Ωδή στην Πρόεδρο

Βάσει των όσων διαδραματίζονται στο γκρουπ στο facebook γύρω απ' το πρόσωπο της Προέδρου μας τις τελευταίες μέρες αποφασίζουμε να αναρτηθεί στο μπλογκ κάτι που μέχρι τώρα υπήρχε μόνο στο γκρουπ. Ακολουθεί...:

Πήρα την απόφαση να εκφράσω καλλιτεχνικά και δημόσια στο γκρουπ αυτό το ετερόκλητο μίγμα συναισθημάτων που χαρακτηρίζει τη θυελλώδη σχέση μου με την Πρόεδρο της ομάδας.
Το παρακάτω έργο (που πιέστηκα για να το σταματήσω στο μέγεθος που έχει) μπορεί να συγκριθεί μόνο με το Έπος του Γκιλγκαμές
(http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF%80%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%93%CE%BA%CE%B9%CE%BB%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CF%82)
ή "τα ποίηματα των 9-10" του Ναζίμ Χικμέτ προς την αγαπημένη του Πιραγιέ (http://www.nazimhikmetran.com/english/frm_index/siirlerinden_secmeler.html).

Βασικά πιστεύω ότι είναι σύνθεση και διαλεκτική υπέρβαση των δύο.

Να σημειώσουμε ότι το ποίημα είναι διαδραστικό και συνδυάζεται με διάφορα links οπτικοακουστικού υλικού.


Ωδή στην Πρόεδρο


Είσαι η Γυναίκα του γκρουπ και το 'χεις καταλάβει
Είσαι η Γυναίκα του γκρουπ κι αυτό μας καταβάλλει
Αν θες μας ευνουχίζεις, ανάλογα με τα γούστα σου
Αν θέλεις σκύψε για να δω κάτω απ' τη φούστα σου. (http://www.facebook.com/photo_search.php?page=5&oid=47864176348&aid=-1&auser&view=all&nctrct=1239188788032#/photo.php?pid=1180959&op=4&o=all&view=all&subj=47864176348&aid=-1&oid=47864176348&id=546154626)

Μεγάλη Αικατερίνη του Αισθησιασμού
Αρχόντισσα αυτού του εσμού
Σαν το αιδοίο που πέταξε μαζί με την σερβιέττα
Άπιαστο όνειρο έγινε το μασάζ!

Σκληρή και σφριγηλή Αρβανίτισσα
Κατσίκα των Βιλίων
Κορίτσι του Λιούμη
Είμαστε Ούνοι
Κάνε μας σαπούνι!

Ω, εσύ Σιμόν ντε Μπουβουάρ που γουστάρεις να τρως και καμιά μπάτσα (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BC%CF%8C%CE%BD_%CE%BD%CF%84%CE%B5_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81)
Κέρνα μας πάστα! Κέρνα μας πάστα!

Παλιοκαπιτάλα!
Μη με λές πεινάλα!
Θέλω σοκολάτα
Ξάπλωσε σαν γάτα
Να βυζάξω γάλα (http://www.facebook.com/photo.php?pid=1265117&op=3&o=all&view=all&subj=47864176348&aid=-1&oid=47864176348&id=726038398).

Μεγάλη Μητέρα των Αισθησιακών
Που το μαστίγιό σου στάζει μέλι (http://www.facebook.com/photo.php?pid=1205628&op=5&o=all&view=all&subj=47864176348&aid=-1&oid=47864176348&id=724580815)
Το γκρουπ μας έχει 118 μέλη
Κι ακόμα να ξεπεράσουμε το Οιδιπόδειο
(εσένα βέβαια τι σε μέλλει;)
(χαίρεσαι την εξουσία σου ανάμεσα στα δυο σου σκέλη)
(μα εγώ είμαι ηλεκτροφόρο χέλι...εφτακοσίων watt)

Είσαι ευχή κι είσαι κατάρα
Είσαι 26 και μας φέρεσαι σαν 40άρα
Και ξέρεις ότι χρειαζόμαστε μια 40άρα
Για να νιώθουμε ότι δεν μεγαλώσαμε ποτέ.

