Αισθησιακοί 1 - Μπλαουγκράνα 7

Περιμένεις κάτι καιρό.
Σου γίνεται εμμονή.
Λες, άμα γίνει αυτό, θα ανέβω, θα αλλάξει η ζωή μου.
Κι όταν τελικά γίνεται...κάνεις δύο ήττες σερί και μάλιστα η μία συντριβή!

Ναι, για τις εμφανίσεις μιλάμε, που από τότε που φορέσαμε τα ροζ/μαύρα, τις ροζ-κρεμ κάλτσες, τα κοντά βελούδινα σορτς, η ομάδα έχει πάρει -αγωνιστικά- την κατιούσα.
Αγωνιστικά, γιατί στυλιστικά πάμε καλά (νιάου!).

7-1 λοιπόν. Την γκολάρα μας την έβαλε ο αρχηγός-Αντρέας με ασίστ του Αγαπημένου της Κερκίδας. Αυτό το τελευταίο κρατήστε το. Είναι σημάδι αγωνιστικής ανάκαμψης του πιο απρόβλεπτου, του πιο κρυφού μας όπλου.Ο κοιμισμένος γίγαντας αργοσαλεύει.
Θα ξυπνήσει και θα τρέμει η γη.

Ξέρεις, πολλές φορές διαθέτεις ένα ολόκληρο οπλοστάσιο αλλά το πιο δυνατό σου όπλο, το πιο θανατηφόρο δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις γιατί θα προκαλέσει πόνο, θα προκαλέσει τρόμο, θα σπείρει τον πανικό. Κι έχεις συνείδηση και λες "αν δεν με φέρουν στο αμήν δεν το χρησιμοποιώ". And this is the case of the Beloved.

Εφιστούμε την προσοχή στους αντιπάλους μας. Η ασίστ ήταν μόνο η αρχή. Σε αντίθετη περίπτωση θα δείτε να γράφετε στα γήπεδα ένα κεφάλαιο αντίστοιχο της Ραψωδίας Ε' της Ιλιάδας (=η αριστεία του Διομήδη).
Κι επειδή οι Αισθησιακοί δεν γνωρίζουν ούτε θεό, ούτε αφέντη δεν θα υπάρξει κανένας Δίας να σταματήσει με κεραυνό τον αριστεύοντα μπροστά στα τείχη της Τροίας.