βέβαια πριν κλείσει το ημίχρονο δεχτήκαμε το 1-1. Jusq' ici tout va bien όμως!

Στο β'ημίχρονο το σφυροκόπημα ήταν ακόμα πιο ανηλεές. Επιθετικά δεν προλαβαίναμε να αλλάξουμε πάσα κι από τις γιόμες δεν κερδίσαμε μια κεφαλιά, δεν καταφέραμε να κάνουμε κοντρόλ και πάσα. Οι αντίπαλοι ήταν εκεί πριν από μας για μας. Μιλάμε για τρομερό πάθος οι ταβερνιάρηδες. Θα τους είχε τάξει κανά γεύμα ο Μιχάλης σε περίπτωση νίκης (κι εμάς μας είχε τάξει η πρόεδρος αλλά μάλλον ο Μιχάλης μαγειρεύει καλύτερα). Σιγά σιγά έγινε το 2-1 και μετά το 3-1. Όμως ακόμα αντέχαμε. Με κεφαλιά του αρχηγού-Αντρέα μειώσαμε σε 3-2 κι οι ελπίδες αναπτερώθηκαν. Είχαμε και κάποιες αντεπιθέσεις με τον υπερηχητικό Ηλία αλλά δεν καρποφόρησαν. Κάπου εκεί δεχόμαστε το 4-2 κι έρχεται μια ψιλο-κατάρρευση. Γρήγορα-γρήγορα κι αφού είχαμε ανοιχτεί για να μειώσουμε 5-2 και 6-2 με πέναλτι από χέρι -κατά λάθος- του αγαπημένου της κερκίδας.
(για να είμαι ειλικρινής ακόμα πιστεύω ότι χάσαμε 5-2. Τα μετράω, τα ξαναμετράω...δεν τα βγάζω 6)

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο αγαπημένος της κερκίδας, Κώστας, έκανε μεγάλη μεταγραφή με μέλλον για τους Αισθησιακούς της νέας εποχής. Βρήκαμε επιτέλους τερματοφύλακα! Ο Αντρέας ήταν υπέροχος και τον αγαπήσαμε εξ αρχής. Αντρέα προχώρα σε θέλει όλη η χώρα! Once a sensual, always a sensual!!
Επίσης, οφείλουμε να τονίσουμε ότι απ' τους 8 που έπαιξαν κανείς δεν υστέρησε σε θέληση και προσπάθεια. Χρειαζόταν λίγο παραπάνω ξύλο μάλλον κι εκρηκτικότητα την οποία όμως δεν είμαι σίγουρος ότι την κρύβουμε κάπου και δεν την βγάζουμε. Αν είχε παίξει ο κόουτς-Γκούντε το αποτέλεσμα μάλλον θα ήταν υπέρ μας. Θέλουμε κι επιθετικό γκολτζή σαν το Παπί (που είσαι ρε Παπίίίί!;!).

Η ρεβάνς προμηνύεται δύσκολη κι οι Αισθησιακοί βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του αποκλεισμού από τον α' γύρο. Υποσχόμαστε, όμως, στον τρελλλό λαό μας ότι θα τα δώσουμε όλα κι ας μείνουμε στον άσσο!!

Έπαιξαν: Αντρέας (τέρμα), Μύστα, Yorgos Mi, Αγαπημένος της κερκίδας (Κώστας), Αρχηγάρα (Αντρέας), Ηλίας, Μίλτος, Φωτάκης (όχι ο του ΠΑΟΚ).

Το ματς παρακολούθησε στωικά η Πρόεδρος ενώ την κερκίδα μας κόσμισαν ευγενικές παρουσίες...

Υ.Γ.
Η ρεβάνς να δοθεί στην Αμφιάλη: http://www.youtube.com/watch?v=HbvLpnEiZ9U&feature=related

Αισθησιακοί (Sensuals) 6 - Μαχητές (Warriors) 3

Νίκη! Αφού μας έφερε γούρι πριν το ματς συνεχίζουμε να χορεύουμε σε πολεμικούς ρυθμούς!

http://www.youtube.com/watch?v=l3UyfL3sQNw&feature=related

Νενίκηκά σε Καγκιλέρη! Αυτό αναφώνησε ο φραπεδοφόρος κόουτς μας που επέστρεψε απρόσμενα, απρόσμενα σαν καλοκαιρινή καταιγίδα, σαν μια χαμένη αγάπη, σαν μια πορδή την ώρα του σεξ, και αγωνίστηκε με τους Αισθησιακούς.

Ανάσταση! Χτυπάνε οι καμπάνες στην Παναγίτσα, βεγγαλικά φωτίζουν τον ουρανό του Χαϊδαρίου. Οι Αισθησιακοί, οι φονιάδες των γιγάντων, οι απομυθοποιητές των φαβορί γεύτηκαν ξανά μετά από καιρό την νίκη.

Και τι νίκη! 6-3. Double score παρακαλώ κι η μαγική παράδοση του "3" επιστρέφει.

Η ομάδα αγωνίστηκε σχεδόν πλήρης αλλά πάλι χωρίς τερματοφύλακα. ΌΤαν όμως έχεις άμυνα γρανίτη τι να τον κάνεις και τον τερματοφύλακα. Το πολύ-πολύ να είχαμε κερδίσει 6-0. Εδώ συνέβησαν πράματα και θάματα.

Να μιλήσουμε για τον Αγαπημένο της Κερκίδας που τρέλανε τα πλήθη σκοράροντας δις;; Μια με προβολή και μια με κεφαλιά!
Να μιλήσουμε για τον Μάριο που τρέλανε κόσμο με τα αεροπλανικά του και σκόραρε καθιστός;;
Να μιλήσουμε για τον Ηλία που έκανε άπειρα χιλιόμετρα κι έπαιξε σε τρεις θέσεις;
Για την αρχηγάρα μας που έπαιξε Και γκολκίπερ Και μεγάλη άμυνα;
Τον Γκούντε που έβαλε δυο γκολ (έχασε έξι) κι έφτιαξε μερικά ακόμη;
Για τον Μύστα που δεν έχασε μονομαχία στο κέντρο της άμυνας και θύμισε Ντασάγιεφ όταν έπαιξε τέρμα;
Τον Θανάση που δεν έχανε κόντρα κι έπαιξε επίσης τέρμα άψογα;
Τον Γιώργο (του Ηλία ... ξέρεις) που ήταν πολυεργαλείο και σκόραρε κιόλας;
Τον Μίλτο που τα 'δωσε όλα κι ήταν στις ομορφιές του;
(Για το ζαρκάδι της άμυνας, τον κουνγκ-φουτμπολίστα δεν γράφω τίποτα, περιμένω να μιλήσει ο μόνιμος επικριτής του, κόουτς-Γκούντε)

Να πω επίσης ότι είχαμε τρία δοκάρια; Ότι η μοναδική οπαδός μας Μάρτα, μας αγόρασε νερά πριν το παιχνίδι και νιώσαμε επιτέλους ένα τρυφερό θηλυκό άγγιγμα να μας δίνει ώθηση;

Τι να πρωτοθυμηθώ, που λέει κι ο Πασχάλης Τερζής;

Κρίμα-κρίμα-κρίμα (τρεις φορές κρίμα) που δεν βιντεοσκοπήθηκε αυτός ο αγώνας. Οι Αισθησιακοί μπαίνουν στα Play-offs με την ψυχολογία στα ύψη. Αν εμφανιστεί κι η Πρόεδρος, χτυπάμε Πρωτάθλημα!

Κανονικά κάτω απ' αυτό το ποστ πρέπει να γράψουν όλοι! 131 σχόλια θέλω!

Κυρίίίεεεες μοουουουουου
http://www.youtube.com/watch?v=W6hMSceIjos&feature=related

Υ.Γ.
Μαχητές we love you και κερνάμε σουβλάκι http://www.youtube.com/watch?v=T001JTo3u8A&feature=related

Αισθησιακό ευρωψηφοδέλτιο

Το κείμενο αυτό είναι επεξηγηματικό, βοηθητικό της διπλανής ψηφοφορίας.
Αρχικά ας διευκρινίσουμε ότι το Νέο Αισθησιακό Ρεύμα, αυτή η θρησκεία χωρίς απίστους, που αποτελεί την πολιτική έκφραση του ποδοσφαιρικού Αισθησιασμού/Αισθησιακού ποδοσφαιρισμού δεν κατεβαίνει στις ευρωεκλογές! Επίσης δεν δίνει γραμμή στους πιστούς του για το τι να ψηφίσουν. Πάντως το πράσινο και το μπλε ποτέ δεν υπήρξαν ιδιαίτερα αισθησιακά χρώματα (το πιάσατε το υπονοούμενο, ε ;)
Εδώ θα ασχοληθούμε με μία υποθετική κατάσταση στην οποία το Νέο Αισθησιακό Ρεύμα συμμετείχε στις ευρωεκλογές. Τότε θα έμπαινε μπροστά μας το πραγματικό ερώτημα "ποιος θα ηγηθεί του ευρωψηφοδελτίου μας;" δλδ ποιος θα είναι το πρόσωπό μας στην Ευρώπη. Διευκρινίζουμε εδώ ότι ο μοναδικός λόγος που δεν μπαίνουν στην ψηφοφορία οι παίκτες των Αισθησιακών είναι διότι έχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις και δεν μπορούν να λείπουν στις Βρυξέλλες.

