Αισθησιακοί (Sensuals) 1 - Ταυρομάχοι (Matadors) 1

Αυτή η περιγραφή θα είναι εριστική, θα είναι σκληρή, θα βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, θα βάλει μπρος το πενταετές πλάνο εξυγίανσης των Αισθησιακών!

Στον πρώτο γύρο τους κερδίσαμε 7-1. Σήμερα ήρθαμε 1-1.
Το 1 στην άμυνα σταθερό και μάλιστα χωρίς τερματοφύλακα σήμερα. Το τονίζω...χωρίς τερματοφύλακα πίσω!
Ποιος φταίει λοιπόν;; Η επίθεσηηηη! Αν ξεπεράσουμε, δε, τα συνδικαλιστικά τρικ του στυλ "η καλή επίθεση ξεκινάει απ' την άμυνα" και τούμπαλιν μπορούμε να στήσουμε τους επιθετικούς μας στον τοίχο, να τους γιαουρτώσουμε και να μη νιώσουμε και καμιά τύψη...άνετα!

1. Έχασαν τ' άχαστα!
2. Κοντρόλ δεν κάνανε
3. Δεν έστριβαν
4. Σωστές θέσεις σπάνια έπαιρναν
και 5. Δεν σκόραραν!

Σημειωτέον ότι σήμερα παίξαμε με 2 και όχι 3 αμυντικούς δηλαδή ενισχύσαμε το κέντρο και την επίθεση.
Αν και προσπαθήσαμε σε κάποιες φάσεις δεν μας έβγαινε. Κάτι λείπει απ' την ομάδα. Σίγουρα ο Ηλίας που το'χει ρίξει έξω τελευταία είναι μεγάλη απώλεια αλλά άλλες απουσίες από τον βασικό κορμό των Αισθησιακών δεν είχαμε σήμερα (λες να φταίει αυτό;). Και τελικά 7-1 τους είχαμε κερδίσει...

Για να ξεπεραστεί αυτή η νωθρότητα που μας χαρακτηρίζει τελευταία υπάρχουν δυο τρόποι:

Α. Δίνουμε γη και ύδωρ στον φραπεδοφόρο προπονητάκο μας Γκούντε να ξανακάτσει στον πάγκο της ομάδας μας, να μας καθοδηγεί και να μας κράζει. Για να ντρεπόμαστε και λίγο...
Β. Προβαίνουμε άμεσα σε μαζικές δράσεις Αισθησιακής συσπείρωσης κι ανύψωσης ηθικού (πάρτυ; γεύμα; ρτούζα-πα;). Το 'χουμε ξαναπεί. Μας λείπει πλέον η ματιά του τίγρη!

Επίσης να σημειώσω ότι η μόνιμη απουσία οπαδών και προέδρου μάλλον δεν βοηθάει. Μας στερεί από ακόμα ένα κίνητρο.

Λεπτομέρειες για τον αγώνα δεν θα αναφέρω, θα πω μόνο ότι ο Μάριος στο β'ημίχρονο έπαιξε σαν μεγάλος τερματοφύλακας αποδεικνύοντας ότι είναι πραγματικά ένα πασπαρτού στα χέρια κάθε προπονητή. Έχει παίξει μπακ, στο α' ημίχρονο έπαιξε κέντρο, έχει παίξει και λίγο επίθεση με εκείνη την συγκινητική προσπάθεια για φαντασμαγορικό γκολ που δυστυχώς δεν καρποφόρησε. Φυσικά πρέπει να αναφερθεί ότι στο α'ημίχρονο ο εκτελών χρέη τερματοφύλακα και φλυαρών τώρα, έσωσε ένα κρίσιμο τετ-α-τετ στο 0-0. Παρακαλώ να παρασημοφορηθώ με το βραβείο Rene Higuita (φώτο: http://www.virginmedia.com/microsites/sport/slideshow/worst-haircuts/img_6.jpg και δράση http://www.youtube.com/watch?v=yCxe4r6SjH0).

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι ελπίζω, την άλλη Δευτέρα στις 22:00 αντιμέτωποι με την Ομάδα Ε, η νίκη είναι μονόδρομος. Τους είχαμε κερδίσει 6-1. Κάτω από 3 γκολ μπροστά και πάνω από 2 πίσω είναι αποτυχία.

Έπαιξαν: Γιώργος, Χρήστος, Μάριος, Θανάσης, Μύστα, Αντρέας, Αγαπημένος της Κερκίδας, Μίλτος, Γιώργος (του Ηλία).

Υ.Γ.

Η λήξη της πρώτης ψηφοφορίας του blog έβγαλε ως συνεκτικό στοιχείο των Αισθησιακών την κρυφή gay πλευρά τους. Αφιερωμένο λοιπόν http://www.youtube.com/watch?v=2CfcNPbYYDs

Go cowboyz!

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Μαχητές (Fighters) 12

"Ερωτεύτηκα τον βιαστή μου" ομολόγησε το αθώο θύμα. "Δεν με νοιάζει που ήταν σκληρός μαζί μου στην αρχή. Τώρα είμαι σίγουρη πως μ' αγαπάει. Θέλω να τον συναντάω συνέχεια" πρόσθεσε.

Όπως σχολίασαν κάποιοι, η εαρινή σεζόν δεν μας πάει ιδιαίτερα. Οι Αισθησιακοί περνάνε κρίση, όχι σαν την οικονομική που περνάει ο ντουνιάς ολόκληρος...αγωνιστική κρίση. Λίγο οι συνεχείς απουσίες, λίγο η πρόεδρος που ξαφνικά αποφάσισε ότι πρέπει να απογαλακτιστούμε και δεν μας καταδέχεται, λίγο ότι κάποιοι-κάποιοι το'χουν κάνει χούι να αργούν 20 λεπτά...λίγο αυτό λίγο εκείνο...κι από λίγο-λίγο γίνεται πολύ που λέει και ένα ρεμπέτικο.

Πριν καν το καταλάβουμε χάναμε 3-0. Μετά 3-1 κι αναθαρρήσαμε. Το ημίχρονο όμως έληξε κάπου 7-1. Στο δεύτερο ημίχρονο ισορροπήσαμε το ματς και το παιχνίδι θα έληγε κανονικά 11-2 αν στην φάση του τελευταίου δευτερολέπτου ο Yorgos Mi (yeah, that's me!) δεν ήταν τόσο αναποφάσιστος για το αν θα κυνηγήσει την μπάλα ή όχι. Μέχρι να αποφασίσει (ωραία δεν είναι να μιλάς για τον εαυτό σου σε γ' πρόσωπο;) είχε ήδη περάσει την γραμμή.

Ο Καγκιλέρης κι οι Καγκιλέριοι στον έβδομο ουρανό, οι Αισθησιακοί στα τάρταρα. Μήπως πρέπει να αρχίσουν να πέφτουν κεφάλια; Αλλά ποιος θα τα κόψει αφού δεν έχουμε πρόεδρο; Μήπως πρέπει κάποιοι να πάνε στην κερκίδα; Αλλά ποιος θα τους βγάλει αφού δεν έχουμε προπονητή;

Μια άλλη άποψη λέει ότι τους αφήσαμε να χαρούν για να τους κερδίσουμε πάλι στον δεύτερο γύρο. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε τσαντιστεί μαζί τους που μας φέρθηκαν έτσι (μέχρι τελευταίο δευτερόλεπτο σκύλιαζαν να βάλουν γκολ!!) αλλά σαν να νομίζω ότι δεθήκαμε ακόμα περισσότερο με αυτούς τους αλητήριους τους Μαχητές. Εγώ ας πούμε θέλω να κυκλοφορήσει αρκουδάκι Καγκιλέρης για να κοιμάμαι μαζί του...

Για τον αγώνα τι να πω; Ας γράψουν κι οι άλλοι αν έχουν μούτρα.

Να πω μόνο ότι δεν έπαιξε ο Ηλίας που παραθερίζει κι ο Γκούντε που κοιτάει την καριέρα του (θα παρακαλάς μετά να παίξεις αλλά θα πάρεις τα ζουμερά @@ μας).
Καινούριο πρόσωπο ο φίλος του Ευθύμη, του φίλου του Ηλία, ο Χρήστος.
Χρήστο once a sensual, always a sensual!

Υ.Γ.1
Πάντως βάλαμε γκολάρες!
Υ.Γ.2
Πάντως ο Καγκιλέρης δεν με ντρίμπλαρε!
Υ.Γ.3
"Αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό, απόλαυσέ τον"...ταϊλανδέζικο γνωμικό που σώζει ζωές.
Υ.Γ.4
Κάγκι δεν πα να βιάσεις καμιά κατσίκα να γίνεις και θέμα στην ΑΕΚ; (http://kitrinomavro.komites.com/board//showthread.php?t=3919)

Αισθησιακοί (Sensuals) 4 - Εκτελεστές (Executioners) 7

Κακά παιδιά γιατί παίξατε έτσι;

Έτσι σας έμαθαν οι γονείς σας; Να κάνετε κοντρόλ στα 5 μέτρα; Να στήνετε την μπάλα και να κοιτάτε ακίνητοι τον αντίπαλο να τρέχει προς την μπάλα, να την παίρνει και να την βάζει στο τέρμα; Να μην μπορείτε να κάνετε μια σωστή πάσα; Να έρχεστε στο γήπεδο 9:25 ενώ ο αγώνας αρχίζει κανονικά στις 9;

Τι να λέμε τώρα; Στο πρώτο ημίχρονο χάναμε 5-0. Χτυπήσαμε ρεκόρ γελοιότητας σε μερικές φάσεις. Καλή ομάδα οι αντίπαλοι, ναι. Πρωτοπόροι κι αήττητοι στον όμιλο, ναι. Αλλά όχι κι έτσι! Ούτε οι αντίπαλοι των Harlem Globetrotters δεν έπαιζαν όπως εμείς στο α' ημίχρονο (http://www.youtube.com/watch?v=kyyZaJag2Fc).

Και να φανταστείτε ότι το ρεζιλίκι αυτό έγινε μπροστά στα μάτια της προέδρου που "ω! να 'τη έρχεται, ακούω τα βήματά της, σαν ποδοβολητό σελήνης..." (μεταξύ μας μάλλον ήθελε να πάρει ένα σακάκι...που τελικά όμως δεν το πήρε...άρα θα ξανάρθει).

Στο β' ημίχρονο κάτι κάναμε (βάλαμε 4 - φάγαμε 2) αλλά όταν ήδη χάνεις 5-0 πώς να δικαιολογηθείς; Χάο;

Οι καλύτεροι παίχτες μας ήταν ο Γιώργος (φίλος Ηλία) κι ο Ευθύμης (επίσης) και η αρχηγάρα μας που έπαιζε ενάντια στην παλιά του ομάδα και μάλλον ήθελε να δικαιολογήσει στον εαυτό του ότι καλά έκανε και την εγκατέλειψε για τους Αισθησιακούς. Οι υπόλοιποι στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα καλύτερα να μην υπήρχαμε. Δεν θα μπω στη λούμπα να ψάξω τον χειρότερο. Ξεκατινιαστείτε στα σχόλια.

Η αλήθεια έιναι ότι έλειπε και ο Μύστα από την άμυνα κι ο Γκούντε δεν μας τίμησε σήμερις, όχι ότι θα άλλαζε κάτι αν ερχόταν (χιούμορ-χιούμορ).

Γκολ έβαλαν οι Αντρέας, Ευθύμης, Γιώργος και Κώστας (αγαπημένε της κερκίδας αυτές οι αναλαμπές σου ώρες-ώρες με προβληματίζουν). Αυτογκόλ έβαλε ο Μίλτος ενώ ο Μιχάλης (τερματο"φύλακας") στην φάση των φάσεων έστησε την μπάλα με τα χεράκια του στον αντίπαλο για να την βάλει μέσα. Ακόμα αναρωτιέμαι αν όντως συνέβη αυτό ή αν ο Μιχάλης έχει μια περίεργη αίσθηση του χιούμορ.

Επόμενος αγώνας (εδώ σας θέλω) το ντέρμπυ των ντερμπίων με τους αγαπημένους φίλους και θανάσιμους αντιπάλους Μαχητές!! Την άλλη Δευτέρα στις 22:00.

Αισθησιακή επαναθεμελίωση τώρα, πριν να 'ναι αργά. Εκτός αν θέλετε να δείτε τον Καγκιλέρη να καφρίζει για τον επόμενο μήνα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ/ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

"ΜΑΛΛΙ ΜΠΑΜΠΑΚΙ ΨΩΛΗ ΦΑΡΜΑΚΙ"

Το Αισθησιακό κάλεσμα ήδη έχει προκαλέσει τριγμούς στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα, αν και δεν έχουν περάσει παρά μόνο ελάχιστες ώρες από το γενναίο άνοιγμά του στην κοινωνία. Αδίστακτοι καπιταλιστές, γραφειοκράτες παραγοντίσκοι, ποδοσφαιριστές-τσιράκια της εργοδοσίας και βιετναμέζοι βελονιστές αναμένεται να χτυπήσουν λυσσαλέα το λάγνο αυτό εγχείρημα.

Μπροστά στις προκλήσεις τους, οφείλουμε να αντιτάξουμε το δεύτερο πιο μεγάλο μας όπλο: την ιστορική συνέχεια του αισθησιασμού. Είναι χρέος μας απέναντι στην κοινωνία να καταδείξουμε το αυτονόητο, το γεγονός δηλαδή ότι ο Ποδοσφαιρικός Αισθησιασμός/ Αισθησιακός Ποδοσφαιρισμός δεν είναι μια νέα μόδα, ένα εφήμερο lifestyle, αλλά μια πραγματικότητα με τεράστια ιστορία.

Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες (αν και τόσος καιρός έχει περάσει) από τη ρομαντική/αισθησιακή εποχή που, πιτσιρίκια ακόμα, παίζαμε μπάλα γυμνοί στις αλάνες. Τότε που παίζαμε για τη φανέλα (όταν φορούσαμε) κι όχι για το χρήμα. Τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτοι Τιτάνες του Ποδοσφαιρικού Αισθησιασμού. Τότε που δεν υπήρχαν οι πολυτέλειες που απολαμβάνει η σημερινή νεολαία. Τότε που κυριαρχούσε η ανέχεια, αλλά τουλάχιστον υπήρχε τιμιότητα και αξιοπρέπεια.

Οι παραπάνω σκέψεις αποτελούν το εφαλτήριο για τη δημιουργία του Συλλόγου Παλαιμάχων Αισθησιασμού "Νίκος Κολομπούρδας" (Σ.Π.Α.Ν.Κ.). Με ορμητήριο την ακριτική Κέρκυρα (αν το Χαϊδάρι είναι η Μέκκα του Αισθησιασμού, η Κέρκυρα είναι η Μεδίνα του), ο ΣΠΑΝΚ:
- προσυπογράφει το Αισθησιακό μανιφέστο
- ψηφίζει με θάρρος ότι αυτό που ενώνει τους Αισθησιακούς είναι η αγάπη προς το πρωκτικό σεξ (ότι κι αν σημαίνει αυτό)
- θέτει ως πρωταρχικό του σκοπό τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της Αισθησιακής ιδεολογίας και την προπαγάνδισή της στην κοινωνία.

Ήδη η ίδρυση του ΣΠΑΝΚ έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό από την τοπική κοινωνία.Κι αυτή είναι μόνο η αρχή!

ο Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Γραμματέας, Ταμίας,
Μέλος και Αναπληρωματικό Μέλος

Το Αισθησιακό Μανιφέστο

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τα γήπεδα: το φάντασμα του Αισθησιασμού.

