Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Αισθησιακοί (Sensuals) 2 - Κούπα Campana 3

Ακολουθεί μπαρουτοκαπνισμένη αναμετάδοση..!

Ενώ ακόμα ο ιδρώτας αχνίζει στα σώματα των παιχτών του Αισθησιακού Α.Ο. (για να ικανοποιηθεί κι ο Κώστας), ενώ οι πληγές στα γόνατα δεν έχουν κλείσει κι οι παλμοί της καρδιάς είναι ακόμα κοντά στα 100 bpm...

...συνθέτουμε το παζλ της εμφάνισής μας, αναλύουμε τα αίτια της ήττας, σχεδιάζουμε την επόμενή μας κίνηση. Οι Αισθησιακοί είναι προωθητική δύναμη στην καρδιά του κτήνους που λέγεται μητροπολιτική Αθήνα...

Η ήττα δίκαιη αλλά κι η ισοπαλία δίκαιη θα ήταν. Βρεθήκαμε 1-0 πίσω στο σκορ αρκετά γρήγορα. Είχαμε μπει μουδιασμένα, όχι τόσο αποφασιστικά και χάναμε τους αντιπάλους, πουλούσαμε εύκολα την μπάλα στο κέντρο. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα τρία γκολ που φάγαμε στο ματς ξεκίνησαν από δικά μας λάθη, δικές μας λάθος μεταβιβάσεις.

Η ομάδα όμως έδειξε χαρακτήρα και πάλι. Έχουμε καρδιά αγωνιστή. Αποκτάμε καρδιά πρωταθλητή χωρίς να έχουμε πάρει ποτέ πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν έχουμε καρδιά από κρέμα, καρδιά εραστή που λέει κι ο Τεν Κάτε (=I'm a lover, not a fighter είχε δηλώσει ο κόουτς του τριφυλλιού).
Ισοφαρίσαμε 1-1 με γκολ ποιου; Με γκολ τίνος; (το 'πιασες...γάτα είσαι) ;)
Τώρα αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός μπορεί μόνο να εξηγηθεί μέσω ενός δεύτερου κοσμοϊστορικού γεγονότος που συνέβη σ' αυτό το ματς κι αυτό είναι η παρουσία για πρώτη φορά της fan-club-leader Graziella Roussou (yeaaahhh!). Ο σκόρερ υπόσχεται ότι θα βρίσκει δίχτυα κάθε φορά που θα κατεβαίνει στο γήπεδο η αρχόντισα της κερκίδας.-

Μετά βέβαια δεχτήκαμε άλλα δυο γκολ και το ημίχρονο έληξε 3-1. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι αντίπαλοί μας είχαν κάνει ειδική προετοιμασία κι ειδικές μεταγραφές γι' αυτόν τον αγώνα...οok...next time...

Στο β' ημίχρονο ανεβήκαμε εμείς κι έπεσαν οι άλλοι κι αυτό φάνηκε απ' το ότι δεν ξανασκόραραν αν και είχαμε βγει μπροστά και πιέζαμε. Το 3-2 έκανε ο Αντρέας με σουτ από την Αγγλία που καρφώθηκε στο Γ της εστίας και γενικά θα το θυμάται καλά ο αντίπαλος τερματοφύλακας. Αρχηγάρα, έχεις αρχίσει να ταιριάζεις τα γκολ σου με τον καιρό που κάνει!! Σε τι επίπεδο θα φτάσεις πια;
Στον χρόνο που απέμενε πιέσαμε, όχι τόσο καλά όσο θα μπορούσαμε, χάσαμε κι ευκαιρίες, έχασαν κι αυτοί απ' τα κενά που είχαμε αφήσει πίσω (το τέρμα μας για άλλη μια φορά πολύ καλό) και το ματς έμεινε στο 3-2.

Είπαμε...next time...

Πριν κλείσει η περιγραφή να πούμε ότι οι δυνατές μονομαχίες στο βρεγμένο τερέν είναι σούπερ, είναι γαμώ. Πατάς το πόδι σου με δύναμη και κάνει σπλατς!!

Σιδηρά Κυρία των Αισθησιακών (Δήμητρα), Πάνσοφε Πρόεδρε των Παλαίμαχων (Μίμη), Ντελικάτη Αμυντικάρα μας (Μήτσο), Άφαντε Επιθετικέ μας (Παπί) συγγνώμη που δεν μπορέσαμε να σας αφιερώσουμε την νίκη.

Για τους Αισθησιακούς όμως η ήττα είναι απλά ένα διάλειμμα μέχρι την επόμενη νίκη!!

Hasta la victoria siempre!

Έπαιξαν: Νίκος (τέρμα), Μύστα, Γιώργος, Μήτσος, Χρήστος (άμυνα), Κώστας, Αντρέας, Ηλίας (κέντρο), Μίλτος (επίθεση)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου