Εκεί που οι Δευτέρες μας τον τελευταίο μήνα είχαν σάουντρακ το "Κάθε βράδυ πάντα λυπημένη" (http://www.youtube.com/watch?v=u7zPiyoVT_s) ήρθε αναπάντεχα μια καλή εμφάνιση που ήταν καλή εμφάνιση ΟΛΩΝ και τώρα ακούμε "μα δεν τελειώνουμε ποτέ, δεν τελειώνουμε γιατί μια αγάάάάπη σαν κι αυτήήή δεν τελειώνειειειει κι αν κάπου-κάπου μας πονά μέσα στο αίμα μας ξανά, κυκλοφορείείείείεί και δυναμώώνει!".
Ανέβηκε το ηθικό! Μη βιαστείτε να μας κατηγορήσετε ότι ρίξαμε τον πήχυ και πανηγυρίζουμε και τις ισοπαλίες. Απλά σήμερα φύγαμε ευχαριστημένοι από το γήπεδο. Γιατί αξίζαμε την νίκη, ήμασταν ομαδικοί, χωρίς να λείπουν οι φαντεζί ενέργειες. Ήμασταν σοβαροί αλλά όχι τόσο σοβαροί ώστε να λείψουν τα τσαφ στην άμυνα, οι τούμπες, εν ολίγοις το αισθησιακό σκέλος της υπόθεσης αγώνας.
Σκόραραν ο Μεγάλος Αρχηγός Αντρέας, ο Μύστα κι ο Παναγιώτης που επανεμφανίστηκε. Άλλος ένας συνάνθρωπός μας, ο Στέλιος, εκπλήρωσε το παιδικό του όνειρο κι έπαιξε στους Αισθησιακούς. Στέλιο, που ήσουν βράχος στην άμυνα, once a sensual, always a sensual.
Να τονίσουμε εδώ ότι ο Μητσάρας ήταν ουσιαστικότατος και κάτι παραπάνω ως αριστερό χαφ.
Να μην τονίσουμε όμως κι ότι ο Μύστα ήρθε βρωμοκοπώντας μπύρα;
(τα γκολ: Μύστα, Αντρέας, Παναγιώτης)
Υ.Γ.
Τις τελευταίες μέρες σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας (εκτός απ' την σκουληκότρυπα) σηκώθηκαν αντικυβερνητικά πανό. Άντε με το καλό και πανό να πληρώσουν οι ΠΑΕ τα χρέη τους προς το Δημόσιο δηλαδή ΕΜΑΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου