"Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί Sensuals"
Με κλειδί την εύρυθμη αμυντική λειτουργία η ομάδα-ομαδάρα μας πραγματοποίησε μια καλή εμφάνιση και διατηρήθηκε μέσα στον στόχο της που ήταν-είναι και θα είναι το πρωτάθλημα (νιάου).
Το 2-2 ήταν ένα σκορ που μπορεί στους αντιπάλους μας να μην φαντάζει δίκαιο, σ' εμάς φαντάζει όμως και γιατί να κωλόσουμε να το πούμε κιόλας, αξίζαμε και τη νίκη :p
Διότι μόνο εμείς ξέρουμε τι τραβήξαμε πριν απ' αυτό το ματς (κι ας τους να ψάχνονται τώρα...).
Το ματς χαρακτηριζόταν από πάθος κι ένταση μέσα όμως σε κλίμα αδελφοσύνης κι αλληλεγγύης. Ο Αγαπημένος της Κερκίδας εμφανίστηκε με νέο army-look ενώ ο Yorgos Mi δεν μπόρεσε να ξεκινήσει στον αγώνα καθότι το κάλεσμα της φύσης στο παρά '5 καθιστούσε αδύνατη κάθε άλλη ενασχόληση. Στα του ματς τώρα.
Προηγηθήκαμε με 1-0 μετά από μια φάση διαρκείας στην αντίπαλη περιοχή και σουτ του Ηλία. Εκεί όμως που φαινόταν ότι θα πηγαίναμε έτσι στο ημίχρονο μια αδράνεια της άμυνας και μια ωραία πάσα του Himmy στην καρδιά της έφερε την ισοφάριση. Και λίγο μετά από ένα λάθος του Αρχηγού μας ήρθε το 1-2 (=σκορ ημιχρόνου).
Όσοι έπαιξαν ημίχρονο/τελικό Κούπα Καμπάνα/Ισοπαλία σίγουρα θα εξαπλασίασαν ή εφταπλασίασαν τα χρήματά τους καθώς παίρνοντας το αίμα του πίσω (ρεφάροντας για την μαλακία κοινώς) ο Αρχηγός-Αντρέας μετά από εκτέλεση κόρνερ του Μίλτου και κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι έκανε το 2-2. Καιρό είχαμε να σκοράρουμε έτσι, ε; Αγαπημένος τρόπος!
Μέχρι το τέλος του αγώνα δεν άλλαξε κάτι στο σκορ. Κι οι δύο ομάδες έχασαν από 1-2-3 καλές ευκαιρίες με την τερματοφυλακάρα μας να λέει όχι σε 2 πολύ επικίνδυνες φάσεις. Τουτέστιν ανοιχτοί λογαριασμοί για την Δευτέρα το βράδυ όπου κρίνεται η πρόκριση και το ποιος θα έχει την χαρά να αντιμετωπίσει τον Κάγκι και τα παιδιά του.
Credits στον Μύστα που με έναν πολύ δύσκολο αντίπαλο τα έδωσε όλα στην άμυνα και στον GiGi που όποτε χρειάστηκε (και χρειάστηκε 3-4 φορές) ήταν εκεί.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην πανστρατιά των οπαδών μας που κατέκλυσαν τις κερκίδες του Kifissosclub (Έφη -σοκοφρετίνια=super-, Ξένια, Μελίνα, Δέσποινα σας ευχαριστούμε) καθώς και στην παρουσία του μέγα-χορηγού Big-Mani που έδωσε άλλο κύρος στην ομάδα κι έκανε την διαιτησία να μας παίξει 60-40.
Έπαιξαν: GiGi, Μήτσος, Παντελής, Μύστα, Γιώργος, Αγαπημένος της Κερκίδας, Μίλτος, Αρχηγός-Αντρέας, Ηλίας.
Έλειψε και μας έλειψε ο Στέφανος που απολάμβανε τον Παύλο Παυλίδη να τραγουδάει
"Κι όμως είμαι ακόμα εδώ κι αυτό το καλοκαίρι"
Υ.Γ.
Σύμφωνα με στοιχεία της AGB η θεαματικότητα του ματς Ισπανία-Πορτογαλία παρουσίασε μια ανεξήγητη κοιλιά μεταξύ 30' και 80' ... δλδ την ώρα διεξαγωγής του ντέρμπυ Αισηθσιακοί-Κούπα Καμπάνα ... τυχαίο; Δεν νομίζουμε!
Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010
Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010
Play Off: Αισθησιακοί 4 - Men in Blue 1
"Πρόκριση!" είπε κι η φωνή του έσχισε την σιωπή όπως το ξίφος του Αχιλλέα μετά τον θάνατο του Πάτροκλου όταν έσχιζε τον αέρα σαν χαρτί.
Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε - Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα - Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλες νεκροθάφτες - Υπάρχω κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω...
Αυτό λέγεται υπέρβαση. Αυτό λέγεται νίκη της τακτικής, νίκη του σχεδιασμού, νίκη της κοινής προσπάθειας, της προσήλωσης σε έναν σκοπό. Ενώσαμε τις μετριότητές μας κι υπό το πρίσμα της ομαδικότητας οι αντίπαλοί μας είδαν ένα ωραίο σύνολο που με ψυχραιμία έφερε τον αγώνα εκεί ακριβώς που ήθελε.
4-2 χάσαμε στον πρώτο αγώνα, 4-1 κερδίσαμε και προκριθήκαμε. Δίκαια.
Χωρίς τον Αγαπημένο της Κερκίδας στη σύνθεσή μας (που σίγουρα θα ξαναέβρισκε τον δρόμο προς τα δίχτυα) ξεκινήσαμε συγκροτημένα ενώ οι αντίπαλοι μας πίεζαν ψηλά. Μετά από λίγα λεπτά βρήκαμε τον δρόμο προς τα δίχτυα με ένα γκολ-χάρμα. Πολύ ωραία πάσα του Ντίνου και τρομερό γυριστό του Στέφανου...1-0. Χάθηκαν κι άλλες ευκαιρίες αλλά σε μια στιγμή που κοιμηθήκαμε σε ένα πλάγιο, βγήκε μια μπαλιά μέσα στην άμυνα και ένας ξεχασμένος επιθετικός έκανε το 1-1...το οποίο ήταν και το σκορ ημιχρόνου. Ψυχραιμία όμως! Μπήκαμε στο β'ημίχρονο και παίζοντας καρτερικά όπως η τίγρης περιμένει πίσω απ' τα χορτάρια την κατάλληλη στιγμή για να χιμίξει μόλις το θύμα γίνει τρωτό και τότε ναι το 1-1 έγινε 2-1 και μετά 3-1 και μετά 4-1 και κάθε γκολ ήταν πιο ωραίο απ' το προηγούμενο και μας ανέβαζε στα ουράνια. Το 2ο το 'βαλε ο Μίλτος αφού ο Αντρέας ντρίμπλαρε όλη την άμυνα και του'βγαλε ωραία πάσα, το 3ο ο Ντίνος με μια από τις γνωστές σουτάρες του και το 4ο ο Ηλίας που αναδεικνύεται πλέον σε μεγάλο φαουλίστα (πώς το κάρφωσες έτσι στο γάμα;).
