Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Αισθησιακοί 0 - Μαχητές 5

Περάάστε κόσμεε,

Περάάστε κόσμεε!


Η αλήθεια είναι ότι αυτή η περιγραφή γράφεται μόνο για χάρη της Βάλιας και της Ξένιας. Η πρώτη έφτιαξε ένα μαγικό (μίνι) πανό και μας έφερε σοκοφρέτες, kiss και πουράκια (νόμιζε θα νικήσουμε φαίνεται). Η Ξένια έφερε ένα γλυκό σοκολάτα απ' το ζαχαροπλαστείο το οποίο σε συνδυασμό με την στενοχώρια μετά την ήττα ανέβασε το ζάχαρό μας στο 200. Γράφεται επίσης για την Ιωάννα που άξια πλέον μπαίνει στις τάξεις του φαν κλαμπ με την τακτική της παρουσία στο γήπεδο (μια μέρα θα μεταδίδει τους αγώνες μας live από το ράδιο Ελεύθερο-Χαϊδάρι). Τέλος γράφεται για να τέρψει τον Κάγκι, αυτή την αγαπημένη αηδία, που αν και τραυματίας έπαιξε στο α' ημίχρονο για να μην στερήσει κύρος από τον αγώνα. Όταν είδε ότι ο αγώνας καθάρισε, κάθισε στον πάγκο.

Πάμε τώρα και σ' εμάς. Κάποιες φορές μου θυμίζουμε έναν γάμο που κρατιέται για τους συγγενείς, για να μη στενοχωρηθεί ο γέρος-πατέρας, τα παιδιά που δίνουν πανελλήνιες, γιατί "τι θα πει ο κόσμος;" και ούτω καθ' εξής. Αλήθεια Αρχηγέ πότε ήταν η τελευταία φορά που κατέβηκες με αληθινή όρεξη να παίξεις στο γήπεδο; Αλήθεια Μύστα από πότε δεν νοιάζεσαι για την ποδοσφαιρική σου αριστεία και καταβροχθίζεις τα σουτζουκάκια της Ξένιας 1 ώρα πριν το ματς; Αλήθεια Μήτσο, πού κουρεύεσαι; Και κυρίως, τι έχετε να πείτε όλοι εσείς τώρα που ο Yorgos Mi δεν αργεί πλέον στα ματς; Κάνε το καλό και ριξ' το στο γιαλό λέει ο σοφός λαός. Ένα χαμόγελο πικρίας όμως σκάει στα ήδη σκασμένα από την αφυδάτωση χείλη μας. Και ποτέ δεν μπαλώσαμε το image μας με liposan. Εν πάσει περιπτώσει, ο κατάλογος είναι μακρύς αλλά μην μας πουν και γκρινιάρηδες. Είμαστε απλά λάτρεις του αντικειμενισμού και της απόδοσης ευθυνών. Κρίνουμε για να κριθούμε.

Ας αναρωτηθούν οι διυλίζοντες τον κώνωπαν αλλά καταπίνοντες την κάμηλον για την αγωνιστική κατάντια του Αισθησιακού μοντέλου. Και κυρίως όχι άλλα λόγια.

Αμ' έπος αμ' έργον, έλεγαν οι αρχαίοι (κάποιων εξ') ημών πρόγονοι. Οψόμεθα


...ή αν προτιμάτε: Ραντεβού Στα Γουναράδικα.



Υ.Γ.

Άι φοργκάτ του μένσιον την συγκινητική παρουσία του Γιώργου απ' την Θεσσαλονίκη που αν και βρωμοσκώληκας προσέδωσε έναν αέρα μπουγάτσας (με κρέμα) στην ομάδα μας. Η στιγμή που αγωνίζονταν οι τρεις Γιώργηδες στην άμυνα μένει στην ιστορία ως το χρυσό δίλεπτο της Αισθησιακής άμυνας (καθ' ότι ως γνωστόν όπου Γιώργος και μάλαμα και όπου Σωκράτης και Μάλαμας). Γιώργο από Θεσσαλονίκη σ' ευχαριστούμε και μην ξεχνάς once a sensual, always a sensual.

Υ.Γ.2
Εξίσου ευχαριστούμε και τον Νέστορα για την 2η εμφάνισή του (καλή η φανέλα του Ζιντάν αλλά δεν αγοράζεις καμιά ροζόμαυρη σιγά σιγά;)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου