Αισθησιακοί (Sensuals) 1 - Blaugrana 2

Μερικές φορές μπορεί τυπικά να χάνεις αλλά ουσιαστικά να έχεις κερδίσει...

...and that's today's story. Βάλαμε δυο γκολ και χάσαμε 1-2!

Το αποτέλεσμα λέει ότι οι Αισθησιακοί υπέστησαν την πρώτη τους ήττα στο πρωτάθλημα. 1-2.
Όσοι όμως έζησαν τον αγώνα ξέρουν ότι η ομάδα ίσως και να έκανε την καλύτερη φετινή της εμφάνιση. Απέναντι στο φαβορί του ομίλου, τους Μπλαουγκράνα, που κέρδισαν με 13-0 και 9-3 τα δυο πρώτα τους ματς, δεχτήκαμε μόλις 1 γκολ στο τελευταίο λεπτό του αγώνα.
Το σημαντικότερο ήταν ότι οι αντίπαλοί μας αν και είχαν μεγαλύτερη κατοχή της μπάλας και βρίσκονταν συνήθως στην επίθεση δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν μεγάλες ευκαιρίες. Και τις λίγες φορές που το κατάφεραν, η τερματοφυλακάρα μας, ο Νίκος ήταν εκεί.
Στα πολύ θετικά η αμυντική μας λειτουργία. Μεγάλη πειθαρχία, πάθος στις διεκδικήσεις (επιτέλους έπεσαν και 2-3 κλωτσιές παραπάνω), αλληλοκάλυψη.
Τρωτό μας σημείο ακόμα, η ανάπτυξη. Είπαμε...θυμίζουμε τον ΠΑΟΚ του Σάντος. Μόνος προωθημένος ο Μίλτος, γιόμες και πήδα-Μίλτο-πήδα.

Στο πρώτο ημίχρονο καταφέραμε και ανταπεξήλθαμε στην πίεση των Μπλαουγκράνα ενώ μπροστά κυρίως απειλήσαμε με κάποιες προωθήσεις του Ηλία. Η ατυχία ήταν ότι βάλαμε αυτογκόλ σε μια ψιλο-ανύποπτη φάση που ο Χρήστος πήγε να διώξει σε άουτ με υπέροχη προβολή αλλά η μπάλα πήρε μια περίεργη τροχιά, ο Νίκος (τέρμα) βούτηξε να την πιάσει, την ακούμπησε λίγο αλλά τελικά...δοκάρι και μέσα (στο λάθος τέρμα).
Κι εκεί οι Sensuals έδειξαν πάλι χαρακτήρα μεγάλης ομάδας. Πέρυσι σε κάτι τέτοιες φάσεις μας έπαιρνε από κάτω και τρώγαμε άλλα 3-4.
Τώρα όμως επιμείναμε και σε μια φάση ο Ηλίας κάνοντας μια από τις γνωστές του κούρσες από τα αριστερά έβγαλε μπαλιά μισό-γκολ στον Μίλτο που πλάσαρε...και 1-1! Το ηθικό στα ύψη. Έτσι τέλειωσε και το α' ημίχρονο.

Στο δεύτερο μέρος οι Μπλαουγκράνα μπήκαν μουδιασμένοι, όλο άουτ στέλνανε την μπάλα. Τα 8 Αισθησιακά παλικάρια αν και είχαν σκάσει γιατί δεν είχαμε αλλαγές (Μήτσος άρρωστος) τα έδιναν όλα και με τον Μύστα σε ρόλο Κολοκοτρώνη στην άμυνα κρατούσαν γερά.
Είχαμε και 1-2 καλές ευκαιρίες μπροστά με καλύτερη μια σούπερ-κεφαλιά του Μίλτου (αισθητά ανεβασμένος απόψε) που κατέληξε λίίίγο άουτ.

Η ψυχρολουσία βέβαια ήρθε στο τελευταίο λεπτό όταν σε ένα κόρνερ των αντιπάλων έμεινε ένας παίχτης τους αφύλακτος στο δεύτερο δοκάρι και με κεφαλιά έκανε το 1-2. Νομίζω όμως ότι όλοι φύγαμε ικανοποιημένοι από το γήπεδο. Ίσως και περισσότερο π.χ. απ' ότι μετά την νίκη μας με 2-1 στο περασμένο ματς που όμως παίξαμε μέτρια.

Η καλή πορεία της ομάδας πιστοποιείται κι από το γεγονός ότι οι οπαδοί μας αρχίζουν να επιστρέφουν στο γήπεδο σιγά-σιγά. Η Δέσποινα ήταν εκεί και μας εμψύχωσε τραγουδώντας "χιλιόμετρα κάναμε πάλι, για τη μαστούρα μας την πιο μεγάλη, sensuals-εκδρομές-ναρκωτικ

ά, έτσι μάθαμέ από παιδιά...". Ο Χαλακατεβάκης δεν ξέρω τι έχει να πει επί τούτου. Εμάς μας νοιάζει ότι αναγνωρίζεται η προσπάθειά μας. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να συνδυάσουμε το come-back με θετικό αποτέλεσμα.

Έπαιξαν (από πίσω προς τα μπρος): Νίκος (τέρμα), Χρήστος, Μύστα, Γιώργος, Ηλίας, Αρχηγάρα-Αντρέας, Αγαπημένος της κερκίδας-Κώστας, Μίλτος.

υ.γ.
τα σχόλια για τον αγώνα εδώ. στο wall οι γενικές συζητήσεις (χαλακατεβάκης κι έτσι...ξέρετε εσείς)

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Ταυρομάχοι (Matadors) 1

Την ώρα που κάποιοι αποχαυνώνονταν μπροστά στο debate της ξεφτίλας, ο Αισθησιακός αθλητικός όμιλος έκανε το πρόταγμά του πραγματικότητα και δίδασκε Αισθησιακό Ποδοσφαιρισμό-Ποδοσφαιρικό

Αισθησιασμό οργώνοντας τα πράσινα χαλιά, τινάζοντας τα μαύρα κομμάτια του καουτσούκ σε κάθε γερό πάτημα, σε κάθε σύγκρουση με τους αντιπάλους, σε κάθε χτύπημα της μπάλας.
Οι Αισθησιακοί διάλεξαν οι ίδιοι το γήπεδο που θα παίξουν, δεν τους το καθόρισε ο αντίπαλος. Οι 8 των Αισθησιακών έπαιξαν και νίκησαν. Οι 6 του debate κατάφεραν να χάσουν όλοι μαζί. Τραγικά ψεύτες, τραγικά ανεπαρκείς, τραγικά γραφικοί αυτοί, απλά μαχόμενοι Αισθησιακοί εμείς.

Πάρτε το χαμπάρι πριν να είναι αργά. Ο μαχόμενος Αισθησιασμός είναι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις (εκτός από μία).
Αισθησιακές στρατιές-θάνατος στους κρατιστές!

Το ματς ήταν ντέρμπι με τα όλα του. Το πρώτο ημίχρονο μας άνηκε ολοκληρωτικά. Προηγηθήκαμε 1-0 με τον γνωστό τρόπο (σέντρα ο Μίλτος απ' το πλάγιο, γκολ ο Αντρέας) και γενικά ελέγχαμε το παιχνίδι. Είχαμε και δυο δοκάρια με τον Ηλία αν θυμάμαι καλά και κάμποσα καλά σουτ.
Την ισοφάριση την δεχτήκαμε από στημένη φάση (=εκτέλεση φάουλ). Εκεί χρειαστήκαμε μερικά λεπτά για να συνέλθουμε και να κάνουμε το 2-1 πάλι με τον γνωστό τρόπο (σέντρα ο Μίλτος από αράουτ, κεφαλιά ο Αντρέας γκολλλ!).

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν λίγο πιο ζόρικο γιατί δεχτήκαμε αρκετή πίεση από τους Ταυρομάχους που τα έδιναν όλα για να ισοφαρίσουν. Και όσο δεν καταφέρναμε να βάλουμε 3ο γκολ τόσο η πίεση μεγάλωνε. Η αμυντική λειτουργία της ομάδας όμως αποδείχτηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει κι έτσι το 2-1 κρατήθηκε σε όλο το β'ημίχρονο. Στις λίγες φορές που χρειάστηκε το τέρμα ήταν εκεί και πολύ χαιρόμαστε που έχουμε βρει καλό τερματοφύλακα (τώρα θα μπει και στο γκρουπ γι' αυτό τον γλύφουμε).

