Ο ΠΑΟΚ είναι σαν την Παπαρήγα

Τάδε έφη Γιώργος Μύρτσος σε πρόσφατη συνέντευξή του. Σας αφήνουμε στην ανάγνωση της συνέντευξης του μεγάλου αυτού αθλητή στον οποίο ανήκει η ατάκα "30 χρόνια στα μπουζούκια, μπουζούκι δεν έμαθα" σε αναπλήρωση της περιγραφής αγώνα που δεν υπάρχει γι' αυτή την εβδομάδα καθώς αγώνας δεν έγινε. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται...

http://www.sportdog.gr/article/139904/o-paok-einai-san-tin-papariga

Υ.Γ.
Εντάξει ο ΠΑΟΚ είναι σαν την Παπαρήγα, οι Sensuals σαν ποιον είναι;

7-2 (λάθος επιλογές)

Δεν σας άρεσε η Λία, ε; Φάτε την τώρα. Ήττα με 7-2. Πολλές απουσίες, πολλά νέα πρόσωπα κι αντίπαλοι ημι-επαγγελματίες. Διασώθηκε μόνο ο Αρχηγός που απέδειξε ότι μπορούσε να γίνει μεγάλη παικτάρα, να τα κονομήσει και μαζί μ' αυτόν να φτιαχτούμε κι εμείς. Πώς; Εύκολα. Θα έπαιρνε μεταγραφή στον Ολυμπιακό και θα 'βαζε ρήτρα να χτίσει ο Μίλτος το Καραϊσκάκη. Θα έπαιρνε τον Μύστα νομικό σύμβουλο. Για κάποιον περίεργο λόγο θα διάλεγε να κάνεις δηλώσεις στα βουλγάρικα και θα 'παιρνε τον Γιώργο Μι για μεταφραστή. Οι τσαπερδόνες εδώ μέσα θα δούλευαν ως cheerleaders. Κρις και Μήτσος θα ανέλυαν με μαθηματικούς τύπους το πώς μπορείς να τρέχεις λιγότερο αλλά πιο ουσιαστικά μες στο γήπεδο. Ο Στέφανος θα κούρευε όλη την ομάδα αλλά και το γκαζόν άμα λάχει. Μεγάλες προοπτικές θα ανοίγονταν. Θα ζούσαμε ζωή που δεν τη φανταζόμασταν. Αλλά παρ' όλα αυτά και για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο Αρχηγός δεν διάλεξε να βιοποριστεί απ' το ποδόσφαιρο και τώρα πληρώνει κάθε Δευτέρα 7 ευρώ για να ηγείται του ροζ ασκεριού στα γήπεδα της Λεωφόρου Κηφισού.

Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και άλλους Γιώργος Μι (Κριός), Μίλτος (Αιγόκερως) και Γιάννης (Κριός) πήραν τα κέρατά τους και κρατώντας ψηλά τη σημαία της αισθησιακής παράδοσης που μας θέλει να αναπληρώνουμε ο,τι θερμίδες καίμε αμέσως μετά τον αγώνα και κάθισαν σε παρακείμενο καφενείο ανάβοντας με τσίπουρο και σβήνοντας με μπύρα (συνταγή Μίλτου). Αυτά τα παιδιά είναι τελικά λαϊκά. Δε χρειάζονται μασάζ και σοκοφρέτες αλλά ένα καλό κορίτσι που να κάθεται στην κερκίδα κρατώντας τάπερ με φασολάδα κι ένα φανελάκι κασκορσέ για ν' αλλάξουν ιδρωμένοι μετά τον αγώνα.

http://www.youtube.com/watch?v=-JOrL7UFFwo (ωραίοι στίχοι)

Η Λία και οι άλλες

Η Λια και οι άλλες

Στο ποδόσφαιρο, όπως και παντού για κάποιους φροϋδικούς, όλα τα κάνεις για τ(ρε)ις γυναίκες: τη νίκη, την ήττα και την ισοπαλία. Πότε πέφτεις στην αγκαλιά της μίας, πότε της άλλης (και πότε της παράλλης!). Αυτές οι τρεις δε συνδυάζονται έτσι ώστε να μην μπορείς να νικήσεις, να χάσεις και να φέρεις ισοπαλία ταυτόχρονα. Είσαι καταδικασμένος ως ποδοσφαιριστής και ως άντρας τα τρία αυτά διαφορετικά συναισθήματα να τα γεύεσαι αυτοτελώς και ποτέ ως μια μίξη τύπου χαρμοαδιαφορολύπης. Εξαίρεση αποτελούν κάτι περιπτώσεις που ναι μεν χάνεις αλλά κερδίζεις το πρωτάθλημα γιατί ο αντίπαλος είναι τριακόσιους βαθμούς πίσω, ναι μεν κερδίζεις αλλά πέφτεις κατηγορία γιατί ο αντίπαλος είναι πολλούς βαθμούς μπροστά, ναι μεν φέρνεις ισοπαλία αλλά πανηγυρίζεις ή κλαις γιατί, γιατί, γιατί. Αυτές είναι περίεργες περιπτώσεις που απαντώνται και στην ερωτική ζωή. "Με χώρισε αλλά πανηγυρίζω", "Παντρεύομαι αλλά κλαίω", "Δεν έχουμε ερωτική ζωή αλλά κάνω καριέρα" κ.ο.κ. Εμείς όμως ως γνήσια τέκνα της έλλογης παράδοσης αυτού του τόπου (της Αθήνας εννοώ και ουχί όλου του αρχαίου ελλαδικού χώρου) δεν ενστερνιζόμαστε τέτοιου είδους παρεκκλίσεις και προσπαθούμε να χαιρόμαστε στις νίκες, να λυπόμαστε στις ήττες και να νιώθουμε μια αμφιθυμία στις ισοπαλίες. Αυτή την αμφιθυμία, λοιπόν, τη νιώθουμε πολύ συχνά τελευταία. Πάρα πολύ συχνά θα 'λεγα! Πήξαμε στην ισοπαλία ρε παιδί μου που απο 'δω και πέρα θα τη λέω Λία. Στην αγκαλία της Λίας λοιπόν κι αυτή τη Δευτέρα, με τους αγαπημένους των Χαϊδαριωτών να φέρνουν 3-3 με το Πειρατικό. Οι τραυματισμοί, οι ασθένειες κι η ασυνεννοησία μας έκαναν να ξεκινήσουμε λιγότεροι το ματς. Δανειστήκαμε παίχτη από τους αντιπάλους, ο οποίος έβαλε και το 1ο μας γκολ! Μπροστά στο σκορ δεν περάσαμε ποτέ και όλο κυνηγούσαμε. Αυτές είναι οι βραδιές που η κατάκτηση της Λίας είναι βάλσαμο κι όχι ανεπιθύμητη εξέλιξη επειδή μας έφτυσε η Νίκη. Έτσι τελευταίο λεπτό κι ενώ όλα έδειχναν πως ούτε η Λία δεν μας κάθεται ο Στέφανος ντρίμπλαρε τρεις αντιπάλους, έβγαλε μπαλιά στον Αντρέα που έκανε κάτι σαν σουτ, η μπάλα πήγε στον Μι που στεκόταν δίπλα στο δοκάρι και (όντως) κατάφερε να την σπρώξει στα δίχτυα. 3-3 κι αγκαλιά με την Λία ξανά. Γνωρίζοντας όμως πως μετά τις τρεις-τέσσερις πρώτες βραδιές οι γυναίκες ζητάνε σχέση, κι εμείς δεν μπορούμε τις αποκλειστικότητες (νιάουου) πρέπει κάτι να γίνει για να ξεκόψουμε και μάλιστα άμεσα. Την επόμενη Δευτέρα το σύστημά μας πρέπει να είναι το όλα για όλα. Ή θα κοιμηθούμε με τη Νίκη που έχουμε να τη δούμε από το καλοκαίρι ή με την Ήττα (από το Πακίτα -Καλιέγκο-). Άλλος δρόμος δεν υπάρχει!

Μέχρι τη Νίκη πάντα

Weareall Sensuals

Τα κορμιά μας πονάνε!

Τα κορμιά μας πονάνε.