Η άμυνα όπως καταλάβατε έκανε μεγάλο παιχνίδι όμως το κλειδί ήταν ότι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα το κέντρο ήταν συγκροτημένο κι όχι χάρχαλο.
Highlights του αγώνα (μετά από απαίτηση του κοινού): Ο GiGi φωνάζει για πλάκα στον Μήτσο ότι η Γερμανία έφαγε γκολ, ο Μήτσος παθαίνει εγκεφαλικό, γυρίζει πλάτη στον αγώνα και βρίζει τον GiGi και λένε ότι παραλίγο να την πάθουμε με τραγικό τρόπο. Δεν φταίει ο Μήτσος, αστεία με το στοίχημα δεν γίνονται!!
Δεύτερο highlight με πρωταγωνιστή και πάλι τον μεγάλο σταρ (τελικά το κάνει επίτηδες για να μένει στην επικαιρότητα) Μήτσο και τον Παντελή...όπου προς το τέλος του αγώνα ο Μήτσος πάει να μπει αλλαγή στην θέση του Παντελή, κάθεται δίπλα στην γραμμή, ο Παντελής δεν έχει προλάβει να βγει ακόμα, όμως η μπάλα έρχεται προς τα πόδια του Μήτσου οπότε ο Μήτσος μπαίνει μέσα, παίρνει την μπάλα και βγάζει και μια πάσα στην επίθεση. Κανείς βέβαια δεν κατάλαβε τι έγινε εκτός απ' αυτούς τους δύο κι αυτό καθιστά την κομπίνα τους ακόμα πιο βδελυρή και συνάμα πιο άψογη.
Τα καλά νέα όμως έρχονται τώρα. Επόμενος αντίπαλός μας οι Κούπα Καμπάνα κι αν προκριθούμε οι Μαχητές.... Τυχαίο; Δεν νομίζουμε. Τώρα έχουμε κίνητρο! Ανυπομονούμε να κάνουν τα μπούτια μας "σπλατς!" πάνω στα σώματα του Χαϊδεμένου και του Κάγκι.
Έπαιξαν: GiGi, Μύστα, Παντελής, Μητσος, Γιώργος, Αντρέας, Μίλτος, Στέφανος, Ηλίας
Μας έλειψε: ο Αγαπημένος της Κερκίδας, παμμέγιστος ... Κ.Θ. που αυτή την στιγμή χαϊδεύει τα decks στο γκάζι και παίζει την μελωδία της ευτυχίας.
Αυτήν εδώ αγόρια και κορίτσια μας
http://www.youtube.com/watch?v=uorwNi_EkNM
Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε - Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα - Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλες νεκροθάφτες - Υπάρχω κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω...
Αυτό λέγεται υπέρβαση. Αυτό λέγεται νίκη της τακτικής, νίκη του σχεδιασμού, νίκη της κοινής προσπάθειας, της προσήλωσης σε έναν σκοπό. Ενώσαμε τις μετριότητές μας κι υπό το πρίσμα της ομαδικότητας οι αντίπαλοί μας είδαν ένα ωραίο σύνολο που με ψυχραιμία έφερε τον αγώνα εκεί ακριβώς που ήθελε.
4-2 χάσαμε στον πρώτο αγώνα, 4-1 κερδίσαμε και προκριθήκαμε. Δίκαια.
Χωρίς τον Αγαπημένο της Κερκίδας στη σύνθεσή μας (που σίγουρα θα ξαναέβρισκε τον δρόμο προς τα δίχτυα) ξεκινήσαμε συγκροτημένα ενώ οι αντίπαλοι μας πίεζαν ψηλά. Μετά από λίγα λεπτά βρήκαμε τον δρόμο προς τα δίχτυα με ένα γκολ-χάρμα. Πολύ ωραία πάσα του Ντίνου και τρομερό γυριστό του Στέφανου...1-0. Χάθηκαν κι άλλες ευκαιρίες αλλά σε μια στιγμή που κοιμηθήκαμε σε ένα πλάγιο, βγήκε μια μπαλιά μέσα στην άμυνα και ένας ξεχασμένος επιθετικός έκανε το 1-1...το οποίο ήταν και το σκορ ημιχρόνου. Ψυχραιμία όμως! Μπήκαμε στο β'ημίχρονο και παίζοντας καρτερικά όπως η τίγρης περιμένει πίσω απ' τα χορτάρια την κατάλληλη στιγμή για να χιμίξει μόλις το θύμα γίνει τρωτό και τότε ναι το 1-1 έγινε 2-1 και μετά 3-1 και μετά 4-1 και κάθε γκολ ήταν πιο ωραίο απ' το προηγούμενο και μας ανέβαζε στα ουράνια. Το 2ο το 'βαλε ο Μίλτος αφού ο Αντρέας ντρίμπλαρε όλη την άμυνα και του'βγαλε ωραία πάσα, το 3ο ο Ντίνος με μια από τις γνωστές σουτάρες του και το 4ο ο Ηλίας που αναδεικνύεται πλέον σε μεγάλο φαουλίστα (πώς το κάρφωσες έτσι στο γάμα;).
Η άμυνα όπως καταλάβατε έκανε μεγάλο παιχνίδι όμως το κλειδί ήταν ότι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα το κέντρο ήταν συγκροτημένο κι όχι χάρχαλο.
Highlights του αγώνα (μετά από απαίτηση του κοινού): Ο GiGi φωνάζει για πλάκα στον Μήτσο ότι η Γερμανία έφαγε γκολ, ο Μήτσος παθαίνει εγκεφαλικό, γυρίζει πλάτη στον αγώνα και βρίζει τον GiGi και λένε ότι παραλίγο να την πάθουμε με τραγικό τρόπο. Δεν φταίει ο Μήτσος, αστεία με το στοίχημα δεν γίνονται!!
Δεύτερο highlight με πρωταγωνιστή και πάλι τον μεγάλο σταρ (τελικά το κάνει επίτηδες για να μένει στην επικαιρότητα) Μήτσο και τον Παντελή...όπου προς το τέλος του αγώνα ο Μήτσος πάει να μπει αλλαγή στην θέση του Παντελή, κάθεται δίπλα στην γραμμή, ο Παντελής δεν έχει προλάβει να βγει ακόμα, όμως η μπάλα έρχεται προς τα πόδια του Μήτσου οπότε ο Μήτσος μπαίνει μέσα, παίρνει την μπάλα και βγάζει και μια πάσα στην επίθεση. Κανείς βέβαια δεν κατάλαβε τι έγινε εκτός απ' αυτούς τους δύο κι αυτό καθιστά την κομπίνα τους ακόμα πιο βδελυρή και συνάμα πιο άψογη.
Τα καλά νέα όμως έρχονται τώρα. Επόμενος αντίπαλός μας οι Κούπα Καμπάνα κι αν προκριθούμε οι Μαχητές.... Τυχαίο; Δεν νομίζουμε. Τώρα έχουμε κίνητρο! Ανυπομονούμε να κάνουν τα μπούτια μας "σπλατς!" πάνω στα σώματα του Χαϊδεμένου και του Κάγκι.
Έπαιξαν: GiGi, Μύστα, Παντελής, Μητσος, Γιώργος, Αντρέας, Μίλτος, Στέφανος, Ηλίας
Μας έλειψε: ο Αγαπημένος της Κερκίδας, παμμέγιστος ... Κ.Θ. που αυτή την στιγμή χαϊδεύει τα decks στο γκάζι και παίζει την μελωδία της ευτυχίας.
Αυτήν εδώ αγόρια και κορίτσια μας
http://www.youtube.com/watch?v=uorwNi_EkNM
Τρίτη 22 Ιουνίου 2010
Αισθησιακοί २ - में इन ब्लू 4
Το τέλος της φετινής ποδοσφαιρικής σεζόν για τους Αισθησιακούς πλησιάζει: http://www.youtube.com/watch?v=tvE9VNuAS2g (ηχητική υπόκρουση που φτάνει γλυκά στ' αυτιά μας απ' την Μεδίνα του Αισθησιασμού)
Αγωνιζόμαστε με βαρίδια στα πόδια, τρικυμία εν κρανίω και μια καρδιά cornetto να λιώνει κάτω απ' τον χοντρό, γέρικο ήλιο. Η ομάδα δεν έχει συνηθίσει να παίζει υπό το φως της ημέρας. "We only come out at night, the days are much too bright".
Ξεκινήσαμε ωραία, με πασούλες κι ανάπτυξη, πίεση στους αντιπάλους κι έτσι προηγηθήκαμε με 1-0 με ένα γκολ που ψάχνει πατέρα (υποψήφιοι: ηλίας, στέφανος, μίλτος). Στο 5λεπτο ο Μητσάρας βγήκε αλλαγή και πέρασε το υπόλοιπο του ματς στον πάγκο περιμένοντας στωικά να γίνει πολτός στο στομάχι του το φαγητό που είχε καταναλώσει λίγο πριν το ματς. Οποία σοβαρότης!
Το ημίχρονο τελείωσε 1-1 με εμάς να προσπαθούμε να συνδυαστούμε αλλά να τρώμε γκολ από στημένη φάση λόγω ληθάργου.
Οι αντίπαλοι πιτσιρικάδες μάλλον ήξεραν χειρότερη μπάλα από μας (πώς να εμπιστευτείς τη νέα γενιά μετά;) αλλά είχαν περισσότερη όρεξη να τρέξουν και να παίξουν σαν ομάδα...
...κάτι που εμείς χάσαμε εντελώς στο β' ημίχρονο. Γραμμές και θέσεις δεν υπήρχαν και το εκρεμμές χόρευε απ' την ατομιστία στην κουραστική αλλαγή πασών στα 2 μέτρα ώσπου η μπάλα να χαθεί. Το 2ο γκολ το φάγαμε πάλι από στημένη φάση και στην κλειστή γωνία που αναδεικνύεται σε αχίλλειο πτέρνα του GiGi. Ακολούθησε 3ο και 4ο γκολ ενώ είχαμε βγει όλοι μπροστά να δείξουμε τι παιχταράδες είμαστε. Η μπάλα μας έφευγε κάτω απ' τα πόδια, μετά από σπριντ απ' το κέντρο μέχρι την αντίπαλη περιοχή ο yorgos mi ήθελε 1' λεπτό ξεκούραση, ο Παντελής απέκρουε τις βαθιές μπαλιές με την πλάτη, ο Στέφανος είχε σπάσει τα δοκάρια, ο Αντρέας ήρθε καθυστερημένα κι ήταν λίγο εκτός ρυθμού, Μίλτος-Κώστας ξεχνούσαν να γυρίσουν να μαρκάρουν στο κέντρο και φλυαρούσαν στην επίθεση (ξεχάσαμε κανέναν;) α, ναι ο μεγάλος επιστολογράφος έπαιξε πιο κοντά στον Μ.Ο. της απόδοσής του και θα λέγαμε ότι διασώθηκε απ' το ναυάγιο. Βέβαια για να μην τον κακομαθαίνουμε να του υπενθυμίσουμε ότι το κακό χούι να κόβει στο κέντρο της άμυνας και να αρχίζει να ντριμπλάρει πρέπει να το κόψει.
Τελικά το μόνο που καταφέραμε ήταν να κάνουμε το 4-2 με γκολ του προωθημένου Γιώργου Μη(!) όταν μετά από κόρνερ ο Αγαπημένος της Κερκίδας διεκδίκησε την κεφαλιά με αξιώσεις παρ' όλα αυτά η μπάλα πέρασε και χτυπώντας πάνω στο δεξί μπούτι του πρώτου κατέληξε στα δίχτυα. Back to Basics...οι Αισθησιακοί ξέρουν να χρησιμοποιούν κάθε σπιθαμή του σώματός τους. Αυτό το γκολ θα αποδειχτεί κρισιμότατο πάντως να μου το θυμηθείτε.
Στον επαναληπτικό αγώνα πρέπει να κερδίσουμε με 2 γκολ διαφορά για να πάμε το ματς στην παράταση ή τρία για να προκριθούμε στην επόμενη φάση. Πόσο δίνει η πρόκριση των Sensuals στο στοίχημα είπαμε;;
Έπαιξαν: GiGi, Μύστα, Yorgos Mi, Παντελής, Αγαπημένος της Κερκίδας, Μίλτος, Αντρέας, Στέφανος...Guest Star ο Μήτσος
ΜΑς έλειψε: ο Βενιαμίν Ντίνος στον οποίο στηρίζουμε πολλά για την πρόκριση
Υ.Γ.
Η ήττα φέρνει γκρίνια και διχόνοια γι' αυτό και μετά τη λήξη του παιχνιδιού όλοι είχαν από μια άποψη γιατί δεν πήγαμε καλά. Αν ακούει η διοίκηση, αν ακούνε οι οπαδοί, αν ακούει ο Σ.Π.Α.Ν.Κ. ας επέμβουν την ύστατη στιγμή γιατί αυτή η ομάδα αξίζει πολλά (νιάου!)
Αγωνιζόμαστε με βαρίδια στα πόδια, τρικυμία εν κρανίω και μια καρδιά cornetto να λιώνει κάτω απ' τον χοντρό, γέρικο ήλιο. Η ομάδα δεν έχει συνηθίσει να παίζει υπό το φως της ημέρας. "We only come out at night, the days are much too bright".
Ξεκινήσαμε ωραία, με πασούλες κι ανάπτυξη, πίεση στους αντιπάλους κι έτσι προηγηθήκαμε με 1-0 με ένα γκολ που ψάχνει πατέρα (υποψήφιοι: ηλίας, στέφανος, μίλτος). Στο 5λεπτο ο Μητσάρας βγήκε αλλαγή και πέρασε το υπόλοιπο του ματς στον πάγκο περιμένοντας στωικά να γίνει πολτός στο στομάχι του το φαγητό που είχε καταναλώσει λίγο πριν το ματς. Οποία σοβαρότης!
Το ημίχρονο τελείωσε 1-1 με εμάς να προσπαθούμε να συνδυαστούμε αλλά να τρώμε γκολ από στημένη φάση λόγω ληθάργου.
Οι αντίπαλοι πιτσιρικάδες μάλλον ήξεραν χειρότερη μπάλα από μας (πώς να εμπιστευτείς τη νέα γενιά μετά;) αλλά είχαν περισσότερη όρεξη να τρέξουν και να παίξουν σαν ομάδα...
...κάτι που εμείς χάσαμε εντελώς στο β' ημίχρονο. Γραμμές και θέσεις δεν υπήρχαν και το εκρεμμές χόρευε απ' την ατομιστία στην κουραστική αλλαγή πασών στα 2 μέτρα ώσπου η μπάλα να χαθεί. Το 2ο γκολ το φάγαμε πάλι από στημένη φάση και στην κλειστή γωνία που αναδεικνύεται σε αχίλλειο πτέρνα του GiGi. Ακολούθησε 3ο και 4ο γκολ ενώ είχαμε βγει όλοι μπροστά να δείξουμε τι παιχταράδες είμαστε. Η μπάλα μας έφευγε κάτω απ' τα πόδια, μετά από σπριντ απ' το κέντρο μέχρι την αντίπαλη περιοχή ο yorgos mi ήθελε 1' λεπτό ξεκούραση, ο Παντελής απέκρουε τις βαθιές μπαλιές με την πλάτη, ο Στέφανος είχε σπάσει τα δοκάρια, ο Αντρέας ήρθε καθυστερημένα κι ήταν λίγο εκτός ρυθμού, Μίλτος-Κώστας ξεχνούσαν να γυρίσουν να μαρκάρουν στο κέντρο και φλυαρούσαν στην επίθεση (ξεχάσαμε κανέναν;) α, ναι ο μεγάλος επιστολογράφος έπαιξε πιο κοντά στον Μ.Ο. της απόδοσής του και θα λέγαμε ότι διασώθηκε απ' το ναυάγιο. Βέβαια για να μην τον κακομαθαίνουμε να του υπενθυμίσουμε ότι το κακό χούι να κόβει στο κέντρο της άμυνας και να αρχίζει να ντριμπλάρει πρέπει να το κόψει.
Τελικά το μόνο που καταφέραμε ήταν να κάνουμε το 4-2 με γκολ του προωθημένου Γιώργου Μη(!) όταν μετά από κόρνερ ο Αγαπημένος της Κερκίδας διεκδίκησε την κεφαλιά με αξιώσεις παρ' όλα αυτά η μπάλα πέρασε και χτυπώντας πάνω στο δεξί μπούτι του πρώτου κατέληξε στα δίχτυα. Back to Basics...οι Αισθησιακοί ξέρουν να χρησιμοποιούν κάθε σπιθαμή του σώματός τους. Αυτό το γκολ θα αποδειχτεί κρισιμότατο πάντως να μου το θυμηθείτε.
Στον επαναληπτικό αγώνα πρέπει να κερδίσουμε με 2 γκολ διαφορά για να πάμε το ματς στην παράταση ή τρία για να προκριθούμε στην επόμενη φάση. Πόσο δίνει η πρόκριση των Sensuals στο στοίχημα είπαμε;;
Έπαιξαν: GiGi, Μύστα, Yorgos Mi, Παντελής, Αγαπημένος της Κερκίδας, Μίλτος, Αντρέας, Στέφανος...Guest Star ο Μήτσος
ΜΑς έλειψε: ο Βενιαμίν Ντίνος στον οποίο στηρίζουμε πολλά για την πρόκριση
Υ.Γ.
Η ήττα φέρνει γκρίνια και διχόνοια γι' αυτό και μετά τη λήξη του παιχνιδιού όλοι είχαν από μια άποψη γιατί δεν πήγαμε καλά. Αν ακούει η διοίκηση, αν ακούνε οι οπαδοί, αν ακούει ο Σ.Π.Α.Ν.Κ. ας επέμβουν την ύστατη στιγμή γιατί αυτή η ομάδα αξίζει πολλά (νιάου!)
Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010
Ανοιχτή Επιστολή Μύστα
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
(http://www.youtube.com/watch?v=6E2hYDIFDIU)
ΠΡΟΣ
Εκείνους που έταξαν τη ζωή τους να φυλάνε τις Θερμοπύλες του αισθησιασμού
Είναι μέρες που κανείς νοιώθει τόσο δυνατός και τόσο ανώτερος που μπορεί να καταπιεί την αδικία να στυλώσει τα πόδια του στο γρασίδι , να σφίξει τα δόντια και να πάει παρακάτω. Είναι μέρες όμως ,σαν κι αυτήν που η αξιοπρέπεια συναντά την αγανάκτηση και η σύγκρουση μοιάζει με πεπρωμένο ή αν προτιμάτε με νομοτέλεια.
Η παρούσα συντάσσεται , λίγο πριν την αναμέτρηση της ομάδας μας με την παντάνασα , με αποστολή να αποτινάξει σαν υαλοκαθαριστήρας τη λάσπη που τεχνηέντως ρίχνουν κυβερνολάτρες και απολογητές του τάληρου στο παρμπρίζ του σέντρε φω και ανθρώπου ΜΥΣΤΑ. Σε Αυτόν που όποτε το καθήκον καλεί δηλώνει παρών ακόμη και με μισό πόδι αλλά ποτέ με λιγότερα από τρία καρύδια , (ακαθάριστα, με το τσόφλι ,όχι ψίχα ).
Σε Αυτόν που μακριά από ιδεολογικές κράμπες ,αντιλαμβάνεται ορθά τον ποδοσφαιρικό αισθησιασμό πολυεπίπεδα , μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, κατακτώντας με στυλ (καφέ καστόρινο μοκασίνι , παντελόνι κάπρι καρότο και no name, τιρκουάζ πόλο (giati einai apo monos tou firma) την διαιτητική εύνοια την ώρα που εντός του γηπέδου το ασουλούπωτο ασκέρι κέρδιζε τον οίκτο θυμίζοντας δύτη μετά από εξάλεπτη άπνοια.
Αλλά ας γυρίσουμε στην ουσία!
Αισθησιακοί όπως …
….αισθήσεις,
αυτές που σας λαθεύουν και αδυνατείτε να αντιληφθείτε πως η επιστροφή του ΜΥΣΤΑ σηματοδότησε την επιστροφή των οπαδών στις εξέδρες μακριά από την κυβερνοφάμπρικα της διχόνοιας , να χειροκροτούν και να κράζουν τρώγοντας πασατέμπο αντί να κάνουν λάϊκ και τογκλ πίνοντας Lipton Linea.
….αισθητική .
-Αννούλα είμαστε από διαφορετικούς κόσμους!!!.
Όσο οι φόρμες και το κόκκινο μπλουζάκι του Αλέφαντου θα αποτελούν ενδυματολογικό μονόδρομό σας , θα προσέρχομαι στο γήπεδο ακούραστος βουβουζέλα του αισθησιασμού και διάκονος της φινέτσας, οπλισμένος με αβάντ γκαρντ αυθάδεια σαν άλλος κουστουμαρισμένος κόουτς Μαραντόνα .
… και τέλος αισθησιασμός
… το κυνήγι του ωραίου, αν είναι η αγάπη αμαρτία…, το ασθενές φύλλο, ένα απόγευμα στη Μονμάρτη , ένα δειλινό στις Τζιτζιφιές, ένα παιγνιδιάρικο βλέμμα και μια μπαλιά σαραντάρα , ένα τακουνάκι επιδέξιο σαν κόρτε παλιάς κοπής, ένα και ένα κάνουν δύο, αν όχι εμείς ποιοι; αν όχι τώρα πότε;
Παπαγαλάκια της μιζέριας , συναισθηματικοί ευνούχοι, αρνητές του ονείρου , υβριστές του γούστου και εσύ Μήτσο που μαρκάρεις με μπουκάλα οξυγόνου…
ΑΝ αυτά μου προσάπτετε ξανασκεφτείτε το
Γιατί αυτή τη φορά…
την ιστορία δεν θα τη γράψουν οι δικαστές , θα τη γράψει ο Πλουμπίδης.
ΖΗΤΩ Ο ΑΙΣΘΗΣΙΑΜΟΣ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Αιγάλεω 14/6/2010
Ο υπογράφων
(http://www.youtube.com/watch?v=6E2hYDIFDIU)
ΠΡΟΣ
Εκείνους που έταξαν τη ζωή τους να φυλάνε τις Θερμοπύλες του αισθησιασμού
Είναι μέρες που κανείς νοιώθει τόσο δυνατός και τόσο ανώτερος που μπορεί να καταπιεί την αδικία να στυλώσει τα πόδια του στο γρασίδι , να σφίξει τα δόντια και να πάει παρακάτω. Είναι μέρες όμως ,σαν κι αυτήν που η αξιοπρέπεια συναντά την αγανάκτηση και η σύγκρουση μοιάζει με πεπρωμένο ή αν προτιμάτε με νομοτέλεια.
Η παρούσα συντάσσεται , λίγο πριν την αναμέτρηση της ομάδας μας με την παντάνασα , με αποστολή να αποτινάξει σαν υαλοκαθαριστήρας τη λάσπη που τεχνηέντως ρίχνουν κυβερνολάτρες και απολογητές του τάληρου στο παρμπρίζ του σέντρε φω και ανθρώπου ΜΥΣΤΑ. Σε Αυτόν που όποτε το καθήκον καλεί δηλώνει παρών ακόμη και με μισό πόδι αλλά ποτέ με λιγότερα από τρία καρύδια , (ακαθάριστα, με το τσόφλι ,όχι ψίχα ).
Σε Αυτόν που μακριά από ιδεολογικές κράμπες ,αντιλαμβάνεται ορθά τον ποδοσφαιρικό αισθησιασμό πολυεπίπεδα , μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, κατακτώντας με στυλ (καφέ καστόρινο μοκασίνι , παντελόνι κάπρι καρότο και no name, τιρκουάζ πόλο (giati einai apo monos tou firma) την διαιτητική εύνοια την ώρα που εντός του γηπέδου το ασουλούπωτο ασκέρι κέρδιζε τον οίκτο θυμίζοντας δύτη μετά από εξάλεπτη άπνοια.
Αλλά ας γυρίσουμε στην ουσία!
Αισθησιακοί όπως …
….αισθήσεις,
αυτές που σας λαθεύουν και αδυνατείτε να αντιληφθείτε πως η επιστροφή του ΜΥΣΤΑ σηματοδότησε την επιστροφή των οπαδών στις εξέδρες μακριά από την κυβερνοφάμπρικα της διχόνοιας , να χειροκροτούν και να κράζουν τρώγοντας πασατέμπο αντί να κάνουν λάϊκ και τογκλ πίνοντας Lipton Linea.
….αισθητική .
-Αννούλα είμαστε από διαφορετικούς κόσμους!!!.
Όσο οι φόρμες και το κόκκινο μπλουζάκι του Αλέφαντου θα αποτελούν ενδυματολογικό μονόδρομό σας , θα προσέρχομαι στο γήπεδο ακούραστος βουβουζέλα του αισθησιασμού και διάκονος της φινέτσας, οπλισμένος με αβάντ γκαρντ αυθάδεια σαν άλλος κουστουμαρισμένος κόουτς Μαραντόνα .
… και τέλος αισθησιασμός
… το κυνήγι του ωραίου, αν είναι η αγάπη αμαρτία…, το ασθενές φύλλο, ένα απόγευμα στη Μονμάρτη , ένα δειλινό στις Τζιτζιφιές, ένα παιγνιδιάρικο βλέμμα και μια μπαλιά σαραντάρα , ένα τακουνάκι επιδέξιο σαν κόρτε παλιάς κοπής, ένα και ένα κάνουν δύο, αν όχι εμείς ποιοι; αν όχι τώρα πότε;
Παπαγαλάκια της μιζέριας , συναισθηματικοί ευνούχοι, αρνητές του ονείρου , υβριστές του γούστου και εσύ Μήτσο που μαρκάρεις με μπουκάλα οξυγόνου…
ΑΝ αυτά μου προσάπτετε ξανασκεφτείτε το
Γιατί αυτή τη φορά…
την ιστορία δεν θα τη γράψουν οι δικαστές , θα τη γράψει ο Πλουμπίδης.
ΖΗΤΩ Ο ΑΙΣΘΗΣΙΑΜΟΣ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Αιγάλεω 14/6/2010
Ο υπογράφων
Αισθησιακοί ३ - Παντάνασα 3
Ήμαστε καλύτεροι
Είμαστε καλύτεροι
Θα είμαστε καλύτεροι
Χωρίς τερματοφύλακα που έκανε μπάνιο στην θάλασσα κι ένα τηλέφωνο δεν πήρε να ειδοποιήσει (!ακούμε προτάσεις για ποινές!) αλλά αποδίδοντας μπάλα καλύτερη απ' αυτή που παρακολουθούν εκατομμύρια φίλαθλοι στο μουντιάλ οι Αισθησιακοί, ναι μεν δεν νίκησαν, είναι όμως οι ηθικοί νικητές. Κόντρα στους 2ους της βαθμολογίας προηγηθήκαμε 2-0 και 3-2 αλλά πληρώνοντας δυο-τρία λάθη δεν καταφέραμε να κερδίσουμε κι έτσι η ιστορία έγραψε 3-3. Και να κερδίζαμε βέβαια βαθμολογικά δεν άλλαζε κάτι απλά επειδή τον τίτλο του φονέα των φαβορί τον διεκδικούμε με ζήλο την θέλαμε την 2η νίκη επί της Παντάνασας.
Σήμερα η ομάδα θύμισε παλιές καλές εποχές όταν μας κοουτσάριζε ο Γκούντε και κάναμε βιντεοθεραπεία κάθε Τρίτη ή Τετάρτη βράδυ σπίτι του Μήτσου. Παίξαμε οργανωμένα, με την μπάλα κάτω κυρίως, δεν κλειστήκαμε πίσω, δεν αφήσαμε τους αντιπάλους να κάνουν μεγάλες φάσεις. Βοήθησε κι η επανεμφάνιση Ηλία και Παντελή. Ειδικά ο Ηλίας πήγε πολύ καλά.
Διακρίθηκε βέβαια ο Μύστα που τα έδωσε όλα πίσω, ήταν μια άμυνα μόνος του κι ο Ντίνος που έβαλε μια γκολάρα, σουτ στο γάμμα κι έδωσε έτοιμο γκολ στον Μίλτο αφού πέρασε 2-3 παίχτες. Για να μην καβαλήσει το καλάμι ο Δον Ζουάν της Ευελπίδων (γιατί για τον Ντίνο δεν φοβόμαστε) να του θυμίσουμε ότι όταν ο αντίπαλος εκτελεί φάουλ, το τείχος πρέπει να μένει συμπαγές κι ότι οι πολλές ντρίμπλες στην άμυνα δεν ωφέλησαν ποτέ κανέναν. Ξέρουμε ότι ο πόθος του υψηλόσωμου συμπαίκτη μας να γίνει επιθετικός είναι αδύνατον να τιθασευτεί ώρες-ώρες όμως καλύτερα να συνηθίσει στην ιδέα ότι θα τριανταρήσει κινούμενος στην ίδια ευθεία με τον ασθμαίνοντα Μήτσο, τον Παντελή, τον Γιώργο και τον Ντίνο. Μύστα αγόρι μου "εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Sensuals"!