Ας πάρουμε όμως έναν-έναν τους υποψηφίους (πατήστε στα ονόματα για να δείτε φωτογραφίες και βίντεο). Παρακαλώ να μελετήσετε πριν ψηφίσετε, όχι έτσι στα κου-του-ρου:

Νίκος Τσιαντάκης (ο εξ αριστερών μυστακιοφόρος) (και εδώ). '80ίλα, απίστευτο κούρεμα, μουστάκι, βλέμμα, στυλ τρεξίματος. Έπαιξε στον Ολυμπιακό, στην Εθνική Ελλάδος. Σήμερα αγνοείται η τύχη του αλλά μάλλον θα ψήνει αρνιά στο χωριό του.

Νίκος Βαμβακούλας και εδώ και εδώ: Το όνομα, η αφάνα, η κορμοστασιά συνηγορούν υπέρ της υποψηφιότητάς του στις ευρωεκλογές. Έπαιξε στον ΠΑΟ. Κάνει απίστευτο δίδυμο με τον Σάββα Κωφίδη.

Νίκος Αναστόπουλος: Λατρεύει το rexona, διαθέτει παχύ μουστάκι, αισθησιακό τριχωτό σώμα. Έπαιξε στον Ολυμπιακό ενώ σήμερα εκτελεί χρέη προπονητή εμπνέοντας τους διαφημιστές.

Νίκος Αλέφαντος: Ίσως η μεγαλύτερη μορφή που κάθισε ποτέ στους ελληνικούς πάγκους. Δαιμόνιος προπονητής, οξυδερκής, σταθερός στις απόψεις του, γλωσσοπλάστης. Αγαπάει τον Ολυμπιακό και τον πρόεδρό του πιο πολύ κι απ' τη μάνα του. Σε αυτόν ανήκουν οι εκφράσεις "τα πάντα όλα" και "μάθε μπαλλίτσα" οι οποίες πλέον αποτελούν μέρος της νεοελληνικής γλώσσας. Άξιος!

Νίκος Κολομπούρδας: Ο μεγάλος σέντερ μπακ του ΠΑΟΚ. Δείτε τον εδώ να σκοράρει (στο 1:10) και παρατηρήστε πόσο ωραία ακούγεται το όνομά του. Αλλιώς δεν θα το επαναλάμβανε ο σχολιαστής 5 φορές σε 10 δευτερόλεπτα!!

Γιώργος Μίρτσος: Σίγουρα ο πιο αισθησιακός έλληνας γκολκίπερ. Έκανε την δουλειά του καλά και το υποστήριζε με το Lifestyle του. Γλεντζές απ' τους λίγους. Όταν μια φορά ένας προπονητής του είπε "μα τόσα χρόνια στα γήπεδα δεν μάθατε να κάνετε μια πάσα;" ο Μίρτσος απάντησε "κόουτς, πάντως εγώ 20 χρόνια στα μπουζούκια, μπουζούκι δεν έμαθα". Ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού κι αυτός...

Θοδωρής Ζαγοράκης: Αρχηγός του ΠΑΟΚ, της Εθνικής Ελλάδας, παίκτης της ΑΕΚ αργότερα και τώρα πρόεδρος του ΠΑΟΚ. Γόης, μάγκας, μεγάλος εραστής, μοντελοπνίχτης! Κάποτε στην ΑΕΚ κατηγορήθηκε για ντοπαρισμένος λόγω αυξημένων επιπέδων τεστοστερόνης. Τελικά οι γιατροί είπαν ότι αυτό ήταν απ' τον οργανισμό του. Ήταν υποψήφιος για τους 100 μεγάλους Έλληνες, έχει και συστάσεις για πρωθυπουργός απ' τον Ζουράρι.

Πάτρικ Ογκουνσότο: Αυτός δεν είναι Έλληνας (μάλλον) αλλά μπορούμε να τον ελληνοποιήσουμε και να τον στείλουμε στην Ευρωβουλή. Άλλωστε και λέγειν έχει και αισθησιακή κορμοστασιά, και ωραίο βαμμένο μαλλί.

Θωμάς Μάτσιος αντιπρόεδρος Εδεσσαϊκού: Δεινός ρήτορας που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον Περικλή. Σε καθηλώνει. Επίσης εκκεντρικό look. Τέτοιους παράγοντες θέλουμε, πρέπει να πάει στην Ευρωβουλή!

Big Μάκης Ψωμιάδης: Αρχέτυπο ποδοσφαιρικού παράγοντα. Αυτός αποφασίζει, αυτός όλα. Καπνίζει πουράκλα, έχει μουστάκα, στις κερκίδες όταν παρακολουθεί τα ματς παίζει κομπολόι και γενικά τα λέει όμορφα και λαϊκά κατανοητά. Επονομαζόμενος και "αγαπούλης" διετέλεσε πρόεδρος της ΑΕΚ, τώρα είναι της Καβάλας. Είναι αντιρατσιστής. Δεν είναι έτοιμος για Βρυξέλλες;;

Τάκης Τσουκαλάς: Ο εκπρόσωπος των οπαδών στην ψηφοφορία μας. Δεν υπάρχει καταλληλότερος, αισθησιακότερος, και πιο ευρωπαίος οπαδός από τον ανυπέρβλητο Τάκαρο. Φανατικός γαύρος (τυχαίο κι αυτό;) και φανατικός προεδρικός. Τα λέει χύμα, έχει τρία πόδια και τους γαζώνει όλους. Είναι ήρεμος συνομιλητής και αντιφασίστας. Μας αρέσει και με άσπρη αφάνα αλλά πάνω απ' όλα γιατί έχει επίπεδο. Κι αν πάρει έδρα στην ευρωβουλή θα πάρει στο γραφείο του τον διπλανό του. Κι αν δεν σας αρέσει ... άντε γεια!

Ψηφίσατε με σύνεση, χωρίς φόβο και πάθη!

Αισθησιακοί (Sensuals) 5 - Ομάδα Ε (E-Team) 6

...κι ο κατήφορος συνεχίζεται

Χωρίς τέρμα, χωρίς Ηλία, χωρίς φίλους Ηλία, χωρίς προπονητή-πρόεδρο-οπαδούς

Ο κόουτς μας, μας άφησε
Η πρόεδρος μας παράάτησέέ
Κι οι φανατίίλες οπαδοίοί
Άφαντοι είναι και αυτοίοί

Τραγικοί στο πρώτο ημίχρονο χάναμε 4-0. Στο δεύτερο πήγαμε να το γυρίσουμε, τρέξαμε, βάλαμε 5 γκολ, φάγαμε δυο αστεία αλλά τι να λέμε...δεν παίζουμε όπως παλιά. Μόνη λαμπρή στιγμή η σαβούρα του αρχηγού-Αντρέα στο πρώτο ημίχρονο που πάτησε την μπάλα και σωριάστηκε φαρδύς πλατύς στην γραμμή του άουτ.

Το soundtrack του κατήφορου:

1. Χρύσπα-Όσο πιο πολύ με πληγώνεις (http://www.youtube.com/watch?v=QhBZRz8s3N8)
2. Beck-Loser (http://www.greektube.org/content/view/38867/2/)
3. Μαρίκα Νίνου "μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό που πάει ντογρού στην κατηφόρα τη μεγάλη" (http://www.youtube.com/watch?v=9iDFIzBYslg)
4. Και για τέλος ο κατήφορος...γιατί:"Ο Κώστας τις προσβολές τις ξεπληρώνει πολύ άσχημα" (http://www.youtube.com/watch?v=S1TWwYdMyK0)

(έπαιξαν: Μύστα, Μάριος, Θανάσης, Αντρέας, Αγαπημένος της κερκίδας, Μίλτος, Χρήστος, Γιώργος Μι)

Αισθησιακοί (Sensuals) 1 - Ταυρομάχοι (Matadors) 1

Αυτή η περιγραφή θα είναι εριστική, θα είναι σκληρή, θα βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, θα βάλει μπρος το πενταετές πλάνο εξυγίανσης των Αισθησιακών!

Στον πρώτο γύρο τους κερδίσαμε 7-1. Σήμερα ήρθαμε 1-1.
Το 1 στην άμυνα σταθερό και μάλιστα χωρίς τερματοφύλακα σήμερα. Το τονίζω...χωρίς τερματοφύλακα πίσω!
Ποιος φταίει λοιπόν;; Η επίθεσηηηη! Αν ξεπεράσουμε, δε, τα συνδικαλιστικά τρικ του στυλ "η καλή επίθεση ξεκινάει απ' την άμυνα" και τούμπαλιν μπορούμε να στήσουμε τους επιθετικούς μας στον τοίχο, να τους γιαουρτώσουμε και να μη νιώσουμε και καμιά τύψη...άνετα!

1. Έχασαν τ' άχαστα!
2. Κοντρόλ δεν κάνανε
3. Δεν έστριβαν
4. Σωστές θέσεις σπάνια έπαιρναν
και 5. Δεν σκόραραν!

