Αισθησιακοί 2 - Μαχητές 3

Λένε για μας οι άμπαλοι

που παίξαμε μαζί

πως είμαστε αδιόρθωτα

ρεμάλια τελειωμένα.

Πως μια κατάρα έχουμε

ποδοσφαιρική

να μας κρατάει στους Μαχητές

πιστά υποταγμένους.

Τα ρούχα μας μυρίζουνε

καπνούς και αλκοόλ

Και γκόμενες που χάνονται

όπως ένα κοντρόλ.

Στη σκέψη μας πρωταθλητές,

ποδόσφαιρο γουστάρουμε

Λένε για μας οι άμπαλοι

Δεν ξέρουμε να σουτάρουμε.

Πολλοί αναρωτιόντουσαν

πως φτάσαμε ως εδώ

Φαινόμαστε καλά παιδιά

Τι να μας κυριεύει;!

"Οι συντριβές που πέρασαν

τους έβαλαν μυαλό;

Μήπως τσάμπα παιδεύονται

και τσάμπα μας παιδεύουν;".

Ακόμα λένε πράματα φριχτά πάρα πολύ

που είναι όμως ψέματα φριχτά και κακιασμένα.

Λένε πως είμαστε άτεχνοι

πως είμαστε αργοί

Και πως μετά από κάθε ματς

Σουβλάκι τρώμε ένα.

Μ' απόψε τώρα που έπεσε η παγερή βραδιά

και φύγαν προς τα δυτικά των sensuals τα σμήνη

κάτι με σπρώχνει επίμονα να γράψω στο pc

εκείνο, που από τον αποψινό αγώνα θα μας μείνει.

(ανάσα)

Ήταν ένα πραγματικό "ελ κλάσικο"! Ρίξαμε δύο φάγαμε τρία δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Στο πρόσωπο του Αλέξη βρήκαμε τον τερματοφύλακα και τελευταίο αμυντικό που ψάχναμε. Ο Μήτσος διανύει την belle epoque του, αντίστοιχη με αυτήν του κεφαλαίου από τα τέλη του 19ου ως τον Α' Π.Π.

(Παίξε Μήτσο γιατί ο Κρόνος κοντοζυγώνει στον Σκορπιό! Παίξε να το χαρείς και να σε χαρούμε πριν αρχίσει πάλι τα τσαφ και τα λαχανιάσματα). Ο Αρχηγός μας έχει συνηθίσει να βάζει γκολάρες στατελευταία ματς κι απόψε πάλι μάγεψε. Ο Παντελής ανανεωμένος, μαχητικός και ψύχραιμος συνάμα κι ο Νέστορας που έδεσε με την ομάδα -μα δυστυχώς σύντομα θα μας φύγει- τα 'δωσαν όλα στην άμυνα. Ο Μίλτος σαν λιοντάρι πάλευε μόνος του στην επίθεση και πάντα με τους Μαχητές βγάζει τον καλύτερο εαυτό του. Ο Μύστα, πολύ ευαίσθητος σωματικά τελευταία, κόσμισε τις εξέδρες μας με κασκολάκι σένιο τυλιγμένο στον λαιμό και καφέ καστόρ, ένας άντρας βγαλμένος από άλλη εποχή, ένας τζέντλεμαν, ένα ποίημα σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο.

Η ομάδα χτίζεται, υπομονή παιδιά, υπομονή, ας απολαύσουμε την ανάδυση της νέας Ρώμης, την ανάδυση της Αγίας Αισθησιακής Αυτοκρατορίας:

"You and me we're meant to be

Walking free in harmony

One fine day, we'll fly away

Don't you know that Rome

wasn't built in a day"

Υ.Γ.

"Τελεία και παύλα

Κάγκι είσαι καύλα.

Υπάρχεις κι όσο υπάρχεις

Θα υπάρχουμε.

...κι ας βαδίζουμε σε δρόμους χωριστούς."