Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Ταβέρνα του Μιχάλη (Michael's Taverna) 6

Είναι ένα τραγούδι της Οπισθοδρομικής Κομπανίας που λέει:
"Κοίτα Μιχάλη μου, το χάλι μου, κι ας τα παντρέματα, μπερδέματα"

Έτσι κι οι Αισθησιακοί, γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, ήταν κατώτεροι της Ταβέρνας του Μιχάλη. Είχαμε προειδοποιήσει άλλωστε ότι παρά τις φήμες η Ταβέρνα του Μιχάλη είχε εκπληκτικές αποδόσεις στον αντίπαλο όμιλο. 8 νίκες 3 ήττες και τέρματα 83-28...

Στο α' ημιχρόνιο θυμίσαμε την θρυλική ομάδα του Ρεχάγκελ, τον ΠΑΟΚ του Σάντος, την Ιταλία του κατενάτσιο. Δεχόμασταν διαρκές σφυροκόπημα αλλά με πάθος, αυτοθυσία κι ολίγη απαραίτητη κωλοφαρδία γκολ δεν τρώγαμε. Είχαμε χτίσει το σινικό τείχος μπροστά στα γκολπόστ μας!
Και σε μία από τις 2-3 συνολικά αντεπιθέσεις μας ο Μίλτος εκμεταλλεύτηκε την μπαλιά τρύπα στον κενό χώρο, πρόλαβε τον αντίπαλο τερματοφύλακα και τσιμπώντας την μπάλα υποδειγματικά έκανε το 0-1. Οι ταβερνιάρηδες είχαν ξενερώσει απίστευτα...ξενέρωμα σαν κι αυτό των αντιπάλων μας όταν σηκώσαμε εκείνο το τιμημένο. Βέβαια πριν κλείσει το ημίχρονο δεχτήκαμε το 1-1. Jusq' ici tout va bien όμως!

Στο β'ημίχρονο το σφυροκόπημα ήταν ακόμα πιο ανηλεές. Επιθετικά δεν προλαβαίναμε να αλλάξουμε πάσα κι από τις γιόμες δεν κερδίσαμε μια κεφαλιά, δεν καταφέραμε να κάνουμε κοντρόλ και πάσα. Οι αντίπαλοι ήταν εκεί πριν από μας για μας. Μιλάμε για τρομερό πάθος οι ταβερνιάρηδες. Θα τους είχε τάξει κανά γεύμα ο Μιχάλης σε περίπτωση νίκης (κι εμάς μας είχε τάξει η πρόεδρος αλλά μάλλον ο Μιχάλης μαγειρεύει καλύτερα). Σιγά σιγά έγινε το 2-1 και μετά το 3-1. Όμως ακόμα αντέχαμε. Με κεφαλιά του αρχηγού-Αντρέα μειώσαμε σε 3-2 κι οι ελπίδες αναπτερώθηκαν. Είχαμε και κάποιες αντεπιθέσεις με τον υπερηχητικό Ηλία αλλά δεν καρποφόρησαν. Κάπου εκεί δεχόμαστε το 4-2 κι έρχεται μια ψιλο-κατάρρευση. Γρήγορα-γρήγορα κι αφού είχαμε ανοιχτεί για να μειώσουμε 5-2 και 6-2 με πέναλτι από χέρι -κατά λάθος- του αγαπημένου της κερκίδας.
(για να είμαι ειλικρινής ακόμα πιστεύω ότι χάσαμε 5-2. Τα μετράω, τα ξαναμετράω...δεν τα βγάζω 6)

Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο αγαπημένος της κερκίδας, Κώστας, έκανε μεγάλη μεταγραφή με μέλλον για τους Αισθησιακούς της νέας εποχής. Βρήκαμε επιτέλους τερματοφύλακα! Ο Αντρέας ήταν υπέροχος και τον αγαπήσαμε εξ αρχής. Αντρέα προχώρα σε θέλει όλη η χώρα! Once a sensual, always a sensual!!
Επίσης, οφείλουμε να τονίσουμε ότι απ' τους 8 που έπαιξαν κανείς δεν υστέρησε σε θέληση και προσπάθεια. Χρειαζόταν λίγο παραπάνω ξύλο μάλλον κι εκρηκτικότητα την οποία όμως δεν είμαι σίγουρος ότι την κρύβουμε κάπου και δεν την βγάζουμε. Αν είχε παίξει ο κόουτς-Γκούντε το αποτέλεσμα μάλλον θα ήταν υπέρ μας. Θέλουμε κι επιθετικό γκολτζή σαν το Παπί (που είσαι ρε Παπίίίί!;!).

Η ρεβάνς προμηνύεται δύσκολη κι οι Αισθησιακοί βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του αποκλεισμού από τον α' γύρο. Υποσχόμαστε, όμως, στον τρελλλό λαό μας ότι θα τα δώσουμε όλα κι ας μείνουμε στον άσσο!!

Έπαιξαν: Αντρέας (τέρμα), Μύστα, Yorgos Mi, Αγαπημένος της κερκίδας (Κώστας), Αρχηγάρα (Αντρέας), Ηλίας, Μίλτος, Φωτάκης (όχι ο του ΠΑΟΚ).

Το ματς παρακολούθησε στωικά η Πρόεδρος ενώ την κερκίδα μας κόσμισαν ευγενικές παρουσίες...

Υ.Γ.
Η ρεβάνς να δοθεί στην Αμφιάλη: http://www.youtube.com/watch?v=HbvLpnEiZ9U&feature=related