Γενικά σήμερα παίξαμε αρκετά πειθαρχημένα κι αυτό μας βοήθησε. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο προσπαθήσαμε να παίξουμε και με την μπάλα κάτω. Στο 2ο βέβαια ξαναγυρίσαμε στις παλιές καλές γιόμες με τον Μίλτο να πηδάει να πιάσει την μπάλα. Θα ξεμεσιαστεί αυτός ο άνθρωπος αν συνεχίσουμε έτσι. Θα πείτε ότι επηρεάζομαι από τις οπαδικές μου προτιμήσεις αλλά οι Αισθησιακοί έχουν αρχίσει και μου θυμίζουν τον ΠΑΟΚ του Σάντος κι ο μοναχικός Μίλτος στην επίθεση τον επίσης μοναχικό ξανθομάλλη Μουσλίμοβιτς.

Η πρώτη νίκη των Αισθησιακών για τη νέα σεζόν είναι πάντως γεγονός. Την αφιερώνουμε στους οπαδούς μας που ποτέ δεν είναι εκεί και στην Παναγία των Αισθησιακών (=Προεδράρα) που εμφανίστηκε στο πλευρό μας και μας έδωσε δύναμη. Μεγάλη η Χάρη Της!

Έπαιξαν: Νίκος (τέρμα), Γιώργος-Χρήστος-Μύστα (άμυνα), Ηλίας-Αρχηγάρα-Αγαπημένος της Κερκίδας (κέντρο)-lonely Μίλτος (επίθεση).

Αισθησιακοί (Sensuals) 4 - Auto (κάτι) 4

Κάθε αρχή και δύσκολη.

Ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα παγκοσμίως είναι ότι στις πρώτες αγωνιστικές και κυρίως στην πρώτη τα φαβορί του πρωταθλήματος τείνουν να κάνουν "γκέλες".

Έτσι κι οι Αισθησιακοί, μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος (νιάου!), στο πρώτο φετινό ματς δεν κατάφεραν να αποσπάσουν τους τρεις βαθμούς της νίκης απέναντι σε μια (φανταζόμαστε) από τις χειρότερες ομάδες του πρωταθλήματος.

Το φλας του αγώνα:
Προηγηθήκαμε 2-0 χωρίς να παίξουμε μεγάλη μπάλα όμως το ημίχρονο τελείωσε 2-2 λόγω υπερβολικής χαλαρότητας εκ μέρους μας. Στο β'ημίχρονο κοντρόλ δεν κάναμε ούτε για δείγμα, ούτε πάσες....ε και δεν ήθελε πολύ να γίνει το 2-4ααα.
Ευτυχώς που η ομάδα όταν τα κάνει σκατά έχει τα αντανακλαστικά να τρέξει να τα διορθώσει κι επειδή έχουμε και την στόφα του νικητή καταφέραμε το 4-4 κι αν υπήρχαν 5 λεπτά ακόμα παιχνιδιού η νίκη θα ήταν δική μας.

Η αλήθεια είναι ότι στην πρεμιέρα δεν είχαμε ούτε τον προπονητή μας, ούτε την πρόεδρο, ούτε τους πολυπληθείς οπαδούς μας. Με τι ψυχολογία να παίξουμε μετά; :p

Αλλά επειδή όπως έλεγαν κι οι boyz II men σε ένα τραγούδι τους: second time is always better than the first, η ομαδάρα μας θα ανέβει. Η νίκη είναι δική μας την επόμενη αγωνιστική!!

Κάποιος να μας ξεκολλήσει από το καλοκαίρι. Το πρωτάθλημα έχει αρχίσει!

Only sky above us!

Υ.Γ.
Έπαιξαν: Μήτσος (welcome back), Μύστα, Γιώργος, Ηλίας, Αγαπημένος της Κερκίδας, Μίλτος, Αρχηγάρα-Αντρέας, Χρήστος και πρωτοεμφανιζόμενος ο νέος μας γκολκίπερ Νίκος (Νίκο once a sensual, always a sensual!)

Υ.Γ.2
Αν θυμάμαι καλά τα γκολ μας Αντρέας, Ηλίας και Μύστα