Ένας είναι ο κόκορας μέσα στο κοτέτσι
Μα εσύ είσαι μια κότα μές στο κοκορέτσι (το αντίστοιχο του κοτετσίου-καμία σχέση με το γνωστό πασχαλιάτικο έδεσμα)
Πώς το κατάφερες αυτό
Παμμέγιστο θηρίο;
Γιγαντιαίο χταπόδι;(!)
Που σε κάθε σου πλοκάμι
Είναι τυλιγμένος κι ένας Αισθησιακός;!;

Ο Μήτσος ερωτεύτηκε την κολλητή σου γιατί δεν είχε εσένα
Ο Μίλτος τρώει σούπες αλλά θέλει να φάει λάδι και να'ρθει βράδυ
Ο Χρήστος έφυγε Ισπανία (τώρα βαράει σκοπιές) για να σε ξεχάσει
Ο Αρχηγός κάθε του (αυτο)γκολ το αφιερώνει σ' εσένα
Ο Ηλίας έγινε επόπτης μπας και φάει καμιά πέτρα στο κεφάλι και λησμονήσει τον σεβντά σου
Ο Κόουτς παντρεύτηκε την Μυρτώ για να μην κάνει καμιά τρέλα
Εγώ σου γράφω ολόκληρη ποιηματάρα, τα βγάζω όλα στη φόρα
Κι ο ευκόλως εννοούμενος παραλείπεται.

Εσύ σκατά να πιάσεις γίνονται χρυσάφι
Πριν από το ματς
Πιάνε μας τον κώλο
Να κλάνουμε πλατίνα
Μας έχεις σαν Σπαρτιάτες
Και ζούμε στην Αθήνα
Κάνε μας τραπέζι
Μία φορά τον μήνα
Γιατί από μασάζ...νισάφι πια!...νισάφι!

Θέλουμε έναν κόσμο
Χωρίς εξουσιαστές
Κι εξουσιαζόμενους
Μα είσαι η αφέντρα μας
Κι εμείς σ' έχουμε εκλέξει (πόσο συνειδητά; το έχει πει ο Φρόυντ)
Θηλυκέ σατράπη
Στα μπούτια σου έχουμε μπλέξει
Και μας αρέσει!
(ή δεν μας αρέσει;)

Τι αντίφαση βιώνουμε στο Αισθησιακό μας είναι;!;!!

Δήμητρα, μικρό μου,
Φέρε τα ντολμαδάκια
...κι όχι τον παγοκόφτη.-
(http://www.youtube.com/watch?v=ul19rHuY_wc)

Αισθησιακοί (Sensuals) 1 - Κούπα Καμπάνα 1

(μουσική υπόκρουση: http://www.youtube.com/watch?v=nLlxBmP7wP8)
keyboard check - κρακ-κρακ στα δάχτυλα
1,2...φύγαμε

Αν είσαι μεγάλη ομάδα ή αν έχεις περήφανη στάση ζωής γενικά την ισοπαλία κανονικά δεν την πανηγυρίζεις. Μερικές φορές βέβαια ή δεν μπορείς να κερδίσεις ή δεν πρέπει να κερδίσεις ή δεν χρειάζεται να κερδίσεις. Και τότε η ισοπαλία αποκτά άλλη αξία. Ειδικά αν η φωνή των αντιπάλων στο γκρουπ (=Himmy Haidemenos) σου 'χει τάξει τεσσάρα και ποντάρει κιόλας δημοσίως.
Himmy-Himmy-Himmy your looovinn'...

Οι Αισθησιακοί τινάζουν την μπάνκα στον αέρα και δείχνουν ότι μπορούν από την τέταρτη θέση να καθορίσουν ποιος θα βγει πρώτος, ποιος δεύτερος κ.ο.κ. Είμαστε μεγάλες πουτάνες τελικά...