Έχουμε και λέμε. Ο Ηλίας στο νοσοκομείο εδώ και μια βδομάδα. Ο Μήτσος βήχες, συνάχια κλπ, (να φανταστείτε έκατσε μέσα και Παρασκευή και Σάββατο!). Έκανε το τρομερό λάθος να δει ταινία της Ζανγκ Ζιγί με τον οργανισμό του εξασθενημένο. Ο Θεός να τον φυλάει. Ο Κρις με το καρούμπαλο στο καλάμι (βλ. περιγραφή προηγούμενου ματς) έλειψε μια βδομάδα απ' τη δουλειά κι επέστρεψε σήμερα (στα γήπεδα δεν ξέρουμε πότε θα επιστρέψει). Και σήμερα τραυματίζεται για πρώτη φορά στη ζωή του ο Γιώργος Μι! Έφτασε αργά, έκανε ένα ζέσταμα του κώλου, έπαιξε δέκα λεπτά και κλατς τον πρόδωσε ο δεξής προσαγωγός του, πάντα επίφοβος λόγω του ειδικού βάρους που φέρει ο δεξής του όρχης.
Εδώ να προσθέσουμε ότι άρρωστη είναι ΚΑΙ η Σιδηρά Κυρία του Αισθησιασμού, το τακούνι που βαράει στην καροτίδα, το πιο γρήγορο μαστίγιο του Χαϊδαρίου, η μία, μοναδική, τρομερή και φοβερή frauuu blaaaack-baaaarbieeee! Αυτό το ποντίκι που βρυχάται, λοιπόν, κρύωσε και δεν λέει να γιάνει εδώ και καμιά βδομάδα (από τότε που της τρώγαμε τα ντολμαδάκια μετά τον προηγούμενο αγώνα, την ξενυχτήσαμε κι έκλασε ο οργανισμός της)
Για έναν περίεργο λόγο ενώ η ομάδα θυμίζει όλο και περισσότερο το ρητό "το μεν πνεύμαν πρόθυμον..." ο Μύστα, αυτό το παιδί-ζαχαροκάλαμο, χαίρει άκρας υγείας. Ούτε τραβήγματα, ούτε στραμπουλήγματα, όλοι οι μυς κι οι σύνδεσμοι στη θέση τους, η μεσούλα σα να την έχει καλουπώσει ο Μίλτος, φτου-φτου-φτου!

Μ' αυτά και μ' αυτά η ομάδα κατέβηκε με πολλά νέα πρόσωπα των οποίων το σύνολο των ονομάτων μας διαφεύγει οπότε δεν θ' αναφέρουμε κανέναν για να μην αδικήσουμε και κανέναν. Απλά κορίτσια να σας πω ότι είχαμε ένα σέντερ-μπακ ψηλό, ξανθό, με αλογοουρά, περιποιημένο γενάκι και νιάτο. Σκέτο κουκλί :p Πού να φέρουμε και τον Θωμά !

Επίσης, μας έγινε (προσέξτε το ρήμα "έγινε", όχι "κάναμε") πρόταση από τερματοφύλακα να παίξει σ' εμάς. Θα το σκεφτούμε σοβαρά και θα απαντήσουμε γιατί σήμερα ο Γιάννης πραγματοποίησε μεγάλη εμφάνιση :) (τον καλύπτω επειδή είναι Κριός)

Κατά τ' άλλα το ματς, το οποίο παρακολούθησε η Ζωή και κάποιοι άλλοι που δεν γνωρίζουμε, έληξε 5-5. Η παρουσία της Ζωής στις νέες κερκίδες του γηπέδου (ναι υπάρχουν τέτοιες πλέον! λαός δεν υπάρχει!) μάλλον άγχωσε τον Μίλτο που έχασε δυο σίγουρα τετ-α-τετ. Πάντως χάναμε 5-2 και το γυρίσαμε. Το 'χουμε βίτσιο τώρα τελευταία να κάνουμε ανατροπές. Ακόμα όχι ολικές αλλά έρχονται. Λέμε να το προσπαθήσουμε στην 48ωρη αύριο-μεθαύριο ;)

VenceΚιάμος! (το τραγούδι περιέχει πολιτικά υπονοούμενα)
http://www.youtube.com/watch?v=Zh3lXDWdyJc