Καιρό τώρα οι διάφοροι απολογητές του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, επιχειρηματίες, παράγοντες, αθλητικογράφοι, παρουσιαστές, επαγγελματίες-οπαδοί δημιουργούν τον μύθο του "σύγχρονου ποδοσφαίρου των δις" που παίζεται κάπου ανάμεσα στις διαφημίσεις, τους σπόνσορες, τις κάμερες παρακολούθησης στα γήπεδα, τους σεκιουριτάδες ή/και τους μπράβους των προέδρων.
Ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικής, ραδιοφωνικής κι έντυπης παπαρολογίας έχτισαν και συντηρούν καθημερινά το ιδεολογικό οπλοστάσιο αυτού του "σύγχρονου ποδοσφαίρου" που άλλοτε μοιάζει με σαπουνόπερα κι άλλοτε με έπος.
Οι θεατές/φίλαθλοι -που τους έπεισαν ότι οι ίδιοι δεν μπορούν να παίξουν μπάλα παρά μόνο να παρακολουθούν τους άλλους να το κάνουν- ούτε που το κατάλαβαν πώς βρέθηκαν να υποστηρίζουν ΠΑΕ κι οι φωνές τους για ένα γκολ να είναι συνυφασμένες με κέρδη και χασούρα εκατομμυρίων ευρώ παγκοσμίως.

Αποκορύφωμα όλων, το αποστειρωμένο θέαμα του champions league, το καμάρι του επιχειρηματικού ποδοσφαίρου. Σαν να βλέπεις video-game ποδοσφαίρου. Οι φανέλες λάμπουν (το ίδιο κι οι καλογυαλισμένες καράφλες των διαιτητών), οι θεατές απλά αχνοφαίνονται σαν να είναι ζωγραφιστοί, οι διαφημίσεις φεγγοβολούν.

But where has the feeling gone?

Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τους "ειδικούς" του ποδοσφαίρου. Ήρθε η ώρα να γίνουμε ποδοσφαιριστές για τον εαυτό μας. Να συντρίψουμε τον "επαγγελματισμό" τους ανάμεσα στα πλαδαρά μας μπούτια. Να γκρεμίσουμε συθέμελα το δημιούργημά τους με ένα ατσούμπαλο τάκλιν, μία στραβοκλωτσιά. Ήρθε η ώρα να κάνουμε κοντρόλ με το καλάμι και πάσα με το μίτο. Κεφαλιά με την μύτη κι απόκρουση με τα μούτρα. Ήρθε η ώρα να γελοιοποιήσουμε τους θεσμούς τους και τις συνήθειές τους.

Το κίνημα του Ποδοσφαιρικού Αισθησιασμού/Αισθησιακού Ποδοσφαιρισμού με Μέκκα το Χαϊδάρι βγαίνει στα γήπεδα και δίνει ελπίδα. Με την πρώτη γυναίκα πρόεδρο στην ιστορία του ποδοσφαίρου γκρεμίζουμε τον φαλλοκρατισμό του αθλήματος. Αμοιβόμενοι με μασάζ και σοκολάτες επιστρέφουμε στην πηγή: η πραγματική ανταμοιβή δεν είναι υλική, η υλική ανταμοιβή είναι μοναχά συμβολική. Γι' αυτό και οι οπαδοί μας, μας βλέπουν χωρίς αντίτιμο και μάλιστα τους πληρώνουμε κιόλας για να έρθουν. Με την ανοιχτή σύνθεση της ομάδας μας σπάμε τον μύθο περί "ειδικών" στην μπάλα και διατρανώνουμε: Once a Sensual - Always a Sensual!

Ήρθε η ώρα να μιλήσουν τα τσαφ στην άμυνα, οι σούπες στο κέντρο κι οι μπεκάτσες στην επίθεση. Με την ματιά ενός μποξέρ και την χάρη μιας μπαλαρίνας...

Ήρθε η ώρα να παίξουμε Αισθησιακά!!