Σημειωτέον ότι σήμερα παίξαμε με 2 και όχι 3 αμυντικούς δηλαδή ενισχύσαμε το κέντρο και την επίθεση.
Αν και προσπαθήσαμε σε κάποιες φάσεις δεν μας έβγαινε. Κάτι λείπει απ' την ομάδα. Σίγουρα ο Ηλίας που το'χει ρίξει έξω τελευταία είναι μεγάλη απώλεια αλλά άλλες απουσίες από τον βασικό κορμό των Αισθησιακών δεν είχαμε σήμερα (λες να φταίει αυτό;). Και τελικά 7-1 τους είχαμε κερδίσει...

Για να ξεπεραστεί αυτή η νωθρότητα που μας χαρακτηρίζει τελευταία υπάρχουν δυο τρόποι:

Α. Δίνουμε γη και ύδωρ στον φραπεδοφόρο προπονητάκο μας Γκούντε να ξανακάτσει στον πάγκο της ομάδας μας, να μας καθοδηγεί και να μας κράζει. Για να ντρεπόμαστε και λίγο...
Β. Προβαίνουμε άμεσα σε μαζικές δράσεις Αισθησιακής συσπείρωσης κι ανύψωσης ηθικού (πάρτυ; γεύμα; ρτούζα-πα;). Το 'χουμε ξαναπεί. Μας λείπει πλέον η ματιά του τίγρη!

Επίσης να σημειώσω ότι η μόνιμη απουσία οπαδών και προέδρου μάλλον δεν βοηθάει. Μας στερεί από ακόμα ένα κίνητρο.

Λεπτομέρειες για τον αγώνα δεν θα αναφέρω, θα πω μόνο ότι ο Μάριος στο β'ημίχρονο έπαιξε σαν μεγάλος τερματοφύλακας αποδεικνύοντας ότι είναι πραγματικά ένα πασπαρτού στα χέρια κάθε προπονητή. Έχει παίξει μπακ, στο α' ημίχρονο έπαιξε κέντρο, έχει παίξει και λίγο επίθεση με εκείνη την συγκινητική προσπάθεια για φαντασμαγορικό γκολ που δυστυχώς δεν καρποφόρησε. Φυσικά πρέπει να αναφερθεί ότι στο α'ημίχρονο ο εκτελών χρέη τερματοφύλακα και φλυαρών τώρα, έσωσε ένα κρίσιμο τετ-α-τετ στο 0-0. Παρακαλώ να παρασημοφορηθώ με το βραβείο Rene Higuita (φώτο: http://www.virginmedia.com/microsites/sport/slideshow/worst-haircuts/img_6.jpg και δράση http://www.youtube.com/watch?v=yCxe4r6SjH0).

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι ελπίζω, την άλλη Δευτέρα στις 22:00 αντιμέτωποι με την Ομάδα Ε, η νίκη είναι μονόδρομος. Τους είχαμε κερδίσει 6-1. Κάτω από 3 γκολ μπροστά και πάνω από 2 πίσω είναι αποτυχία.

Έπαιξαν: Γιώργος, Χρήστος, Μάριος, Θανάσης, Μύστα, Αντρέας, Αγαπημένος της Κερκίδας, Μίλτος, Γιώργος (του Ηλία).

Υ.Γ.

Η λήξη της πρώτης ψηφοφορίας του blog έβγαλε ως συνεκτικό στοιχείο των Αισθησιακών την κρυφή gay πλευρά τους. Αφιερωμένο λοιπόν http://www.youtube.com/watch?v=2CfcNPbYYDs

Go cowboyz!

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Μαχητές (Fighters) 12

"Ερωτεύτηκα τον βιαστή μου" ομολόγησε το αθώο θύμα. "Δεν με νοιάζει που ήταν σκληρός μαζί μου στην αρχή. Τώρα είμαι σίγουρη πως μ' αγαπάει. Θέλω να τον συναντάω συνέχεια" πρόσθεσε.

Όπως σχολίασαν κάποιοι, η εαρινή σεζόν δεν μας πάει ιδιαίτερα. Οι Αισθησιακοί περνάνε κρίση, όχι σαν την οικονομική που περνάει ο ντουνιάς ολόκληρος...αγωνιστική κρίση. Λίγο οι συνεχείς απουσίες, λίγο η πρόεδρος που ξαφνικά αποφάσισε ότι πρέπει να απογαλακτιστούμε και δεν μας καταδέχεται, λίγο ότι κάποιοι-κάποιοι το'χουν κάνει χούι να αργούν 20 λεπτά...λίγο αυτό λίγο εκείνο...κι από λίγο-λίγο γίνεται πολύ που λέει και ένα ρεμπέτικο.

Πριν καν το καταλάβουμε χάναμε 3-0. Μετά 3-1 κι αναθαρρήσαμε. Το ημίχρονο όμως έληξε κάπου 7-1. Στο δεύτερο ημίχρονο ισορροπήσαμε το ματς και το παιχνίδι θα έληγε κανονικά 11-2 αν στην φάση του τελευταίου δευτερολέπτου ο Yorgos Mi (yeah, that's me!) δεν ήταν τόσο αναποφάσιστος για το αν θα κυνηγήσει την μπάλα ή όχι. Μέχρι να αποφασίσει (ωραία δεν είναι να μιλάς για τον εαυτό σου σε γ' πρόσωπο;) είχε ήδη περάσει την γραμμή.

Ο Καγκιλέρης κι οι Καγκιλέριοι στον έβδομο ουρανό, οι Αισθησιακοί στα τάρταρα. Μήπως πρέπει να αρχίσουν να πέφτουν κεφάλια; Αλλά ποιος θα τα κόψει αφού δεν έχουμε πρόεδρο; Μήπως πρέπει κάποιοι να πάνε στην κερκίδα; Αλλά ποιος θα τους βγάλει αφού δεν έχουμε προπονητή;

Μια άλλη άποψη λέει ότι τους αφήσαμε να χαρούν για να τους κερδίσουμε πάλι στον δεύτερο γύρο. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε τσαντιστεί μαζί τους που μας φέρθηκαν έτσι (μέχρι τελευταίο δευτερόλεπτο σκύλιαζαν να βάλουν γκολ!!) αλλά σαν να νομίζω ότι δεθήκαμε ακόμα περισσότερο με αυτούς τους αλητήριους τους Μαχητές. Εγώ ας πούμε θέλω να κυκλοφορήσει αρκουδάκι Καγκιλέρης για να κοιμάμαι μαζί του...

Για τον αγώνα τι να πω; Ας γράψουν κι οι άλλοι αν έχουν μούτρα.

Να πω μόνο ότι δεν έπαιξε ο Ηλίας που παραθερίζει κι ο Γκούντε που κοιτάει την καριέρα του (θα παρακαλάς μετά να παίξεις αλλά θα πάρεις τα ζουμερά @@ μας).
Καινούριο πρόσωπο ο φίλος του Ευθύμη, του φίλου του Ηλία, ο Χρήστος.
Χρήστο once a sensual, always a sensual!

Υ.Γ.1
Πάντως βάλαμε γκολάρες!
Υ.Γ.2
Πάντως ο Καγκιλέρης δεν με ντρίμπλαρε!
Υ.Γ.3
"Αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό, απόλαυσέ τον"...ταϊλανδέζικο γνωμικό που σώζει ζωές.
Υ.Γ.4
Κάγκι δεν πα να βιάσεις καμιά κατσίκα να γίνεις και θέμα στην ΑΕΚ; (http://kitrinomavro.komites.com/board//showthread.php?t=3919)

Αισθησιακοί (Sensuals) 4 - Εκτελεστές (Executioners) 7

Κακά παιδιά γιατί παίξατε έτσι;

Έτσι σας έμαθαν οι γονείς σας; Να κάνετε κοντρόλ στα 5 μέτρα; Να στήνετε την μπάλα και να κοιτάτε ακίνητοι τον αντίπαλο να τρέχει προς την μπάλα, να την παίρνει και να την βάζει στο τέρμα; Να μην μπορείτε να κάνετε μια σωστή πάσα; Να έρχεστε στο γήπεδο 9:25 ενώ ο αγώνας αρχίζει κανονικά στις 9;

Τι να λέμε τώρα; Στο πρώτο ημίχρονο χάναμε 5-0. Χτυπήσαμε ρεκόρ γελοιότητας σε μερικές φάσεις. Καλή ομάδα οι αντίπαλοι, ναι. Πρωτοπόροι κι αήττητοι στον όμιλο, ναι. Αλλά όχι κι έτσι! Ούτε οι αντίπαλοι των Harlem Globetrotters δεν έπαιζαν όπως εμείς στο α' ημίχρονο (http://www.youtube.com/watch?v=kyyZaJag2Fc).

Και να φανταστείτε ότι το ρεζιλίκι αυτό έγινε μπροστά στα μάτια της προέδρου που "ω! να 'τη έρχεται, ακούω τα βήματά της, σαν ποδοβολητό σελήνης..." (μεταξύ μας μάλλον ήθελε να πάρει ένα σακάκι...που τελικά όμως δεν το πήρε...άρα θα ξανάρθει).

Στο β' ημίχρονο κάτι κάναμε (βάλαμε 4 - φάγαμε 2) αλλά όταν ήδη χάνεις 5-0 πώς να δικαιολογηθείς; Χάο;

Οι καλύτεροι παίχτες μας ήταν ο Γιώργος (φίλος Ηλία) κι ο Ευθύμης (επίσης) και η αρχηγάρα μας που έπαιζε ενάντια στην παλιά του ομάδα και μάλλον ήθελε να δικαιολογήσει στον εαυτό του ότι καλά έκανε και την εγκατέλειψε για τους Αισθησιακούς. Οι υπόλοιποι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα καλύτερα να μην υπήρχαμε. Δεν θα μπω στη λούμπα να ψάξω τον χειρότερο. Ξεκατινιαστείτε στα σχόλια.

Η αλήθεια έιναι ότι έλειπε και ο Μύστα από την άμυνα κι ο Γκούντε δεν μας τίμησε σήμερις, όχι ότι θα άλλαζε κάτι αν ερχόταν (χιούμορ-χιούμορ).

Γκολ έβαλαν οι Αντρέας, Ευθύμης, Γιώργος και Κώστας (αγαπημένε της κερκίδας αυτές οι αναλαμπές σου ώρες-ώρες με προβληματίζουν). Αυτογκόλ έβαλε ο Μίλτος ενώ ο Μιχάλης (τερματο"φύλακας") στην φάση των φάσεων έστησε την μπάλα με τα χεράκια του στον αντίπαλο για να την βάλει μέσα. Ακόμα αναρωτιέμαι αν όντως συνέβη αυτό ή αν ο Μιχάλης έχει μια περίεργη αίσθηση του χιούμορ.

Επόμενος αγώνας (εδώ σας θέλω) το ντέρμπυ των ντερμπίων με τους αγαπημένους φίλους και θανάσιμους αντιπάλους Μαχητές!! Την άλλη Δευτέρα στις 22:00.

Αισθησιακή επαναθεμελίωση τώρα, πριν να 'ναι αργά. Εκτός αν θέλετε να δείτε τον Καγκιλέρη να καφρίζει για τον επόμενο μήνα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ/ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

"ΜΑΛΛΙ ΜΠΑΜΠΑΚΙ ΨΩΛΗ ΦΑΡΜΑΚΙ"

Το Αισθησιακό κάλεσμα ήδη έχει προκαλέσει τριγμούς στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα, αν και δεν έχουν περάσει παρά μόνο ελάχιστες ώρες από το γενναίο άνοιγμά του στην κοινωνία. Αδίστακτοι καπιταλιστές, γραφειοκράτες παραγοντίσκοι, ποδοσφαιριστές-τσιράκια της εργοδοσίας και βιετναμέζοι βελονιστές αναμένεται να χτυπήσουν λυσσαλέα το λάγνο αυτό εγχείρημα.

Μπροστά στις προκλήσεις τους, οφείλουμε να αντιτάξουμε το δεύτερο πιο μεγάλο μας όπλο: την ιστορική συνέχεια του αισθησιασμού. Είναι χρέος μας απέναντι στην κοινωνία να καταδείξουμε το αυτονόητο, το γεγονός δηλαδή ότι ο Ποδοσφαιρικός Αισθησιασμός/ Αισθησιακός Ποδοσφαιρισμός δεν είναι μια νέα μόδα, ένα εφήμερο lifestyle, αλλά μια πραγματικότητα με τεράστια ιστορία.

Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες (αν και τόσος καιρός έχει περάσει) από τη ρομαντική/αισθησιακή εποχή που, πιτσιρίκια ακόμα, παίζαμε μπάλα γυμνοί στις αλάνες. Τότε που παίζαμε για τη φανέλα (όταν φορούσαμε) κι όχι για το χρήμα. Τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτοι Τιτάνες του Ποδοσφαιρικού Αισθησιασμού. Τότε που δεν υπήρχαν οι πολυτέλειες που απολαμβάνει η σημερινή νεολαία. Τότε που κυριαρχούσε η ανέχεια, αλλά τουλάχιστον υπήρχε τιμιότητα και αξιοπρέπεια.

Οι παραπάνω σκέψεις αποτελούν το εφαλτήριο για τη δημιουργία του Συλλόγου Παλαιμάχων Αισθησιασμού "Νίκος Κολομπούρδας" (Σ.Π.Α.Ν.Κ.). Με ορμητήριο την ακριτική Κέρκυρα (αν το Χαϊδάρι είναι η Μέκκα του Αισθησιασμού, η Κέρκυρα είναι η Μεδίνα του), ο ΣΠΑΝΚ:
- προσυπογράφει το Αισθησιακό μανιφέστο
- ψηφίζει με θάρρος ότι αυτό που ενώνει τους Αισθησιακούς είναι η αγάπη προς το πρωκτικό σεξ (ότι κι αν σημαίνει αυτό)
- θέτει ως πρωταρχικό του σκοπό τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της Αισθησιακής ιδεολογίας και την προπαγάνδισή της στην κοινωνία.