Η ομάδα έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Να αμύνεται ομαδικά και με πάθος και να επιτίθεται σποραδικά χρησιμοποιώντας το μεγάλο της όπλο που είναι η αεροπορία. Τα μοσχοαναθρεμμένα παιδιά απ' το Χαϊδάρι με μέσο όρο ύψους πάνω από 1,80 πηδάνε στα κόρνερ, τα πλάγια άουτ και τα φάουλ και χορεύουν στον αέρα σαν ρώσικα MIG (γκούγκλαρέ το άμα δεν κατάλαβες).

Τα ματς με τους Κούπα Καμπάνα τελικά μας αρέσουν. Καταλήξαμε ομαδικώς ότι συμπαθούμε τον Haidemeno κι ας μας κάνει ποδιές. Αν δεν υπήρχε το συναισθηματικό δέσιμο με τους Μαχητές θα λέγαμε ότι είναι οι αγαπημένοι μας αντίπαλοι. Τις παλές μας αγάπες όμως εμείς τις έχουμε κορώνα στο κεφάλι μας. Δεν ξεχνάμε-Δεν συγχωρούμε. Ο Θεός συγχωρεί οι Sensuals... μπορεί (ξεφεύγουμε λίγο αλλά είναι απ' το μεθύσι της ισοπαλίας-νίκης και το μετέπειτα μεθύσι με τσίπουρα).

Λοιπόν, το ματς ήταν εξ αρχής δυνατό, οι κερκίδες γεμάτες, οι κάμερες στημένες, το τερέν βρεγμένο. Αστροφεγγιά στον ουρανό, υγρασία, σφιχτές αγκαλιές, τραβήγματα μπλούζας, ντρίμπλες, κλοτσιές, πάσες στρωτές, γιόμες τρελές, τραυματισμοί, γκολ, βρισιές. Οι Κούπα Καμπάνα είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων χωρίς μεγάλες-μεγάλες ευκαιρίες στο α' μέρος, με κάποια καλά σουτ όμως προς το τέλος του ημιχρόνου. Στο β' μέρος τραυματίστηκε ο Μύστα κι αναγκάστηκε να γυρίσει κέντρο της άμυνας ο Βενιαμίν που έπαιξε πολύ καλά πάλι. Απώλεια ο Μύστα γιατί δεν είχαμε και άλλη αλλαγή και κοντέψαμε να σκάσουμε αφούί ως γνωστόν ο Haidemenos κι η παρέα του μας τρέχουν πολύ. Ο,τι και να γινόταν όμως η μπάλα στα δίχτυα μας δεν κατέληγε και επιβεβαιώθηκε ο νόμος του ποδοσφαίρου γιατί σκοράραμε πρώτοι με κεφαλιά του γράφοντος από κόρνερ του Μίλτου (αυτή η μοναδική στιγμή έχει αποθανατιστεί και On Camera για όσους δεν πιστεύουν).

Κι ενώ θέλει κανά 5λεπτο να λήξει με μια ολιγωρία στην άμυνα ήρθε το 1-1. Μαλακία. Προτιμούσαμε καθαρή νίκη με μηδέν παθητικό. Ο αντίπαλος μας έκανε και κωλοδάχτυλο αλλά τον καταλαβαίνουμε. Κι εμείς θα μας κάναμε. Δεν πειράζει. Εμείς μετά είχαμε όρεξη για τσίπουρα, οι αντίπαλοι δεν είχαν κι έτσι έχασαν την ευκαιρία να δουν πόσο καλά παιδιά είμαστε εκτός γηπέδου ("γιατί εμείς δεν επιθυμούμε το κακό ούτε του εχθρού μας"). Ήρθε όμως μαζί μας ο Μάνος απ' τους Μαχητές και όσοι δεν ήρθατε χάσατε.