Να σημειώσουμε ότι το ματς διεξήχθη και πάλι χωρίς την παρουσία των εκλεκτών μας φιλάθλων, χωρίς τη γλυκιά γεύση του ραβανί ή του λεμονοκέικ στα χείλη μας ενώ παράλληλα δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι το παράρτημά μας οι Μαχητές έχουν κάνει βήματα προόδου σ' αυτό το επίπεδο.
Επίσης, ελλείψει GiGi την εστία υπερασπίστηκε ο yorgos mi και αν ξαναλείψει ο GiGi θα το ξανακάνει.
Ας μην γράψουμε παραπάνω γιατί την παράσταση αυτή την εβδομάδα πρέπει να κλέψει το κείμενο-παρέμβαση του Μύστα που θα τυπωθεί σε 500 συλλεκτικά αντίτυπα και θα μοιραστεί σε αντίστοιχους τυχερούς στο κέντρο της Αθήνας.
Την άλλη εβδομάδα έχουμε Play-Off...κατάλαβες τι γίνεται έτσι;
Έπαιξαν: Yorgos Mi (τερματοφύλακας), Μύστα, Ντίνος, Μήτσος (aka βγαίνω στο δίλεπτο αλλαγή από βαρεμάρα), Κώστας, Ηλίας, Μίλτος, Στέφανος, Παντελής.
Τον έπαιξε (άσχημα όμως) ο παραλιάρχης GiGi.
Είμαστε καλύτεροι
Θα είμαστε καλύτεροι
Χωρίς τερματοφύλακα που έκανε μπάνιο στην θάλασσα κι ένα τηλέφωνο δεν πήρε να ειδοποιήσει (!ακούμε προτάσεις για ποινές!) αλλά αποδίδοντας μπάλα καλύτερη απ' αυτή που παρακολουθούν εκατομμύρια φίλαθλοι στο μουντιάλ οι Αισθησιακοί, ναι μεν δεν νίκησαν, είναι όμως οι ηθικοί νικητές. Κόντρα στους 2ους της βαθμολογίας προηγηθήκαμε 2-0 και 3-2 αλλά πληρώνοντας δυο-τρία λάθη δεν καταφέραμε να κερδίσουμε κι έτσι η ιστορία έγραψε 3-3. Και να κερδίζαμε βέβαια βαθμολογικά δεν άλλαζε κάτι απλά επειδή τον τίτλο του φονέα των φαβορί τον διεκδικούμε με ζήλο την θέλαμε την 2η νίκη επί της Παντάνασας.
Σήμερα η ομάδα θύμισε παλιές καλές εποχές όταν μας κοουτσάριζε ο Γκούντε και κάναμε βιντεοθεραπεία κάθε Τρίτη ή Τετάρτη βράδυ σπίτι του Μήτσου. Παίξαμε οργανωμένα, με την μπάλα κάτω κυρίως, δεν κλειστήκαμε πίσω, δεν αφήσαμε τους αντιπάλους να κάνουν μεγάλες φάσεις. Βοήθησε κι η επανεμφάνιση Ηλία και Παντελή. Ειδικά ο Ηλίας πήγε πολύ καλά.
Διακρίθηκε βέβαια ο Μύστα που τα έδωσε όλα πίσω, ήταν μια άμυνα μόνος του κι ο Ντίνος που έβαλε μια γκολάρα, σουτ στο γάμμα κι έδωσε έτοιμο γκολ στον Μίλτο αφού πέρασε 2-3 παίχτες. Για να μην καβαλήσει το καλάμι ο Δον Ζουάν της Ευελπίδων (γιατί για τον Ντίνο δεν φοβόμαστε) να του θυμίσουμε ότι όταν ο αντίπαλος εκτελεί φάουλ, το τείχος πρέπει να μένει συμπαγές κι ότι οι πολλές ντρίμπλες στην άμυνα δεν ωφέλησαν ποτέ κανέναν. Ξέρουμε ότι ο πόθος του υψηλόσωμου συμπαίκτη μας να γίνει επιθετικός είναι αδύνατον να τιθασευτεί ώρες-ώρες όμως καλύτερα να συνηθίσει στην ιδέα ότι θα τριανταρήσει κινούμενος στην ίδια ευθεία με τον ασθμαίνοντα Μήτσο, τον Παντελή, τον Γιώργο και τον Ντίνο. Μύστα αγόρι μου "εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Sensuals"!
Να σημειώσουμε ότι το ματς διεξήχθη και πάλι χωρίς την παρουσία των εκλεκτών μας φιλάθλων, χωρίς τη γλυκιά γεύση του ραβανί ή του λεμονοκέικ στα χείλη μας ενώ παράλληλα δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι το παράρτημά μας οι Μαχητές έχουν κάνει βήματα προόδου σ' αυτό το επίπεδο.
Επίσης, ελλείψει GiGi την εστία υπερασπίστηκε ο yorgos mi και αν ξαναλείψει ο GiGi θα το ξανακάνει.
Ας μην γράψουμε παραπάνω γιατί την παράσταση αυτή την εβδομάδα πρέπει να κλέψει το κείμενο-παρέμβαση του Μύστα που θα τυπωθεί σε 500 συλλεκτικά αντίτυπα και θα μοιραστεί σε αντίστοιχους τυχερούς στο κέντρο της Αθήνας.
Την άλλη εβδομάδα έχουμε Play-Off...κατάλαβες τι γίνεται έτσι;
Έπαιξαν: Yorgos Mi (τερματοφύλακας), Μύστα, Ντίνος, Μήτσος (aka βγαίνω στο δίλεπτο αλλαγή από βαρεμάρα), Κώστας, Ηλίας, Μίλτος, Στέφανος, Παντελής.
Τον έπαιξε (άσχημα όμως) ο παραλιάρχης GiGi.
Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010
Μουντιάλ
Είπαμε να μη μείνουμε εκτός επικαιρότητας και να ασχοληθούμε με την αποκαλούμενη γιορτή του ποδοσφαίρου, το γεγονός που καθηλώνει εκατομμύρια ανθρώπων στους καναπέδες τους αντί να κάνουν μπάνιο στην παραλία, που εκτοξεύει την κατανάλωση πίτσας, μπύρας και σουβλακίου στα ύψη, που αυξάνει τον τζίρο στις εταιρείες στοιχημάτων σε μια στοιχηματικά νεκρή ή έστω ημιθανή περίοδο, που κάνει τα νεύρα των γυναικών τσατάλια (όσων τουλάχιστον αρνούνται να υιοθετήσουν τις συνήθειες των ανδρών τους), που κάνει τον κάθε πικραμένο να γελάσει αν πάει καλά η εθνική ομάδα του ή να πέσει σε βαθύτερη κατάθλιψη αν πάει κι αυτή σκατά.
Για κάποιους αυτή η διοργάνωση είναι απλά μια αθλητική γιορτή, για άλλους ένα εμπορικό πανηγύρι με πολιτικό background και προεκτάσεις. Όπως και να'χει στη διπλανή ψηφοφορία διαλέγουμε την ομάδα που θεωρούμε ως την πιο Αισθησιακή αυτού του μουντιάλ κι από κάτω στα σχόλια αιτιολογούμε την απάντησή μας (εκεί που λέει βρωμόλογα, ντε!).
Η ψηφοφορία θα μείνει ανοιχτή ως το τέλος του Μουντιάλ. Επιτρέπονται παραπάνω από μια επιλογές για τους αναποφάσιστους (αλλά μην το παρακάνετε κιόλας).
Sensuals - Τα μυαλά μας πονάνε
Για κάποιους αυτή η διοργάνωση είναι απλά μια αθλητική γιορτή, για άλλους ένα εμπορικό πανηγύρι με πολιτικό background και προεκτάσεις. Όπως και να'χει στη διπλανή ψηφοφορία διαλέγουμε την ομάδα που θεωρούμε ως την πιο Αισθησιακή αυτού του μουντιάλ κι από κάτω στα σχόλια αιτιολογούμε την απάντησή μας (εκεί που λέει βρωμόλογα, ντε!).
Η ψηφοφορία θα μείνει ανοιχτή ως το τέλος του Μουντιάλ. Επιτρέπονται παραπάνω από μια επιλογές για τους αναποφάσιστους (αλλά μην το παρακάνετε κιόλας).
Sensuals - Τα μυαλά μας πονάνε
Τρίτη 8 Ιουνίου 2010
Αισθησιακοί 5 - Κροκόδειλοι 2
Αργά-αργά
Βαριά-βαριά
Σ' ακούω στο σκοτάδι.
Το κουρασμένο βήμα σου
Να σέρνεται
Κάθε βράδυ, κάθε βράδυ"
http://www.youtube.com/watch?v=tuq1I-cfn_8
(αφιερωμένο στην ομαδάρα μας)
Τα 8 κουρασμένα παληκάρια των Αισθησιακών δεν κατάφεραν να πάνε κόντρα στις επιδόσεις των πνευμόνων τους, κόντρα στα αποθέματα ενέργειας, σακχάρων και την έκταση των μυικών τους ιστών.
Για ένα ημίχρονο η γραμμή Μαζινό άντεξε στις συνεχείς επελάσεις των αντιπάλων και πέρα από ένα γρήγορο και ξαφνικό γκολ κινδυνέψαμε λίγες φορές. Οι αντίπαλοι είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, βρίσκονταν συνεχώς στην επίθεση, είχαν κατοχή της μπάλας αλλά την περιοχή μας σπάνια την πατούσαν.
Ώσπου συνέβη αυτό που όλοι/ες/α περιμέναμε καιρό τώρα, αυτό που λαχταρούσαμε όπως λαχταρά τη βροχή το σκασμένο από τη ζέστη χώμα, όπως το πεινασμένο μωρό που ψάχνει το στήθος της μάνας του τραβώντας ενστικτωδώς την μπλούζα της, αυτό που περιμέναμε όπως περιμένει το γράμμα της αγαπημένης του που ποτέ δεν φτάνει ο φυλακισμένος, σαν τον φαντάρο που για μήνες πάει στο επισκεπτήριο για να αντικρύσει μια άδεια καρέκλα αλλά έχει πάντα την ελπίδα ότι την επόμενη φορά αυτό που περιμένει θα γίνει.
Η ΓΚΟΛΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΚΕΡΚΙΔΑΣ ΤΑΡΑΞΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ.-
Το πλήθη παραληρούσαν όπως οι κομμουνιστές όταν επέστρεψε ο Νίκος Ζαχαριάδης απ' το Νταχάου το '45, όπως οι δεξιοί όταν επέστρεψε ο βασιλιάς το '46!
Καταγγέλουμε το γεγονός ότι η γκολάρα του Αγαπημένου δεν μέτρησε για 2 ή 3 αλλά μόνο για 1. Καταγγέλουμε το γεγονός ότι το ματς δεν έληξε επί τόπου. Το κατεστημένο του kifissosclub που δεν μας επιτρέπει να χαρούμε τέτοιες μοναδικές στιγμές θα βρει την Αισθησιακή στρατιά με το όπλο παρά πόδα. Διεκδικούμε το ροζ φύλλο αγώνα κάθε φορά που σκοράρει ο Αγαπημένος της Κερκίδας. Τίποτα περισσότερο-Τίποτα λιγότερο!
Μπροστά σ' αυτή την προκλητική συμπεριφορά ο Αγαπημένος της Κερκίδας αρνήθηκε να ξαναπροσφέρει ηδονή στους λάτρεις της στρογγυλής θεάς κι έτσι όταν του δόθηκε η ευκαιρία να κάνει το 2-1 μπροστά σε κενή εστία, έστειλε την μπάλα πάνω απ' το οριζόντιο δοκάρι...
Έτσι λοιπόν έληξε το α'ημίχρονο. Στο β'ημίχρονο -όπως αφήνει να εννοηθεί ο πρόλογος- τα καύσιμα της αισθησιακής ατμομηχανής άρχισαν να τελειώνουν. Κι όσο τελείωναν τόσο εμφανέστερο γινόταν το χάσμα μεταξύ της επιθετικής και της αμυντικής γραμμής. Οι αντίπαλοι εγκατέλειψαν τις άκαρπες γιόμες κι άρχισαν να παίζουν με την μπάλα κάτω. Μάλιστα κάποιοι εξ αυτών αρκούνταν απλά να την ανοίγουν στον κενό χώρο και να τρέχουν προσπερνώντας μας στο σπριντ. Το καταγγέλουμε κι αυτό. Εκμεταλλεύονται τον άδικο κανονισμό που απαγορεύει στα σκληρά καρύδια της Αισθησιακής άμυνας να κάνουν τάκλιν. Νομίζετε δλδ πώς ξέρετε μπάλα; Νομίζετε πως αυτό είναι θέαμα; Αν ξέρετε μπάλα περάστε μας με ντρίμπλα κι όχι με σπριντ. Επίσης να προσθέσουμε ότι "όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια".
Μ' αυτά και μ' αυτά το σκορ έληξε 5-2. Το 2ο γκολ για μας ο Μίλτος μετά από ωραία πάσα του Στέφανου (αυτοί οι 2 όταν θέλουν συνδυάζονται μια χαρά).
Πριν τελειώσουμε πρέπει αναμφίβολα να κράξουμε τους: Μύστα, Ηλία, Παντελή για τη συνεχή απουσία τους απ' τις υποχρεώσεις της ομάδας. Λοιπόν νευροκαβαλικέματα, τριήμερα, clubbing, γκόμενες, θλάσεις, οκνηρία κ.ο.κ. παύουν να αποτελούν δικαιολογίες. Σοβαρευτείτε αν δεν θέλετε να ξυπνήσετε ένα πρωί και να βρείτε την πόρτα του σπιτιού σας βαμμένη ροζ και μια μαύρη προκήρυξη των Ταξιαρχιών των Μαρτύρων του Αισθησιασμού καρφωμένη πάνω της.
Εκτός των άλλων ουδείς αναντικατάστατος και οι υποψήφιοι για την χρυσή 11άδα των Αισθησιακών είναι πολλοί και διψασμένοι για χάδια και τάκλιν.
Προκλητικές εμφανίσεις με μοκασίνια, lacoste κλπ στο γήπεδο, ανάλογες με την χθεσινή του Μύστα δεν θα ξαναγίνουν ανεκτές. Υπάρχει πάντα κι η λύση του δανεισμού στο παράρτημα των Μαχητών.
Έπαιξαν (κι επέζησαν): GiGi, Γιώργος, Ντίνος, Μήτσος, Στέφανος, Αγαπημένος της Κερκίδας, Αντρέας, Μίλτος.
και
Τον Έπαιξαν: Μύστα, Ηλίας, Παντελής
Βαριά-βαριά
Σ' ακούω στο σκοτάδι.
Το κουρασμένο βήμα σου
Να σέρνεται
Κάθε βράδυ, κάθε βράδυ"
http://www.youtube.com/watch?v=tuq1I-cfn_8
(αφιερωμένο στην ομαδάρα μας)
Τα 8 κουρασμένα παληκάρια των Αισθησιακών δεν κατάφεραν να πάνε κόντρα στις επιδόσεις των πνευμόνων τους, κόντρα στα αποθέματα ενέργειας, σακχάρων και την έκταση των μυικών τους ιστών.
Για ένα ημίχρονο η γραμμή Μαζινό άντεξε στις συνεχείς επελάσεις των αντιπάλων και πέρα από ένα γρήγορο και ξαφνικό γκολ κινδυνέψαμε λίγες φορές. Οι αντίπαλοι είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, βρίσκονταν συνεχώς στην επίθεση, είχαν κατοχή της μπάλας αλλά την περιοχή μας σπάνια την πατούσαν.
Ώσπου συνέβη αυτό που όλοι/ες/α περιμέναμε καιρό τώρα, αυτό που λαχταρούσαμε όπως λαχταρά τη βροχή το σκασμένο από τη ζέστη χώμα, όπως το πεινασμένο μωρό που ψάχνει το στήθος της μάνας του τραβώντας ενστικτωδώς την μπλούζα της, αυτό που περιμέναμε όπως περιμένει το γράμμα της αγαπημένης του που ποτέ δεν φτάνει ο φυλακισμένος, σαν τον φαντάρο που για μήνες πάει στο επισκεπτήριο για να αντικρύσει μια άδεια καρέκλα αλλά έχει πάντα την ελπίδα ότι την επόμενη φορά αυτό που περιμένει θα γίνει.
Η ΓΚΟΛΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΚΕΡΚΙΔΑΣ ΤΑΡΑΞΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ.-
Το πλήθη παραληρούσαν όπως οι κομμουνιστές όταν επέστρεψε ο Νίκος Ζαχαριάδης απ' το Νταχάου το '45, όπως οι δεξιοί όταν επέστρεψε ο βασιλιάς το '46!
Καταγγέλουμε το γεγονός ότι η γκολάρα του Αγαπημένου δεν μέτρησε για 2 ή 3 αλλά μόνο για 1. Καταγγέλουμε το γεγονός ότι το ματς δεν έληξε επί τόπου. Το κατεστημένο του kifissosclub που δεν μας επιτρέπει να χαρούμε τέτοιες μοναδικές στιγμές θα βρει την Αισθησιακή στρατιά με το όπλο παρά πόδα. Διεκδικούμε το ροζ φύλλο αγώνα κάθε φορά που σκοράρει ο Αγαπημένος της Κερκίδας. Τίποτα περισσότερο-Τίποτα λιγότερο!
Μπροστά σ' αυτή την προκλητική συμπεριφορά ο Αγαπημένος της Κερκίδας αρνήθηκε να ξαναπροσφέρει ηδονή στους λάτρεις της στρογγυλής θεάς κι έτσι όταν του δόθηκε η ευκαιρία να κάνει το 2-1 μπροστά σε κενή εστία, έστειλε την μπάλα πάνω απ' το οριζόντιο δοκάρι...
Έτσι λοιπόν έληξε το α'ημίχρονο. Στο β'ημίχρονο -όπως αφήνει να εννοηθεί ο πρόλογος- τα καύσιμα της αισθησιακής ατμομηχανής άρχισαν να τελειώνουν. Κι όσο τελείωναν τόσο εμφανέστερο γινόταν το χάσμα μεταξύ της επιθετικής και της αμυντικής γραμμής. Οι αντίπαλοι εγκατέλειψαν τις άκαρπες γιόμες κι άρχισαν να παίζουν με την μπάλα κάτω. Μάλιστα κάποιοι εξ αυτών αρκούνταν απλά να την ανοίγουν στον κενό χώρο και να τρέχουν προσπερνώντας μας στο σπριντ. Το καταγγέλουμε κι αυτό. Εκμεταλλεύονται τον άδικο κανονισμό που απαγορεύει στα σκληρά καρύδια της Αισθησιακής άμυνας να κάνουν τάκλιν. Νομίζετε δλδ πώς ξέρετε μπάλα; Νομίζετε πως αυτό είναι θέαμα; Αν ξέρετε μπάλα περάστε μας με ντρίμπλα κι όχι με σπριντ. Επίσης να προσθέσουμε ότι "όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια".
Μ' αυτά και μ' αυτά το σκορ έληξε 5-2. Το 2ο γκολ για μας ο Μίλτος μετά από ωραία πάσα του Στέφανου (αυτοί οι 2 όταν θέλουν συνδυάζονται μια χαρά).
Πριν τελειώσουμε πρέπει αναμφίβολα να κράξουμε τους: Μύστα, Ηλία, Παντελή για τη συνεχή απουσία τους απ' τις υποχρεώσεις της ομάδας. Λοιπόν νευροκαβαλικέματα, τριήμερα, clubbing, γκόμενες, θλάσεις, οκνηρία κ.ο.κ. παύουν να αποτελούν δικαιολογίες. Σοβαρευτείτε αν δεν θέλετε να ξυπνήσετε ένα πρωί και να βρείτε την πόρτα του σπιτιού σας βαμμένη ροζ και μια μαύρη προκήρυξη των Ταξιαρχιών των Μαρτύρων του Αισθησιασμού καρφωμένη πάνω της.
Εκτός των άλλων ουδείς αναντικατάστατος και οι υποψήφιοι για την χρυσή 11άδα των Αισθησιακών είναι πολλοί και διψασμένοι για χάδια και τάκλιν.
Προκλητικές εμφανίσεις με μοκασίνια, lacoste κλπ στο γήπεδο, ανάλογες με την χθεσινή του Μύστα δεν θα ξαναγίνουν ανεκτές. Υπάρχει πάντα κι η λύση του δανεισμού στο παράρτημα των Μαχητών.
Έπαιξαν (κι επέζησαν): GiGi, Γιώργος, Ντίνος, Μήτσος, Στέφανος, Αγαπημένος της Κερκίδας, Αντρέας, Μίλτος.
και
Τον Έπαιξαν: Μύστα, Ηλίας, Παντελής
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