Ήδη η ίδρυση του ΣΠΑΝΚ έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό από την τοπική κοινωνία.Κι αυτή είναι μόνο η αρχή!

ο Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Γραμματέας, Ταμίας,
Μέλος και Αναπληρωματικό Μέλος

Το Αισθησιακό Μανιφέστο

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τα γήπεδα: το φάντασμα του Αισθησιασμού.

Καιρό τώρα οι διάφοροι απολογητές του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, επιχειρηματίες, παράγοντες, αθλητικογράφοι, παρουσιαστές, επαγγελματίες-οπαδοί δημιουργούν τον μύθο του "σύγχρονου ποδοσφαίρου των δις" που παίζεται κάπου ανάμεσα στις διαφημίσεις, τους σπόνσορες, τις κάμερες παρακολούθησης στα γήπεδα, τους σεκιουριτάδες ή/και τους μπράβους των προέδρων.
Ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικής, ραδιοφωνικής κι έντυπης παπαρολογίας έχτισαν και συντηρούν καθημερινά το ιδεολογικό οπλοστάσιο αυτού του "σύγχρονου ποδοσφαίρου" που άλλοτε μοιάζει με σαπουνόπερα κι άλλοτε με έπος.
Οι θεατές/φίλαθλοι -που τους έπεισαν ότι οι ίδιοι δεν μπορούν να παίξουν μπάλα παρά μόνο να παρακολουθούν τους άλλους να το κάνουν- ούτε που το κατάλαβαν πώς βρέθηκαν να υποστηρίζουν ΠΑΕ κι οι φωνές τους για ένα γκολ να είναι συνυφασμένες με κέρδη και χασούρα εκατομμυρίων ευρώ παγκοσμίως.

Αποκορύφωμα όλων, το αποστειρωμένο θέαμα του champions league, το καμάρι του επιχειρηματικού ποδοσφαίρου. Σαν να βλέπεις video-game ποδοσφαίρου. Οι φανέλες λάμπουν (το ίδιο κι οι καλογυαλισμένες καράφλες των διαιτητών), οι θεατές απλά αχνοφαίνονται σαν να είναι ζωγραφιστοί, οι διαφημίσεις φεγγοβολούν.

But where has the feeling gone?

Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τους "ειδικούς" του ποδοσφαίρου. Ήρθε η ώρα να γίνουμε ποδοσφαιριστές για τον εαυτό μας. Να συντρίψουμε τον "επαγγελματισμό" τους ανάμεσα στα πλαδαρά μας μπούτια. Να γκρεμίσουμε συθέμελα το δημιούργημά τους με ένα ατσούμπαλο τάκλιν, μία στραβοκλωτσιά. Ήρθε η ώρα να κάνουμε κοντρόλ με το καλάμι και πάσα με το μίτο. Κεφαλιά με την μύτη κι απόκρουση με τα μούτρα. Ήρθε η ώρα να γελοιοποιήσουμε τους θεσμούς τους και τις συνήθειές τους.

Το κίνημα του Ποδοσφαιρικού Αισθησιασμού/Αισθησιακού Ποδοσφαιρισμού με Μέκκα το Χαϊδάρι βγαίνει στα γήπεδα και δίνει ελπίδα. Με την πρώτη γυναίκα πρόεδρο στην ιστορία του ποδοσφαίρου γκρεμίζουμε τον φαλλοκρατισμό του αθλήματος. Αμοιβόμενοι με μασάζ και σοκολάτες επιστρέφουμε στην πηγή: η πραγματική ανταμοιβή δεν είναι υλική, η υλική ανταμοιβή είναι μοναχά συμβολική. Γι' αυτό και οι οπαδοί μας, μας βλέπουν χωρίς αντίτιμο και μάλιστα τους πληρώνουμε κιόλας για να έρθουν. Με την ανοιχτή σύνθεση της ομάδας μας σπάμε τον μύθο περί "ειδικών" στην μπάλα και διατρανώνουμε: Once a Sensual - Always a Sensual!

Ήρθε η ώρα να μιλήσουν τα τσαφ στην άμυνα, οι σούπες στο κέντρο κι οι μπεκάτσες στην επίθεση. Με την ματιά ενός μποξέρ και την χάρη μιας μπαλαρίνας...

Ήρθε η ώρα να παίξουμε Αισθησιακά!!