Να δώσουμε credits στην κάμερα-γούμαν Δέσποινα για την άψογη δουλειά της που θα δημοσιευτεί προσεχώς. Το ότι ήταν σε όλο τον αγώνα με τους αντιπάλους έχει καταγραφεί και θα ληφθεί υπόψη. Τα ίδια και χειρότερα και για την Άννα. Θα επιληφθεί το φαν-κλαμπ μας.

Έπαιξαν: Νίκος, Μύστα, Γιώργος, Μήτσος, Βενιαμίν (=Ντίνος), Αγαπημένος της Κερκίδας (=Κώστας), Στέφανος, Αρχηγάρα (=Αντρέας), Μίλτος.
Μας έλειψε ο Ηλίας που μας παιδεύει τελευταία αλλά τον αγαπάμε.


Και λίγο κουλτούρα μετά τα κλαρίνα: For whom the bell tolls (http://www.youtube.com/watch?v=Uu7d-YPu4nA)

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Μαχητές (Fighters) 5

Αυτή η περιγραφή έχει την εξής ηχητική υπόκρουση: http://www.youtube.com/watch?v=9-DuC0tE7V4

Τα ματς με τους Μαχητές είναι το αλατοπίπερο του πρωταθλήματος.-
Μεταξύ μας έχει αναπτυχθεί μια σχέση, ερωτική θα τολμούσα να πω, βαθιά ερωτική για να 'μαι απόλυτα ειλικρινής. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία. Δυνατά αισθήματα, εκατέρωθεν πειράγματα, νάζια, πάθος και δύναμη, μονομαχίες για το ποιος θα 'χει το πάνω χέρι αλλά όποτε κάποιος νικάει είναι σαν να θέλει να χάσει την επόμενη φορά για να ισορροπήσει τα πράγματα και να 'χει ξανά ενδιαφέρον η επόμενη συνάντηση. Το μόνο που λείπει είναι ότι είμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα. Η ζωή τα έφερε έτσι. Φταίμε κι οι δυο που ζούμε χώρια!

Αυτός ήταν ένας πρόλογος για να φτάσουμε στο ζουμί της υπόθεσης που περικλείεται στην φράση: "δεν πειράζει που χάσαμε".
Ματς χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον για μας, παρ' όλα αυτά υπήρχε κίνητρο λόγω της σχέσης που περιγράψαμε παραπάνω. Καλύτεροι οι Μαχητές ως συνήθως απλά αυτή τη φορά κέρδισε ο καλύτερος γιατί είχε και την τύχη με το μέρος του σε συγκεκριμένες φάσεις του αγώνα και κατά δεύτερο λόγο διότι υπήρξαμε υπερβολικά γαλαντόμοι. 3 γκολ στο πιάτο τους δώσαμε.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με δικό μας δοκάρι από διαγώνιο σουτ του Βενιαμίν Ντίνου. Το σκορ άνοιξαν οι Μαχητές όταν μετά από εκτέλεση φάουλ κι ενώ η μπάλα πήγαινε στα χέρια του γκολκίπερ μας, κόντραρε στον Μύστα άλλαξε κατεύθυνση και μπήκε γκολ. Ακολούθησε το 2-0 προς το τέλος του ημιχρόνου όταν αντί να διώξουμε απ' την άμυνα κάναμε ντρίμπλες ώσπου να την χάσουμε. Τελικά πριν λήξει το ημίχρονο μειώσαμε 2-1 με φανταστικό γκολ του Μύστα που έκλεψε την μπάλα από αντίπαλο στο κέντρο έκανε έναν μεγάλο δρασκελισμό κι ένα σουτ βολίδα που καρφώθηκε στα δίχτυα των Μαχητών. Έτσι έληξε το ημίχρονο.
Στο 2ο ξεκινήσαμε καλά αλλά σε μια φάση, πάλι ντρίμπλες στην άμυνα, την χάνουμε...3-1. Το 3-2 έγινε όταν μετά από βαθιά μπαλιά του γράφοντος από την άμυνα βγήκε ο αντίπαλος τερματοφύλακας να την πιάσει, όμως ο αμυντικός έκανε κεφαλιά προς τα πίσω κι η μπάλα κατέληξε αργά και βασανιστικά στα δίχτυα τους (=αυτογκόλ). Το κλειδί είναι να βάζεις τον αντίπαλο να δουλεύει για σένα. Αμέσως μετά όμως με μια εντυπωσιακή προσπάθεια των αντιπάλων κι ένα σουτ πάνω απ' την γραμμή του άουτ που ο τερματοφύλακάς μας νόμιζε ότι είχε βγει η μπάλα διέσχισε οριζόντια τη γραμμή του τέρματός μας, βρήκε στο απέναντι δοκάρι και μπήκε γκολ. 4-2. Ε, εκεί κάπου τέλειωσε το ματς. Το 5-2 ήρθε από ακόμα ένα δώρο. Ντρίμπλες στην άμυνα, μας την κλέβουν και γκολ. Το τρις εξαμαρτείν...

Highlights του αγώνα: Ο τραυματισμός του Μάνου από τον σκληρό Ηλία. Ο Ηλίας ποτέ δεν το ξεπέρασε και δεν ήθελε να παίξει από τύψεις (όταν λέμε υπάρχει αίσθημα!). Γι' αυτό και έπαιξε πολύ λίγο μετά. Μάνο περαστικά.
Το παστέλι που έδωσε ο Καγκιλέρης όταν σκόραρε στο 3-1 στον τερματοφύλακά μας. 2 χρόνια περίμενε να του βάλει γκολ!
Τα γλειφιτζούρια που μας μοίρασαν οι Μαχητές μετά το τέλος του αγώνα.
Τα μελομακάρονα που μοίρασε η Πρόεδρος, που έκανε δυναμική επανεμφάνιση διαψεύδοντας τις φήμες για παραίτηση. Σπιτικά μελομακάρονα, χριστουγεννιάτικο πνεύμα κι όλοι χαρούμενοι. Τόση ευτυχία δεν μπορούμε να την αντέξουμε!

Έπαιξαν: Νίκος, Μύστα, Μήτσος, Γιώργος, Αγαπημένος της Κερκίδας (=Κώστας), Βενιαμίν (=Ντίνος), Αντρέας, Ηλίας, Μίλτος.

Επόμενη και τελευταία αγωνιστική πριν τα play-off με τους Κούπα Καμπάνα. Αγώνας χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον για μας. Μπορεί τα Αισθησιακά γρι-γρι να κερδίσουν το ΚουπαΚαμπανιότικο τρένο (τσαφ-τσουφ);

Δευτέρα στις 22:00.

Υ.Γ.
Who is Xara Lala? Σαπουνόπερα έχουμε καταντήσει!

Στον Αρχηγό μας που γιορτάζει

"Άσμα ηρωικό και εύθυμο στον Αρχηγό μας που γιορτάζει"

Βαδίζουμε στον ίσκιο ενός τιτάνα.
Στέκουμε γύρω του εφτά και μία μπάλα.

Αχιλλέα της Αισθησιακής στρατιάς
Κάτω απ' τα φτερά σου μεγαλώνουν 7 κτήνη διψασμένα για γκολ και αίμα
Πέρα απ' τα φτερά σου υπάρχει παραλία.

Αισθησιακοί (Sensuals) 11 - Τσουβάλια (Bags) 1

Είμαστε τόόόσο μεγάλη ομάδα που στείλαμε τον Αρχηγό μας να χαρεί την γιορτή του στην μαγευτική Κέρκυρα και να ξεκουραστεί απ' τα όσα έχει τραβήξει (και) φέτος παίζοντας στο κέντρο του κέντρου. Τον θέλουμε να είναι έτοιμος για τα δυο επόμενα καυτά ματς με Μαχητές και Κούπα Καμπάνα. Είμαστε σίγουροι ότι θα γυρίσει από την Κέρκυρα με τις μπαταρίες γεμάτες και την ευχή του προέδρου του Σ.Π.Α.Ν.Κ., του σοφού παλαίμαχου αισθησιακού, Μίμη.

Απ' τον αγώνα όμως δεν έλειπε μόνο ο Αντρέας, έλειπε (πάλι) κι ο Ηλίας ο οποίος έκρινε ότι το κίνημα των διαιτητών προείχε της αναμέτρησης των Αισθησιακών. Ηλία αν επαναστατήσουν οι διαιτητές εμείς μαζί σου.

Μεγάλε Αρχηγέ και υπερηχητικέ midfielder πιστεύουμε να σας βγάλαμε ασπροπρόσωπους. Το μεγαλύτερο σκορ νίκης στην ιστορία των Αισθησιακών είναι γεγονός.

Η αλήθεια είναι ότι στο πρώτο μέρος ήμασταν κάπως μουδιασμένοι διότι ο Μύστα αναγκάστηκε να παίξει στην θέση του Αντρέα κι αυτό δεν το είχαμε συνηθίσει. Παρ' όλα αυτά μοιάζουν στο ύψος και στο παράστημα οπότε γρήγορα εγκληματιστήκαμε στα νέα δεδομένα. Βρεθήκαμε πίσω στο σκορ 0-1 και για λίγο σκεφτήκαμε ότι την τέχνη του να κάνουμε ντέρμπι εύκολα ματς (όπως και την τέχνη του να κάνουμε ντέρμπυ δύσκολα ματς) δεν την έχουμε ξεχάσει. Όμως με ένα γκολ του Βενιαμίν μας Ντίνου που το έβαλε και σχεδόν πεσμένος κάτω ισοφαρίσαμε και στο ημίχρονο προηγούμασταν 2-1.

Στο 2ο ημίχρονο μια ομάδα υπήρχε στο γήπεδο. Με το 3-1 οι αντίπαλοι κατάρρευσαν και το παιχνίδι έγινε μια τυπική διαδικασία (μα ο έρωτας σου το'χω πει θέλει ψυχή και φαντασία: http://www.youtube.com/watch?v=tiCb1ztFWoI&feature=related). Κι εκεί δεν δείξαμε καθόλου οίκτο κι έτσι έπρεπε. Αυτό δεν θα το αναλύσουμε τώρα. Ίσως μια άλλη φορά.

Σκοράραμε όλοι εκτός του Μητσάρα που βαριόταν να ανέβει στην επίθεση. Τώρα βέβαια λίγο δύσκολο να θυμάσαι ποιοι και πόσα γκολ έβαλαν. Ο Ντίνος έβαλε κάμποσα κι ο Στέφανος (που ήταν η μεταγραφή αποκάλυψη της τελευταίας στιγμής και μακράν ο πιο στιλάτος παίχτης των Sensuals) κάμποσα ακόμη ... κι ο Μύστα κι ο Μίλτος. Ο γράφων κι ο Αγαπημένος της Κερκίδας έβαλαν από 1. 1 και να καίει Κωστάρα, τι γκολάρα πέταξες πάλι! Και κάτι μου λέει ότι ήταν το πρώτο σου φέτος. Άντε και του χρόνου :p

Έπαιξαν: Νίκος (τέρμα), Μήτσος, Γιώργος, Αγαπημένος Της Κερκίδας (άμυνα), Ντίνος, Μύστα, Στέφανος (κέντρο), Μίλτος (επίθεση).

Υ.Γ.
Επόμενο ματς την άλλη Δευτέρα στις 22:00 με τους Μαχητές. You know what that means...

Υ.Γ.2
Επόμενο ματς την παρα-άλλη Δευτέρα με τους Κούπα Καμπάνα. You know what that means...